چکیده:
در اسلام پس از رحلت پیامبر (ص) امت اسلامی به دو شاخه شیعه و سنی تقسیم گردید. گرایشات گوناگونی نیز در بحث
مرجعیت نص و ظاهر و عقل پدیدار شد که در میان اهلسنت، گرایش عمده اهلحدیث بودند و در راس آنان احمدبن حنبل
بود، در آثار وی هیچکتاب رای، فتوی، قیاس و یا استنباط فقهی دیده نمیشود و بیشتر آثار وی در زمینه حدیث است.
قشریگرایی و استناد به ظواهر آیات و احادیث موجب شد که مسائل سستی از جمله، تجسیم خداوند به اعتقادات حنابله راه
یابد. تفکر احمدبن حنبل، بار دیگر توسط احمدبن تیمیه تبلیغ و ترویج گردید. ابنتیمیه با آرا و عقاید خود زمینهی فکری
مذهب وهابیت را فراهم ساخت. از جمله عقاید وهابیت، تکفیر غیر وهابیان، روا ندانستن زیارت قبور پیامبر(ص )و اهل بیت، روا
ندانستن توسّل و استشفاع به آنان و شرک پنداشتن سوگند به غیر خدا و بیاعتنایی به عقلانیت و گفتگو میباشد. پژوهش
حاضر در نظر دارد به بررسی حنابله و نصگرایی بپردازد که در تاریخ اسلام نقش برجسته ای را ایفا نموده است.
In Islam after the demise of the Prophet (PBUH) , various tendencies appeared in the discussion of the authority of text, appearance and reason. among the Ahl al-Sunnah, the main tendency was the Ahl al-Hadith, which was in the Top of them Ahmad ibn Hanbal.. In his works, there is no opinion, fatwa, analogy or presumption of judicial and most of his works are in the field of hadith. Corticalism and quoting the appearances of verses and hadiths caused weak issues such as the incarnation of God Find a way to Hanbali beliefs. The thought of Ahmad ibn Hanbal was once again propagated by Ahmad ibn Taymiyyah. Ibn Taymiyyah With his views and beliefs, provided the intellectual basis for the religion of Vahhabism. Among the beliefs of vahhabism are the excommunication of non-vahhabis, the refusal to visit the graves of the Prophet (PBUH) and the Ahl al-Bayt, the refusal to appeal to them, and Considered polytheism of swearing by other than God, and disregard for rationality and dialogue.
The present study intends to examine hanableh and scriptualism who played a prominent role in the history of Islam.
خلاصه ماشینی:
گرایشات گوناگونی نیز در بحث مرجعیت نص و ظاهر و عقل پدیدار شد که در میان اهل سنت ، گرایش عمده اهل حدیث بودند و در رأس آنان احمدبن حنبل بود، در آثار وی هیچ کتاب رأی ، فتوی ، قیاس و یا استنباط فقهی دیده نمی شود و بیشتر آثار وی در زمینه حدیث است .
احمدبن حنبل پایه گذار مکتب اهل حدیث که در کنار قرآن و سنت ، سخنان صحابه و تابعین را نیز حجت دانسته و در میان آثار وی هیچ کتاب رأی ، فتوی ، قیاس و یا استنباط فقهی دیگری دیده نمی شود و بیشتر آثار او در زمینه حدیث است .
تأکید احمدبن حنبل بر ظواهر آیات و احادیث و جدیت وی در نپذیرفتن تأویل و معانی مجازی ، سبب پیدایش رویکردی افراط آمیز در میان برخی اصحاب حدیث شد، به طوری که هیچ ابایی از نقل آثار و احادیث تشبیهی و تجسیمی نداشتند، برای مثال ، در باب ر(یت معتقد بودند، خداوند در همین دنیا دیده میشود و حتی میشود با او معانقه و مصافحه کرد (رک، شهرستانی، ١٤١٣، ج ،١، ص ١٢١ -١٢٠) و این که خدا در جهتی قرار دارد و بر عرش خود مستقر است و بر زیر عرش از آن جا مینگرد.