چکیده:
پس از انقلاب صنعتی در اروپا شیوه جدیدی در هنر و معماری غرب موسوم به شیوه مدرن فراگیر شد. این شیوه در ایران در دوره پهلوی اول غالبا در معماری ساختمانهای اداری، حکومتی و مسکونی نمود پیدا کرد. ایدئولوژی حاکم در دوره پهلوی دوم مبنی بر بازگشت به خویشتن باستانی و احیای فرهنگ کهن ایرانی بود. با غالب شدن نهضت مدرن در معماری ایران نمونههای جدیدی از معماری پدیدار شد. از جمله شاهد طراحی مقبره برای بزرگان و هنرمندان که برای تقریبا سیزده قرن در ایران متوقف شده بود میباشیم. نگارندگان به بررسی ایده طراحی این آرامگاهها و رابطه سبک مدرن وارد شده به ایران با مشخصات و ویژگیهای فردی و زمانی متوفی میپردازد که شامل آرامگاههای فردوسی، نادرشاه، کمال الملک، ابن سینا و خیام میباشد.
After the Industrial Revolution in Europe, a new style of Western art and architecture called modernity became widespread. This method in Iran in the first Pahlavi period was often reflected in the architecture of office, government and residential buildings. The prevailing ideology in the second Pahlavi period was to return to the ancient self and revive the ancient Iranian culture. With the dominance of the modern movement in Iranian architecture, new examples of architecture emerged. For example, we see the design of tombs for elders and artists that had been stopped in Iran for almost thirteen centuries. The authors examine the design idea of these tombs and the relationship between modern style imported to Iran and the personal and temporal characteristics of the deceased, which include the tombs of Ferdowsi, Nader Shah, Kamal al-Mulk, Ibn Sina and Khayyam.
خلاصه ماشینی:
بررسي تأثير ورود مدرنيته بر مقبره هاي ايران (نمونه موردي مقابر نادرشاه ، کمال الملک ، ابن سينا، خيام ، حافظ ، فردوسي، پهلوي اول و سعدي ) 1 حسين انصاري 2 محمدعلي نظربلند تاريخ دريافت : ١٤٠١/٠٢/٢٢ تاريخ چاپ : ١٤٠١/٠٣/٢٩ چکيده پس از انقلاب صنعتي در اروپا شيوه جديدي در هنر و معماري غرب موسوم به شيوه مدرن فراگير شد.
نگارندگان به بررسي ايده طراحي اين آرامگاه ها و رابطه سبک مدرن وارد شده به ايران با مشخصات و ويژگي هاي فردي و زماني متوفي مي پردازد که شامل آرامگاه هاي فردوسي، نادرشاه ، کمال الملک ، ابن سينا و خيام مي باشد.
در دوره معاصر با حضور موج معماران نسل دوم و تأثير فرهنگ و تمدن غرب و همچنين ميراثي از معماري قبل از اسلام ، ساخت مقابر براي هنرمندان و بزرگان ايران بعد از اسلام آغاز گرديد (باني مسعود، ١٣٩٠: ٢٩٧) روش تحقيق : نوع تحقيق : کاربردي، مورد پژوهي.
پيشينه تحقيق : در زمينه تأثير مدرنيته بر سبک مقبره سازي معاصر ايران تاکنون پژوهش جامعي انجام نشده است همچنين هيچ گونه بررسي و مطالعه اي بر روي رابطه حوزه فعاليت فرد متوفي با آرامگاه وي صورت نپذيرفته است در زمينه سبک شناسي مقابر ميتوان به مقاله تحت عنوان معرفي سبک مقبره سازي متصوفه آذربايجان (حسيني، ١٣٨٩) اشاره کرد.
حسيني به سبک خاصي از معماري تدفيني در غالب مقابر برجي شکل طي دوران ايلخاني در منطقه آذربايجان رسيده است که در يدگاه وي ريشه در تصوف اسلامي بخصوص مکتب شيخ زاهد گيلاني و شيخ صفي الدين اردبيلي دارد (حسيني، ١٣٨٩) در مقاله «بررسي و مطالعه برج مقبره هاي قرن ٨ و ٩ ه.