خلاصه ماشینی:
"مقایسهی توفیق با گل آقا،و ویژگیهای هریک آنچه تاکنون،پیرامون«گل آقا»بیان شد،منحصرا مربوط میشد به آن بخش نوشتههای صابری که از سال 36 به بعد زیر عنوان«دو کلمه حرف حساب»و بعضی عناوین دیگر به چاپ رسیده است،نه در مورد تمامی فعالیتهای فرهنگی وی(ارزیابی و اظهار نظر نسبت به نوشتههای چاپ نشدهی او،از جمله اخوانیات و یادداشتهای متعدد و متنوع او که در مؤسسهی گل آقا و در نزد بسیاری از اشخاص موجود است،موقوف به چاپ و انتشار آنها خواهد بود).
وقفهی طولانی چندین سالهای که بهویژه در نیمهی اول دههی 06 در زمینهی انتشار نشریات طنز بهوجود آمد،موجب شد که روزنامهنویسان جوان،کمتر به این شاخه از روزنامهنگاری اقبال نشان بدهند و اگرچه صابری به عنوان گردانندهی یک نشریهی طنز،با هوشیاری متوجه این نکته شد و کوشش پیگیری را برای تربیت نسل جوان طنزنویس به عمل آورد و به موفقیتهای چشمگیری نیز دست یافت،اما فعال ماندن طنزپردازان قدیمی،از جمله خود صابری،و مهارت آنها در ارائهی طنز سیاسی، همواره کفه را به سود شیوههای قدیمیتر طنز،پایین نگاه داشت و در نتیجه هفتهنامهی گل آقا تا آخرین شمارهی خود،شکل و محتوای اولیهاش را کماکان حفظ کرد.
در مورد طنز تصویری نیز این نکته قابل اشاره است که روزنامهی توفیق در اوایل انتشار دورهی جدید در سال 73،با کمبود شدید هنرمند کاریکاتوریست روبهرو بود و برای جبران این کمبود،از کاریکاتورهای مندرج در مطبوعات خارجی مانند:آقبابا،ایل تراوازو،کانار آنشنه،مد، الضحک،روز الیوسف و سایر مجلات عربی استفاده میکرد،اما به تدریج با جذب یا تعلیم کاریکاتوریستهایی همچون:لطیفی،رضایی، محصص،سخاورز،درمبخش،پاکشیر،عربانی،زارع و خانعلی، جایگاه درخوری برای طنز تصویری فراهم کرد که تا آخرین شمارهی آن ادامه یافت."