چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر بیش اعتمادی مدیران و سرمایه گذاری مضاعف بر روی شرکتهای دارای درماندگی مالی پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران است. در این پژوهش برای اندازه گیری بیش اعتمادی مدیران از مدل مالمندی یر و تاته استفاده شده و تعداد 122 شرکت در دوره زمانی 1390 تا 1396 ، به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیده است. یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه ی مثبت و معنادار بیش اعتمادی مدیران و سرمایه گذاری مضاعف با درماندگی مالی شرکت وجود دارد . بطور کلی، نتایج حاصل شده از فرضیه ها حاکی از این است که مدیران بیش اعتماد تواناییهای خود را بیش از حد ارزیابی میکنند بدین معنی که، هر چه افراد اطلاعات بیشتری در مورد چیزی داشته باشند و یا درآن مهارتی داشته باشند خوش بینی شان افزایش مییابد. اگر این افراد در پروژه ها دخیل باشند و یا سهمی داشته باشند نتایج را خوشبینانه و ریسک پروژه را کمتر از واقع ارزیابی میکنند در نتیجه پروژه هایی که بر روی آنها سرمایه گذاری کلان صورت میگیرد، باتوجه به ارزش فعلی خالص منفی نهایتاً سرمایه شرکت را به هدر داده ، که ممکن است منجر به درماندگی مالی شود. تأثیر سرمایه گذاری مضاعف نیز بر درماندگی مالی شرکتها مثبت ارزیابی شده است.
The purpose of this study was to investigate the relationship between managers' Overconfidence and Overinvestment on bankruptcy of listed companies in Tehran Stock Exchange. In this Study, to measure the managers' more trust, the profit margin criteria of each share were used with real profits, average capital expenditures and surplus investment in assets, and the number of 122 companies in the period of 1396-1390 as a statistical sample has been selected. The findings of the research show that there is a positive and significant relationship between managers' Overconfidence and Bankruptcy. In general, the results from the hypotheses suggest that managers more than trust the ability to assess their abilities, meaning that the more people have more information about or have some knowledge of, they will increase their optimism. If these people are involved in or contributing to the project, the results are less optimistic and the risk of the project less realistic and the projects on which they invest heavily, the units of investment with the net negative value projects that ultimately bring the company's capital to They waste. Consequently, companies may have fewer cash flows to deal with sudden accidents leading to bankruptcy. The effect of Overinvestment has also been positively assessed on the bankruptcy of companies.
خلاصه ماشینی:
در اين پژوهش براي اندازه گيري بيش اعتمادي مديران از مدل مالمندي ير و تاته استفاده شده و تعداد ١٢٢ شرکت در دوره زماني ١٣٩٠ تا ١٣٩٦ ، به عنوان نمونه آماري انتخاب گرديده است .
اگر اين افراد در پروژه ها دخيل باشند و يا سهمي داشته باشند نتايج را خوشبينانه و ريسک پروژه را کمتر از واقع ارزيابي ميکنند در نتيجه پروژه هايي که بر روي آنها سرمايه گذاري کلان صورت ميگيرد، باتوجه به ارزش فعلي خالص منفي نهايتا سرمايه شرکت را به هدر داده ، که ممکن است منجر به درماندگي مالي شود.
درنتيجه ، شرکت ها ممکن است داراي جريان نقدي کمتري براي مقابله با حوادث ناگهاني باشند که منجر به درماندگي مالي مي شود (کتي و هيتون ، ٢٠٠٢) نشان داد مديران خوش بين ، پروژه ها و حقوق صاحبان سهام و شرکت را بيش ارزش گذاري ميکنند .
نتايج اين پژوهش نشان داد که به طور ميانگين اعتماد به نفس بيش از حد مديران باعث افزايش حساسيت سرمايه گذاري جريان هاي نقدي مي شود و در شرکت هايي که هزينه نمايندگي بالاتري دارند اين تاثير به ميزان قابل توجهي بيشتر است .
اين امر به اين معني است که بين بيش اعتمادي مديران و درماندگي مالي شرکتها ارتباط معناداري وجود دارد که با توجه به ضريب بدست آمده که بين ٠ و ١+ قرار گرفته نشان ميدهد اين اثرگذاري مثبت و مستقيم مي باشد.