چکیده:
ایران و هند دو کشور هستند که از ابتدای تشکیل تمدن بشری و پیدایش دولتهای خویش روابط
داشتهاند. رابطهی آنها ازلحاظ شباهتهای فرهنگی و در چهارچوب مفاهیم نزدیکی جغرافیایی
تعریف شدهاند. در دهههای اخیر، روابط آنها فراتر از نزدیکی فرهنگی و ضرورتهای
ژئواکونومیک بهطور مثال نفت رفته است. از زمان امضای قرارداد سهجانبه میان هند و ایران و
افغانستان برای توسعه بندر و منطقه اقتصادی چابهار، هند و ایران تلاشهای بیشتر همکاری درزمینه
توسعهی کریدور شمال-جنوب و ثبات سازی در افغانستان انجام دادهاند. باوجوداینکه روابط آنها
مستحکم به نظر میرسد، روابط دوجانبه آنها تحت عوامل و فاکتورهای خارجی همچون روابط
تنشزا میان آمریکا، اسرائیل و ایران، رقابت چین و پاکستان با هند است. هدف این تحقیق،
ارزیابی اثر چابهار بر آینده روابط ایران و هند و چگونگی اثر افغانستان، پاکستان، چین، بندر
گوادر در پاکستان به همراه کریدور اقتصادی چین و پاکستان، جادهی ابریشم چین، آمریکا و
اسرائیل بر روابط ایران و هند و فرصتها و چالشهای پیش روی ایران و هند که اثرگذار بر
سیاست خارجی آنان به همراه ثبات منطقه، همگرایی اقتصادی و همچنین همگرایی و واگرایی با
استفاده از تحلیل سیاست خارجی و تحلیلی ژئوپلیتیک به عنوان ابزار برای تحلیل این تحقیق است.
Iran and India are two countries that have had relations ever since the
inception of their respective civilizations. Their relationship is both defined
in cultural similarities and by their geopolitical proximity. In recent decades,
the relationship has been cultivated to form ties marked by their willingness
to go beyond their cultural affinity and to work together out of mutual geoeconomic
necessity for oil. Since the signing of the trilateral agreement
between Iran, India and Afghanistan to develop Chabahar, Iran and India
have made strides to further relations in various areas such as working
together to develop Chabahar and the North-South Transport Corridor
(NSTC) in addition to helping to stabilize Afghanistan. Even though their
relations seem to be strong, these bilateral ties are affected by obstacles and
factors such as the tumultuous relationship of the United States (the US) and
Israel with Iran and India's rivalry with China and Pakistan. The purpose of
this thesis is to examine the effect of Chabahar on future Indo-Iranian
relations and how external factors such as Afghanistan, Pakistan, China,
Gwadar Port, the China-Pakistan Economic Corridor (CPEC), the One Belt,
One Road (OBOR) initiative, the US and Israel affect the relationship and to
determine what the opportunities and challenges are that both Iran and India
face and how the relationship can affect their foreign policies, regional and
extra-regional stability, integration as well as regional convergence and
divergence by using foreign policy analysis (FPA) and critical geopolitics
methods as tools of analysis. Keywords: Chabahar, CPEC, Foreign Policy
(FP), Geopolitics, Gwadar, India, Indo- Iranian, Iran, OBOR, Sino-Indo
خلاصه ماشینی:
هدف اين تحقيق ، ارزيابي اثر چابهار بر آينده روابط ايران و هند و چگونگي اثر افغانستان ، پاکستان ، چين ، بندر گوادر در پاکستان به همراه کريدور اقتصادي چين و پاکستان ، جاده ي ابريشم چين ، آمريکا و اسرائيل بر روابط ايران و هند و فرصت ها و چالش هاي پيش روي ايران و هند که اثرگذار بر سياست خارجي آنان به همراه ثبات منطقه ، همگرايي اقتصادي و همچنين همگرايي و واگرايي با استفاده از تحليل سياست خارجي و تحليلي ژئوپليتيک به عنوان ابزار براي تحليل اين تحقيق است .
در سال ٢٠١٨ نيز هند متعهد شد سرمايه گذاري و تجهيز بندر را آغاز کند و در ژانويه ٢٠١٨ قراردادي به ارزش ٢ ميليارد دلار براي همکاري در بخش ريلي امضا کردند همچنين در نوامبر همان سال ايالات متحده پروژه چندمليتي بندر چابهار را از تحريم هاي خود عليه ايران مستثني کرد.
پژوهش با بررسي چگونگي اعمال اثر عوامل منطقه اي و فرامنطقه اي همچون آمريکا و اسرائيل ، رقابت ژئوپليتيک و ژئواستراتژيک چين و پاکستان با هند و وجود بازارهايي همچون روسيه ، قفقاز و آسياي ميانه بر روابط ايران و هند و همچنين چشم اندازهاي سياست خارجي ايران در قبال هند، شبه قاره هند و در کل جنوب آسيا به بررسي ديدگاه هاي ساير کشورها در اين خصوص خواهد پرداخت .
اين پروژه هم بخشي از سياست رشته 1 China-Pakistan Economic Corridor (CPEC) مرواريدها١ براي ايجاد نفوذ اقتصادي و نظامي در اقيانوس هند براي مقابله با هند است (٢٠١٦ ,Wadood, Ullah Khan and Ullah) باوجود رقابت ميان چين و هند، چين بزرگ ترين شريک اقتصادي و بزرگ ترين سرمايه گذار در هند است .