چکیده:
هخامنشیان (330-550 ق.م) گستره وسیعی را در اختیار داشتند که متشکل از اقوامی با آیینها، زبان و فرهنگهای گوناگون بود. اداره آنها نیازمند به کار گیری اندیشهای خاص بود. اندیشهای که هخامنشیان بر مبنای آن ملل تابعه خود را اداره میکردند به نام صلح پارسی شناخته شده که ابعاد گوناگونی دارد. در جهان امروز نیز بحث صلح و همزیستی مسالمت آمیز اقوام گوناگون موضوعی است که سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) در غالب فرهنگ صلح بر آن تمرکز دارد و در تلاش است مولفاتی را تعریف کند که بر مبنای آن ها جهان در صلح قرار بگیرد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تطبیقی فرهنگ صلح در دوره هخامنشی بر مبنای اهداف امروزی یونسکو است و به دنبال پاسخ گویی به این سوال است که فرهنگ صلح براساس تعریف امروزی فرهنگ و آموزش صلح در یونسکو تا چه میزان در دوران هخامنشی نمود یافته است؟ نتایج حاکی از آن است که برقراری اندیشه صلح پارسی منجر به شکلگیری فضایی مسالمت آمیز شد که تا حد بسیاری مبتنی بر اهداف امروزی یونسکو است. مقاله حاضر گردآوری دادهها را از طریق مطالعات کتابخانهای به سرانجام رسانده و نتایج را از طریق تحلیل توصیف تاریخی ارائه میکند.
The Achaemenian (330-550 BC) had a wide area at their disposal, which consisted
of tribes with different rituals, languages and cultures. Their administration required
the use of special ideas. The idea based on which the Achaemenids governed their
subordinate nations is known as the Pax Persica, which has various dimensions. In
today's world, the issue of peace and peaceful coexistence of different ethnicities is a
topic that the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization
(UNESCO) focuses on in the culture of peace and it is trying to define the elements
based on which the world will be at peace. The purpose of this research is a
comparative study of the culture of peace in the Achaemenid period based on the
current goals of UNESCO. And it seeks to answer the question that the culture of
peace based on today's definition of peace culture and education in UNESCO, to
what extent was manifested in the Achaemenid era? The results indicate that the
establishment of the Pax Persica idea led to the formation of a peaceful atmosphere,
which is largely based on today's UNESCO goals. This article has completed data
collection through library studies and presents the results through historical
description analysis
خلاصه ماشینی:
تنوع فرهنگی که اقـوام حاضـر در گسـتره امپراتـوری هخامنشی ، داشتند به قدری بود که حکومت مرکزی را می توانست با چـالش هـای عظیمـی چون استقلال طلبی سیاسی و ایدئولوژیکی مواجهه کند و در عین حـال بـا وجـود رقبـای سیاسی چون یونان که اغلب از شیوه تطمیع برای هم سوی کردن منطقه آسـیای صـغیر بـا خود و علیه امپراتوری استفاده می کرد، هر نوع فشـار یـا بـی عـدالتی از جانـب حکومـت مرکزی می توانست منجر به از دست رفتن برخی از مناطق شود و لذا شاهان این امپراتوری جهت برقراری آرامش در گستره خود، اندیشه ای را پیاده کردند کـه از آن بـه نـام "صـلح پارسی " (Pax Persica)یاد می شودکه به عقیده نگارنده مهم ترین رکن آن عدم تبعیض ستم - گرانه میان اقوام بود.
هر چند شاهان هخامنشی می کوشیدند تا تصویری صلح آمیـز از شاهنشاهی ارائه دهند، اما در زیربنای آن قابلیتی نظامی پنهان بود کـه در آن بـه هـیچ وجـه تردید روا نیست (بروسیوس ، ٩٠:١٣٨٨؛ بروسیوس ، ٨٣:١٣٩٠) به اعتقاد بریان (٢٥٢:١٣٨٨) این موضوع که هخامنشیان می کوشیدند نخبگان کشـورهای مغلوب و مفتوح را جذب و هوادار خود کند کاملاً درست است و چه بسا معنـای سـخنان هرودوت (کتاب ٣، بند ٦٧) درباره سرنوشت شاهان مغلوب که با بزرگواری با ایشان رفتـار می شد نیز همین باشد.
اهمیت آموزش صلح در جهان امـروز تـا حـدی اسـت کـه انجمن تخصصی با عنوان موسسه بین المللی آموزش صلح International Institute for Peace) (Education تاسیس شده است و هر سال با گـرد هـم آوردن متخصصـان سرتاسـر جهـان ، موضوعات مرتبط با صلح را مورد بررسی قرار می دهد ٩ (٢٠٠٨١٦٦,Jenkins).