چکیده:
امروزه موشک های بالستیک به عنوان یک توانمندی حساس و استراتژیک، علاوه بر نقش برتری دهنده آن در جنگ گرم، در زمان صلح و جنگ سرد نیز نقشی اساسی داشته و عاملی تعیینکننده در بازدارندگی دفاعی محسوب میشوند. پژوهش حاضر با روش مطالعات کتابخانه ای، جستاری تحلیلی برای پاسخ دادن به این پرسش بنیادین است که واکنش حقوق بین الملل از دیدگاه اصول و اسناد بین المللی موجود نسبت به این سلاح راهبردی چیست؟ و با ملاحظه اصول و اسناد بین المللی موجود، واکنش حقوق بین الملل نسبت به این سلاح راهبردی را تحلیل نموده است. به استثنای موارد خاص، تولید و کاربرد این سلاح از منظر حقوق بین الملل ممنوع نیست و همه دولتها از جمله جمهوری اسلامی ایران حق برخورداری از این سلاح را به منظور تأمین امنیت و دفاع مشروع خویش دارند. با بررسی و تحلیل دکترین امنیتی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران و نیز وضعیت کشورهای رقیب و دشمن، این حقیقت بدست می آیدکه برنامه موشکی ایران جنبه بازدارندگی و دفاعی دارد و با لحاظ انواع تحریم های تسلیحاتی و فشارهای سیاسی اقتصادی قدرت های جهانی گریز ناپذیر بوده و در تعارض با تعهدات بین المللی در این حوزه نیست.
Ballistic missiles as a sensitive and strategic capability, in addition to their winning role in hot war, have an essential role in peacetime and during cold war and are considered to be a determining factor in defense deterrence. The present research, through a library study, is an analytical paper to answer this fundamental question that what is the response of international law to this strategic weapon in accordance with the existing international principles and documents. Except for special cases, the production and use of this weapon is not prohibited from the perspective of international law, and all states, including the Islamic Republic of Iran (IRI), have the right to possess this weapon in order to ensure their security and self-defense. Examination and analysis of the security and defense doctrine of the IRI as well as the situation of rival and enemy states demonstrate that Iran's missile program has a deterrent and defensive aspect. Furthermore, taking into account all kinds of arms sanctions and political and economic pressures of world powers, it is inevitable and is not in contradiction with international obligations in this area.
خلاصه ماشینی:
اکنون کشورهاي زيادي از فناوري اين موشک ها برخوردارند و يا ازاين موشک ها در ساختار دفاعي و يا تهاجمي نيروهاي مسلح خود بهره مي برند ,RL٣٠٤٢٧) (١٢٠٠٤ امروزه برغم تصور اوليه در فروکش کردن تنش ها، رقابت ها و پايان مواجهات ١- براساس برخي ارزيابي ها در حال حاضر تقريباً ٣٥ کشور داراي موشک هاي بالستيکي عملياتي با بردهاي مختلف هستند که از اين تعداد ٢٥ کشور داراي موشکهاي کروز عملياتي با برد هاي بيش از ١٥٠ کيلومتر مي باشند که ٢٧٨ برخي از مهمترين آنها عبارتند از : چين ، آمريکا ، روسيه ، هند، کره شمالي ، ايران ، پاکستان ، تايوان ، اسراييل ، سرد وگرم ناشي از دوران نظام دو قطبي، پس از فروپاشي بلوک شرق نيز، بدليل فقدان مقررات بين المللي الزام آور و محدود کننده و نياز کشورها به تامين امنيت پايدار و يا • بازدارندگي موثر و فعال امنيتي، تحقيق ، توسعه وکاربرد اين موشک ها بلحاظ کمي وکيفي رو به گسترش است .