خلاصه ماشینی:
"جالب آنکه جوانانی که در سالهای انتهایی دهة هفتاد، شعر گفتن را آغاز کرده بودند، امروز خواب حضور خود را در آن سالها میبینند، شاید به طمع حضور در هیاهویی که پیرامون شعر و غزل دهة هفتاد به راه افتاده است و شاید برای پنهان ساختن تأثیرپذیریهای ناشیانة خود.
اما نمیتوان این واقعیت را انکار کرد که تجربههایی که در غزل دهة هفتاد صورت گرفت، با خوانش نوینی که از «غزل» ارائه داد، نظر بسیاری از طیفهای خوانندگان مدرن را به سوی خویش معطوف ساخت و فضا را برای تجربههای دیگر و کشف فضاهای گستردهتر در غزل فراهم ساخت.
به هر حال غزل، تا هنگامی غزل خواهد بود که قالب غزل را به هنگام خوانده شدن به مخاطب پیشنهاد دهد، در غیر این صورت در حوزة «غزل» و تاریخیت غزل نخواهد گنجید."