چکیده:
ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ آرﻣﺎﻧﯽ ﮐﺮهزﻣﯿﻦ، آرزوی ﺻﻠﺢﻃﻠﺒﺎن ﮐﺮهزﻣﯿﻦ ﺑﻮده و ﻫﺴﺖ و ﺧﻮاﻫﺪﺑﻮد. ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺻﻠﺢ، ﺑﺎﯾﺴﺘﯽ ﻣﺴﺌﻠﻪ و ﻣﻮاﻧﻊ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺻﻠﺢ ﭘﺎﯾﺪار را ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﺮای ﻫﺮ ﻣﺴﺌﻠﻪ، راهﺣﻞ اراﺋﻪ داد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﺪف ﺑﺮﺳﯿﻢ. ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ آﻣﻮزه ﻫﺎی دﯾﻨﯽ ادﯾﺎن، ﻫﻤﻪ ﻫﻮﯾﺖ اﻧﺴﺎن را ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ در ﺟﺴﻢ اﻧﺴﺎن داﻧﺴﺖ و اﻋﺘﻘﺎد ﺑﻪ روح ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﭘﺲ از ﻣﺮگ، ﺑﺮای اﺧﻼﻗﯿﺎت و ﺻﻠﺢ ﻻزم اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر، ﺗﻌﺮﯾﻒ واژه ﺻﻠﺢ ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ ﻫﺮم ﻣﺎزﻟﻮ و ﺑﻪﻣﻌﻨﯽ رﻋﺎﯾﺖ اﻣﻨﯿﺖ و اﺣﺘﺮام اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﻫﺮم ﻣﺎزﻟﻮ در اراﺋﻪ راهﺣﻞ اﺧﻼﻗﯽ، اﺑﺰار ﻣﻮﺛﺮی اﺳﺖ، ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺎزﻟﻮ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ اﻧﺴﺎن ﮐﻤﺎلﯾﺎﻓﺘﻪ، اﻧﺴﺎن ﺻﻠﺢﻃﻠﺐ و اﻫﻞ ﻣﻌﻨﻮﯾﺎت و ﺧﺪاﮔﻮﻧﻪ اﺳﺖ و ﻋﻠﻢ و دﯾﻦ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ، ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ آرﻣﺎﻧﯽ را ﺑﺴﺎزﻧﺪ. ﻫﺪف اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺟﺪﯾﺪ و ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ دﯾﻦ، ﺑﻪ ﻫﺮم ﻣﺎزﻟﻮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در آن، اﻧﺴﺎن ﺑﻪﺻﻮرت ﺟﺴﻢ و روح در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺎ اﺳﺘﺪﻻل ﺑﺮ ﻣﺴﺘﻨﺪات ﻣﺎزﻟﻮ، ﺳﻌﯽ در ﺗﻄﺒﯿﻖ روح اﻧﺴﺎﻧﯽ در آﻣﻮزهﻫﺎی دﯾﻨﯽ، ﺑﺎ اﻧﮕﯿﺰش اﻧﺴﺎﻧﯽ رﻫﺎﺷﺪه در ﻫﺮم ﻣﺎزﻟﻮ دارد. ﺑﺨﺶ اول ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺟﺴﺘﺠﻮ در آﺛﺎر ﻣﺴﺘﻨﺪ ﺧﻮد ﻣﺎزﻟﻮ اﺳﺖ و در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮال ﺑﺮﻣﯽآﯾﯿﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺟﺴﻢ و روح را ﻣﯽﺗﻮان در ﻟﺤﻈﺎت ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎی اوج دراﻧﺴﺎن ﺧﻮدﺷﮑﻮﻓﺎ درﻧﻈﺮﮔﺮﻓﺖ و در اﯾﻨﺼﻮرت ﺗﻨﺎﻗﻀﯽ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎی ﻣﺎزﻟﻮ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ. در ﺑﺨﺶ دوم ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺑﺎ ﻣﻄﺮح ﮐﺮدن اﻧﺘﻘﺎدات و اﺷﮑﺎﻻت ﻣﺴﺘﻨﺪ وارد ﺑﺮ ﻫﺮم ﻣﺎزﻟﻮ، ﺗﻮﺳﻂ اﺳﻼمﮔﺮاﻫﺎ و ﻏﯿﺮاﺳﻼمﮔﺮاﻫﺎ، در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮال ﺑﺮﻣﯽ آﯾﯿﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻣﯿﺘﻮان اﯾﻦ ﻧﮕﺎ ﺟﺪﯾﺪ، ﺑﻌﻀﯽ اﺷﮑﺎﻻت وارد ﺑﺮ ﻫﺮم ﻣﺎزﻟﻮ را رﻓﻊ ﮐﺮد ﯾﺎ ﺧﯿﺮ. در ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮی ﻧﻬﺎﯾﯽ دو ﺑﺨﺶ، ﺑﻪ اﯾﻦ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان در ﺟﻬﺖ اﯾﺠﺎد ﺻﻠﺢ و اراﺋﻪ اﻧﮕﯿﺰهای اﺧﻼﻗﯽ ﺑﺮای اﻧﺴﺎنﻫﺎ، ﻧﻈﺮﯾﻪای ﻣﻄﺮح ﮐﺮد ﮐﻪ روح اﻧﺴﺎن را ﻫﻤﺎن اﻧﮕﯿﺰش رﻫﺎﺷﺪه ﻫﺮم ﻣﺎزﻟﻮ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺖ. اﮔﺮﭼﻪ در اﺳﺘﺪﻻﻟﯽ ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ، اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻄﺮح ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﺟﺎﻣﻌﻪ آرﻣﺎﻧﯽ ﮐﺮهزﻣﯿﻦ، ﻧﻤﯽﺗﻮان ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ ﺑﺸﺮ و داﻧﺸﮕﺎﻫﯿﺎن، وﺟﻮد روح در اﻧﺴﺎن را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﻨﺪ اﯾﻦ ﯾﮏ راهﺣﻞ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدی ﺑﺮای ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﺧﻼﻗﯽ ﺻﻠﺢ، ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻌﺮﻓﯽ اﻧﮕﯿﺰهای داﺋﻤﯽ ﺑﺮای رﻋﺎﯾﺖ اﻣﻨﯿﺖ و اﺣﺘﺮا اﻧﺴﺎنﻫﺎﺳﺖ.