چکیده:
پژوهش حاضر، با هدف بررسی چگونگی شکل گیری یک مساله اجتماعی به صورت اعم ، و برساخت مساله اجتماعی کرونا به طور اخص در جامعه ایران و جامعه جهانی و ابعاد مختلف اثرات همه گیری کرونا در جامعه و شیوه های مقابله با آنها انجام شد. روش تحقیق بر حسب هدف از نوع بنیادین و به لحاظ ماهیت و روش از نوع توصیفی-تحلیلی بود، که در آن از روش تحلیل مبانی برای بررسی مساله برساخت اجتماعی کرونا بهره گیری گردید. در تبیین ادبیات پژوهش از مطالعات کتابخانه ای و به منظور گردآوری اطلاعات با در نظر گرفتن ماهیت پژوهش از روش های اسنادی بهره گیری شد. یافته های پژوهش نشان میدهد براساس آخرین نظرسنجی جهانی ٦٣ درصد از پاسخ دهندگان در سراسر جهان عنوان کردند که قیمت مواد غذایی و لوازم خانگی در کشور آن ها از زمان شیوع ویروس کرونا افزایش یافته است . تولید ناخالص جهانی نیز درسال ٢٠٢٠ حدود ١. ٥ واحد درصد کاهش یافت . در مجموع به نظر میرسد که بنگاه ها در شرایط پساکرونا به صورت جدی نیازمند کمک های دولت هستند. استفاده از روش هایی نظیر فروش اینترنتی میتواند از راهکارهای بهبود عملکرد کسب وکارها باشد. تعامل بیشتر دولتمردان و نخبگان با آحاد مردم به ویژه اقشار آسیب پذیر، برنامه ریزی مدون برای بیان واقعیت های موجود و هشدارهای لازم بهداشتی در مورد کرونا، گسترش و تقویت چتر حمایتی دولت برای اقشار آسیب دیده ، و تقویت زیرساخت های ارتباط اینترنتی به ویژه در نقاط دور افتاده به همراه آموزش استفاده از شبکه های مجازی و اینترنت و گوشی های هوشمند موبایل برای استفاده از امکانات آموزش مجازی و بانکداری الکترونیکی از جمله استراتژی های موثر برای مقابله با ابعاد اجتماعی بحران همه گیری کرونا محسوب میشوند.
خلاصه ماشینی:
از طرفي از آن جا که اقتصاد و شرايط مالي يکي از مؤلفه هاي اصلي تعيين کننده سطح رفاه اجتماعي و روابط و مناسبات اجتماعي و نيز مناسبات قدرت و حکمراني خوب در جامعه محسوب ميگردد، و بخصوص در کشور ايران به خاطر وجود بحران هاي شديد مالي و تحريم هاي اقتصادي وضعيت معيشتي اکثريت اقشار مردم در مضيقه شديد قرار گرفته و ساير ابعاد زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي آن ها را تحت شعاع خود قرار داده ، لذا براي شناخت دقيق و همه جانبه ابعاد اجتماعي برساخت مسأله اجتماعي کرونا در ايران و ساير کشورهاي جهان نياز به شناخت و تحليل دقيق تأثير همه گيري کرونا بر شرايط اقتصادي و مشاغل و نيز درآمد دولت ها، به وضوح و بيش از پيش مشاهده ميشود.
البته همان گونه که قبلا گفته شد، تمامي اين اثرات را نميشود منفي و ويران گر ارزيابي نمود، بلکه به جهاتي ميتوان ادعا کرد که همه گيري کرونا تاحدودي باعث کاهش مصرف سوخت هاي فسيلي، آلودگيهاي زيست محيطي، کاهش گازهاي گلخانه اي و آلاينده ها، و نيز خلوت شدن شهرها و جلوگيري از رفت و آمدهاي غيرضروري، کاهش آمار تصادفات و مرگ و مير ناشي از آن و کاهش چشم گير آمار ١١٠ مرگ و مير ناشي از آلودگي هوا و بيماري هاي تنفسي در سراسر جهان شده که از اين منظر ميتوان به تجزيه و تحليل اين اثرات و استفاده از تجربيات جمعي به دست آمده براي بهبود الگوي مصرف و سبک زندگي مردم جهان بهره برداري بهينه نمود.