خلاصه ماشینی:
"وی با ذکر اینکه رسوبات و اشکال زمین و ناهمواری،با فعالیتهای دریاچهای مرتبط میباشند، و نیز با استفاده به شواهد تاریخی و حکایتهای رایج در بین مردم در رابطه با حوضهها و رودخانههای پرآب گذشته معتقد بود که آغاز دورهءخشکی با پایان دوران سوم زمینشناسی همزمان بوده است: «بعد از پایان دورهء سوم،در حدود 15 سیکل جریان رودخانهای با رودهای بلند و همچنین دریاچههای پهناور بهوجود آمدهاند که در خلال این دورهها،دورههای بین رودخانهای با ویژگی رودخانههای کوتاهتر و دریاچههای کوچکتر گسترش داشتهاند.
دوره جریانهای رودخانهای افزایش یافت و احتمالا شدت و طول آنها نیز از سرچشمه تا بخشهای میانی رود افزایش یافته و سپس رو به کاهش نهادند(ص 301)» استحکام چنین فرضیهء استادانهای با پیدایش خطوط ساحلی ترک شدهء دریاچههای مختلف و همچنین وجود سه طبقه از رسوبات بهم چسبیده در نهشتههای دریاچهء سیستان(هامون هیلمند)تقویت شده و گواهی بر وجود پنج دورهء آخر«دورهء رودخانهای»گردیده است.
شواهد زمانی و توالی تاریخی در این مقوله بسیار کم بود؛اما با این وجود هانتینگون معتقد بود که سواحل ترک شده به ارتفاع 15 تا 25 فوت در اطراف دریاچهء سیستان پیش از اشغال منطقه توسط کشاورزان(یعنی در دورههای جریان رودخانهای)به وجود آمدهاند (کشاورزان مربوط به آخرین دورهء پلهئیستوسن بودهاند)و اینکه مدارک تاریخی ثبت شده حتی در دورههای نه چندان دور یعنی در قرن دهم میلادی بر آب فراوان و کشاورزی پر رونق در سیستان صحه گزاردهاند.
مرحلهء پایین آمدن سطح دریاچهها در سواحل دریای خزر(الرز،1971)و مسیلهء نیریز(بهطور بالقوه در سایر پلایاهای متغییر در ایران؛ کرینسلی،1970)در هولوسن میانی،این را میرساند که مکانهای باستانی مربوط به هزارهء چهارم قبل از میلاد تا یکهزار سال قبل در زیر رسوبات دریاچهای از بین رفته یا در اثر فعالیتهای دریاچهای تا اندازهای دستخوش تغییر شدهاند."