چکیده:
عراق ازجمله کشورهایی است که بعد از حمله نظامی آمریکا در 2003 توانایی اعمال اقتدار کامل بر سرزمین خود را نداشته است. این کشور به دلیل وجود شکافهای مختلف قومیتی، نژادی و مذهبی، عرصه منازعه و رقابت کشورهای مختلف قرارگرفته که هر یک منافع خود را دنبال میکنند. یکی از این رقابتها مربوط به کشورهای ایران و آمریکا میشود. روابط ایران و آمریکا در طول دهههای گذشته با تضادهای ایدئولوژیک و منازعات و رقابتهای استراتژیک همراه بوده است. بهمنظور بررسی و مقایسه سیاست خارجی دو کشور این مقاله گردآوریشده با اسناد کتابخانهای و به روش توصیفی-تحلیلی درصدد پاسخ به این سوال است که چه عواملی بر سیاست خارجی ایران و آمریکا در عراق تاثیرگذار است؟ فرضیه مقاله این است که بر اساس نظریه رئالیسم تهاجمی کسب امنیت و منفعت بیشتر اساس سیاست خارجی آمریکا و ایران در عراق بوده و در صورتی که هر یک از این دو کشور به دنبال حداکثر سازی قدرت خود در عراق نباشند، فرصت را به رقیب داده و از قدرت خود میکاهند بنابراین عواملی چون امنیت سخت افزاری، کسب هژمونی در منطقه، شکل دادن به نظم منطقهای، مبارزه با داعش، ایجاد محدودیتها، تقابل نظامی با احاله مسئولیت بر سیاست خارجی آنها موثر بوده است.
خلاصه ماشینی:
به منظور بررسي و مقايسه سياست خارجي دو کشور اين مقاله گردآوريشده با اسناد کتابخانه اي و به روش توصيفي-تحليلي درصدد پاسخ به اين سؤال است که چه عواملي بر سياست خارجي ايران و آمريکا در عراق تأثيرگذار است ؟ فرضيه مقاله اين است که بر اساس نظريه رئاليسم تهاجمي کسب امنيت و منفعت بيشتر اساس سياست خارجي آمريکا و ايران در عراق بوده و در صورتي که هر يک از اين دو کشور به دنبال حداکثر سازي قدرت خود در عراق نباشند، فرصت را به رقيب داده و از قدرت خود مي کاهند بنابراين عواملي چون امنيت سخت افزاري، کسب هژموني در منطقه ، شکل دادن به نظم منطقه اي، مبارزه با داعش ، ايجاد محدوديت ها، تقابل نظامي با احاله مسئوليت بر سياست خارجي آن ها موثر بوده است .
بدين ترتيب ، اهميت سياست خارجي دو طرف در عراق باعث شد تا به منظور بررسي و مقايسه آن مقاله حاضر به روش توصيفي-تحليلي و گردآوريشده با اسناد کتابخانه اي درصدد پاسخ به اين سؤال برآمده است که چه عواملي بر سياست خارجي ايران و آمريکا در عراق تأثيرگذار است ؟ فرضيه مقاله اين است که بر اساس نظريه رئاليسم تهاجمي کسب امنيت و منفعت بيشتر اساس سياست خارجي آمريکا و ايران در عراق بوده و در صورتي که هر يک از اين دو کشور به دنبال حداکثر سازي قدرت خود در عراق نباشند، فرصت را به رقيب داده و از قدرت خود مي کاهند بنابراين عواملي چون امنيت سخت افزاري، کسب هژموني در منطقه ، شکل دادن به نظم منطقه اي، مبارزه با داعش ، ايجاد محدوديت ها، تقابل نظامي با احاله مسئوليت بر سياست خارجي آن ها موثر بوده است .