چکیده:
نیروی هوایی آمریکا از سال 1990 تاکنون بطور مستمر در بحرانهای فراوانی در اقصی نقاط جهان به انجام عملیات پرداخته است؛ این روند از یکسو باعث خستگی و فرسودگی ناوگان فعلی نیروی هوایی شده و از سوی دیگر، گرایش نیروی انسانی با کیفیت به خدمت در نیروی هوایی آمریکا کاهش یافته و فرماندهان این نیرو را بر آن داشته است که در جهت فائق آمدن به این مشکل، اقدام به نوسازی ناوگانهای هوایی با هواپیماهای پیشرفته «اف-35» و «اف-22»، جایگزینی سوخترسانهای «کِیسی-135» و «کِیسی-10» با «کِیسی-46» و بمبافکنهای «بی-1» و «بی-2» با «بی-21» نمایند و با سیاست تعدیل استعداد نیروی انسانی، عمده اعتبارات را بهسمت پروژههای پروازی سوق دهند. این مقاله بهدنبال کشف چالشها و مشکلات فراروی قدرت هوایی امریکا به روش توصیفی- تحلیلی در قالب کتابخانهای(اسنادی) و پیمایشی- میدانی بهکمک آمار و اطلاعات مستخرجه و منتشر شده از منابع گوناگون طی سالهای 2021 – 2019 با تاکید بر برنامههای بودجهای تخصیصی به نیروی هوایی و همچنین برگزاری جلسات خبرگی و توزیع پرسشنامه در یک جامعه متخصص و خبره در حوزه هوانوردی (به تعداد80 نفر) است. نتایج حاصل از تحلیل تحقیق نشان میدهد که عوامل اثرگذاری همچون؛ قدمت بالا و هزینهبَر بودن نگهداری و تعمیر ناوگان فعلی، پروژههای در حال توسعه، عدم تامین اعتبار بهموقع، طولانیشدن روند تولید محصولات و در نهایت عدم تحقق برنامههای نوسازی، نیروی هوایی این کشور را در یک وضعیت پُراسترس و تنگنای راهبردی قرار داده و ضمن ایجاد شرایط مُبهم و چندگانه، توان رزمی نیروی هوایی آمریکا را بشدت کاهش داده است.
Since 1990, the US Air Force has continuously conducted operations in many crises in the world; On one hand, this process has caused fatigue of the current fleet of Air Force, and on the other hand, the tendency of quality human resources to serve in US Air Force has decreased, and it has prompted the commanders to overcome this problem. Modernization of air fleets with advanced "F-35" and "F-22" planes, replacement of "KC-135" and "KC-10" refuelers with "KC-46" and "B-1" and "B-2" bombers with "B-21" and with the policy of adjusting the talent of manpower, direct most of the funds towards flight projects. This article seeks to discover the challenges facing the American air power in a descriptive-analytical way and survey/field with the help of statistics and information extracted and published officially from reliable sources during 2019-2021 with Emphasis on budget programs allocated to the Air Force, as well as holding expert meetings and distributing questionnaires in an expert community in the field of aviation or a statistical community of 80 people. The results of research analysis show that the influencing factors such as: "high age and costliness of maintenance of the current fleet, projects under development, failure to provide credit on time, prolongation of the production process and ultimately failure to fulfill the plan modernizations", has placed the air force of this country in a high-stress situation and a strategic bottleneck, which, while creating ambiguous and multiple conditions, has greatly reduced the combat power of the American air force.
خلاصه ماشینی:
gov( جدول (١) استعداد نيروي هوايي - فعال و غيرنظامي ) Air Force Budget /http/documents/FY٢٠ )Overview Book, 2021:13 (رجوع شود به تصویر صفحه) جدول (٢) استعداد نيروي هوايي - ذخيره و گارد ملي هوايي)Ibid( (رجوع شود به تصویر صفحه) نمودار (٢) نيروي هوايي - استعداد نهايي فعال ، ١٩٩٩-٢٠٢١(منبع : سند برآورد بودجه دفاع ملي، ٢٠٢١: (262 -260 همـان طور که نمودار بالا نشـــان ميدهد، اســـتعـداد نيروي هوايي اين کشـــور در پي تهاجم به افغانســتان و عراق افزايش يافت ، اما از ســال ٢٠٠٤ به بعد، نيروي هوايي، راهبرد بازنشــســتگي هواپيماهاي قديميتر و کاهش کارکنان را اتخاذ کرد تا بتواند بودجه را به سـمت نوسـازي ناوگان هوايي خود معطوف نمايد؛ بنابراين شـاهد بوديم که تا سـال ٢٠١٥، اسـتعداد کارکنان فعال اين نيرو از تعداد حداکثري ٣٧٧٠٠٠ نفر به پايين ترين سطح يعني ٣١٦٠٠٠ نفر کاهش يافت .
بر اسـاس اسـناد بودجه اي(کتاب توجيهي بودجه سـال مالي ٢٠٢١ وزارت دفاع آمريکا، ٢٠٢٠) مطالعه شـده و بررسـيهاي کتابخانه اي صـورت پذيرفته ، اين فرسـودگي ناوگان و کاهش تعداد آن ها ناشـي از سـياسـت گذاريهاي نيروي هوايي آمريکا مبني بر توقف توليد هواپيماهاي نسـل چهـارم («اف -١٥»هـا و «اف -١٦»هـا) و منتظر مـانـدن براي توليـد جنگنـده هـاي نســـل پنجم («اف -٢٢»ها و «اف -٣٥»ها) اسـت ؛ بنابراين با عنايت به اين سـياسـت گذاري صـورت پذيرفته و درخواســت ٤٨ فروندي هواپيماي «اف -٣٥» در ســال مالي ٢٠٢١ و موافقت کنگره با واگذاري تعـداد ٦٠ فرونـد در ســـال (بـا توجـه بـه کنـدي رونـد توليـد و واگـذاري اين نوع از هواپيمـاهـا) و همچنين روند فرســودگي ناوگان فعلي، تقريبا ٢٨ ســال ديگر(ســال ٢٠٥٠) اين نيرو به هدف تـأمين موجودي مورد نيـاز خود (يعني ١٣٤٤ فرونـد «اف -٣٥» درخواســـتي و يـا درحـالـت ايده آل تر١٦٨٠ فروند مصـوب کنگره ) خواهد رسـيد و اين درحالي اسـت که براسـاس گزارش مدير ارزيابي عملياتي اين حوزه در گزارش ســـالانه مالي ٢٠١٩: «برنامه مذکور، همچنان داراي ٨٧٣ نقص حل نشـده اسـت ».