چکیده:
« کشف الاسرار »، از تفاسیر کهن پارسی است که رشیدالدین میبدی بیش از نه قرن پیش نوشته است. در این تفسیر، ذیل هر آیه در سه مرحله (به تعبیر مؤلف کتاب : سه نوبت) مطالبی بیان شده است. نویسنده مقاله، از نوبت اول، یک بحث ادبی، (گونه هروی ) ؛ از نوبت دوم، یک بحث تاریخی ـ روایی (اسرائیلیات) ؛ و از نوبت سوم، یک بحث کلامی (تأویلهای عرفانی) را برگزیده و به بحث گذاشته است.
خلاصه ماشینی:
"کلید واژهها : تفاسیر فارسی / کشف الاسرار و عدة الابرار / میبدی، رشیدالدین / زبان فارسی / گونه هروی / اسرائیلیات / تأویلات عرفانی مقدمه شصت و چهار سال پیش (1318 ش )، قسمتی از یک کتاب تفسیر خطی فارسی و عربی که به مذاق عرفانی نـوشته شده بود، به دست مرحوم استاد سید محمد محیط طباطبائی رسید.
ایشان در معرفی «گونه» چنین نوشتهاند: «از آن روزگار که زبان فارسی نوین توانست در جای یک زبان نوشتاری در بخشهایی از سرزمین گسترده ما پا بگیرد و از آن هنگام که نمونههایی از نوشتههای فارسی، نظم و نثر به دست ما رسیده است، در کنار یک زبان فارسی معیار، که در شماری از نوشتههای فارسی آن روزگار به کار گرفته میشد، بسیاری از متنهای فارسی را میبینیم که از نظر زبان، واژه و ساخت (صرفی و نحوی ) و آوا، بایکدیگر ______________________________1 ـ ابوالفضل میبدی در تنظیم مطالب تفسیر خود که ترجمه و تفسیر و تأویل همه آیات قرآن را دربردارد، سه مرحلهو به تعبیر خود سه نوبت را در نظر گرفته است : النوبة الاولی ترجمه آیات به پارسی روان با رعایت اختصار و دقت و امانت کامل در برگرداندن کلمات قرآنی."