چکیده:
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داراﯾﯽﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﺻﻨﻌﺖ و اﻗﺘﺼﺎد داراﯾﯽ ﻣﺤﻮر ﮐﺸﻮر در ﺑﺨﺶﻫﺎی ﻧﻔﺖ و ﮔﺎز، ﻧﯿﺮو، ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ و زﯾﺮ ﺳﺎﺧﺖﻫﺎی ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ ﯾﮑﯽ از اﺻﻠﯽﺗﺮﯾﻦ راﻫﮑﺎرﻫﺎی اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﻬﺮهوری و اﯾﺠﺎد ارزش اﻓﺰوده ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ داراﯾﯽﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺎ در اﯾﻦ راه ﺗﻮﺟﻪ وﯾﮋه ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺮاﻗﺒﺖ از داراﯾﯽﻫﺎی ارزﺷﻤﻨﺪ و ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪیﻫﺎ و ﺷﺎﯾﺴﺘﮕﯽﻫﺎی ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ از ﻋﻨﺎﺻﺮ زﯾﺮ ﺑﻨﺎﯾﯽ و ﮐﻠﯿﺪی ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ در اﯾﻦ راه اﺳﺖ. ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭼﺮﺧﻪ ﻋﻤﺮ داراﯾﯽﻫﺎ ﺑﺮای ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ و دوام اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ﺿﺮوری اﺳﺖ. زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎی ﻧﮕﻬﺪاری ﻣﻨﺎﺳﺐ، ﻣﺰاﯾﺎی اﻗﺘﺼﺎدی ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺑﯽ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﻪ ﻧﮕﻬﺪاری داراﯾﯽﻫﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﺑﻬﺮهوری و ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺑﻪ ﮐﺎرﺑﺮان ﻣﯽﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻌﻤﯿﺮ و ﻧﮕﻬﺪاری ﺑﺎ ﺗﺄﺧﯿﺮ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﮐﻞ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎی ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺗﻌﻤﯿﺮ ﯾﺎ ﺗﻌﻮﯾﺾ را اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽدﻫﺪ. ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داراﯾﯽ ﭼﺮﺧﻪ ﻋﻤﺮ ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺨﺶ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮای ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داراﯾﯽﻫﺎی ﺑﺰرگ ﻣﻘﯿﺎس ﻣﺎﻧﻨﺪ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎی ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﺑﻪ ﺷﯿﻮهای ﻣﻘﺮون ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل، دوﻟﺖﻫﺎ اﻧﮕﯿﺰه ﮐﻤﯽ ﺑﺮای اﻧﺠﺎم اﻗﺪاﻣﺎت ﭘﯿﺸﮕﯿﺮاﻧﻪ داﺷﺘﻪاﻧﺪ. ﺑﺮای رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاری در زﯾﺮﺳﺎﺧﺖﻫﺎ، ﺑﻪ وﯾﮋه ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ، اوﻟﻮﯾﺖﻫﺎی دوﻟﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮی اﻗﺘﺼﺎدی ﺑﻠﻨﺪﻣﺪت ﻫﻤﺮاه ﺷﻮد. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ، ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎی ﻣﺎﻟﯽ و ﮔﺰارﺷﮕﺮی ﻣﺎﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮای اﻃﻤﯿﻨﺎن از ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ داراﯾﯽ ﭼﺮﺧﻪ ﻋﻤﺮ ﻣﺆﺛﺮ و ﮐﺎرآﻣﺪ اﯾﺠﺎد ﺷﻮد. ﺑﺮای ﮐﻤﮏ ﺑﻪ رﻓﻊ ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎی ﻣﻨﻄﻘﻪای در زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ، ﻣﺸﺎرﮐﺖﻫﺎی دوﻟﺘﯽ و ﺧﺼﻮﺻﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺷﻮﻧﺪ.
خلاصه ماشینی:
ادغام مديريت دارايي چرخه عمر در بخش دولتي سيد کامران يگانگي استاديار گروه مهندسي صنايع ، واحد زنجان ، دانشگاه آزاد اسلامي، زنجان ، ايران صابر احمديفرد دانشجوي کارشناسي ارشد، گروه مهندسي صنايع ، واحد زنجان ، دانشگاه آزاد اسلامي، زنجان ، ايران چکيده توجه به مديريت داراييها مي تواند با توجه به نوع صنعت و اقتصاد دارايي محور کشور در بخش هاي نفت و گاز، نيرو، حمل و نقل و زير ساخت هاي خدماتي يکي از اصلي ترين راهکارهاي افزايش بهره وري و ايجاد ارزش افزوده بيشتر از مجموعه داراييها باشد.
در اولين تعريف رسمي ارائه شده ، مديريت داراييهاي فيزيکي به صورت "مجموعه شيوه ها و فعاليت هايي منظم و هماهنگ که سازمان از طريق آن داراييها و نيز هزينه ها و ريسک ها و عملکرد آن ها را در طي چرخه عمر دارايي ها، با هدف تحقق برنامه استراتژيک سازماني، به طور بهينه و پايدار مديريت ميکند" تعريف شد.
سرمايه گذاري کم در تعمير و نگهداري زيرساخت هاي حمل ونقل و غيره نشان دهنده شکست در ارائه مديريت چرخه عمر و چشم پوشي از ارزش کامل اين داراييها است .
ظهور مشارکت هاي دولتي -خصوصي در قالب امتيازات بلندمدت ، موافقت نامه هاي توسعه مشترک، يا ساير ابزارهاي قراردادي ، بهترين فرصت را براي تکنيک هاي مديريت دارايي ارائه مي دهد تا به طور مؤثر براي بهينه سازي عملکرد داراييهاي زيرساختي اصلي در اين کشور - هم توسط حاميان مالي عمومي تأسيسات زيربنايي و هم توسط ارائه دهندگان خصوصي خدمات توسعه زيرساخت ، تأمين مالي ، بهره برداري و حفاظت استفاده شود.