چکیده:
نَفَسُ المَهْموم فی مُصیبَةِ سیّدنا الحُسَیْن المَظْلوم از مقتلهایی است که بیش از دیگر مقتلهای نگاشته شده در دوره معاصر با اقبال و توجه جامعه شیعی روبهرو شدهاست. شیخ عباس قمی (د 1319ش) در نگارش این کتاب از روش محدثان بهره برده و کوشیده اثر خود را با تکیه بر منابعی که معتبر شمرده به رشته تحریر درآورد. نفس المهموم گام درخور توجهی در جهت پالایش مقتل، از افزودههای دوره قاجاری برداشته، اما به نظر میرسد این فرایند به تولید روایتی واحد و منسجم از رویداد عاشورا منتهی نشدهاست. مهمترین کاستیهای نَفَسُ المَهْموم اینهاست: اتکا و ارجاع بیش از حد به برخی از مورخان و محدثان بدون نقادی روایتهای ایشان، عدم شناسایی منبع نخست گزارشها، فقدان فرایند راستیآزمایی گزارشها، بیتوجهی به تعارض میان گزارشها، بهره نبردن از علوم دیگر از جمله تاریخ برای ترجیح گزارشهای متفاوت و نبود انسجام در نتیجهگیری و انتخاب گزارش مرجح. در نتیجه خواننده بهرغم فاصلهگرفتن از تحریفات دورههای متأخر، خود را در میان گزارشهای متعدد و متعارض، رها شده و سرگردان مییابد و رأی مشخصی از سوی محدث قمی دریافت نمیکند.
Nafas al-Mahmum, is written about the martyrdom of Husayn bin ʿAli and has met with the favor and attention of the Shiite community more than other similar writings. In composing this book, Sheikh Abbas Qumi (d. 1941) used the method of hadith scholars, emphasizing on isnad, and tried to write his work based on sources that he considered authentic. Al-Qumi sought to put aside the last layers from the martyrdom of al-Husayn literature, which were often added during the Qajarid era (1789-1925). However, this process does not seem to produce a single, coherent narration of the ‘ashura event. The main shortcomings of the book are: relying on some historians and hadith scholars and referring to their sources frequently without criticizing their narrations, not identifying the primary sources of the tradition or ignoring it, lack of reports verification, lack of checking the accuracy of the reports, ignoring conflict between reports, lack of historical approach and finally, the lack of coherence in the conclusion and selection of the preferred report. It can be said that although this book keeps the reader away from the distortions of the late period, the number of different reports on each issue does not allow the reader to find out Qumi's opinion.
خلاصه ماشینی:
موم این هاست : اتکا و ارجاع بیش از حد به برخی از مورخان و محدثان بدون نقادی روایت های ایشان، عدم شناسایی منبع نخست گزارشها، فقدان فرایند راستیآزمایی گزارشها، بیتوجهی به تعارض میان گزارشها، بهره نبردن از علوم دیگر از جمله تاریخ برای ترجیح گزارشهای متفاوت و نبود انسجام در نتیجه گیری و انتخاب گزارش مرجح .
همچنین کنفرانس بین المللی آسیب شناسی مطالعات تاریخ اهل بیت علیهم السلام در دوره معاصر که به صورت مجازی و از سوی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در آبان ١۳۹۹ش برگزار شد، عناوین مقالات و مباحث مطرح شده عام و کلی بودند و مقاله ای پیرامون نویسنده یا اثر مشخصی ارائه نگردید؛ بنابراین و ازآنجاکه مقاله حاضر بر آن است که بر گزارشهای مشهور کتاب نفس المهموم متمرکز شود و با توجه به نسبت گزارشهای کتاب با منابع متقدم، آنها را مورد نقد و بررسی قرار دهد تا بتواند به آسیب شناسی این اثر به عنوان یکی از مطالعات تاریخی اهل بیت در دوره معاصر بپردازد، به نظر میرسد مسئله پیشینه های اشاره شده ، با مسئله مقاله پیش رو هم پوشانی ندارند.
به عنوان نمونه کتاب مناقب آل ابیطالب از ابن شهرآشوب (د ٥۸۸ه)، یکی از منابع معتبر و مورد استناد محدث قمی است ،١١ از همین روی در نفس المهموم کرارا گزارش هایی از مناقب نقل شده است ؛ درحالیکه به نظر میرسد این اثر از منابع دست اول موضوع تاریخ عاشورا نیست و گزارشهای این کتاب باید جداگانه منبع یابی شوند تا مشخص شود ابن شهرآشوب این گزارشها را از کدام منابع نقل کرده است .