چکیده:
زمینه و هدف: در صورتی که کارکنان ارتباط عاطفی خود با سازمان را از دست داده (تعهد سازمانی) و سعی آنها برای بهبود شرایط نامطلوب، همواره با شکست مواجه شود، دچار حالتی با عنوان سکوت سازمانی شده و در نتیجه، غیبت، کمکاری، تخلف و در نهایت، ترک سازمان از آنها انتظار میرود. با توجه به اهمیت نیروی انسانی متعهد در کار پلیس، ضروری است که الگوی بومی سکوت در سازمانهای مختلف شناخته شود. هدف این پژوهش ارائه الگوی سکوت کارکنان دانشگاه علوم انتظامی امین است. روش: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی است و همچنین ازنظر روش اجرا، توصیفی – تحلیلی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری در بخش اول شامل خبرگان حوزه مدیریت منابع انسانی دانشگاه علوم انتظامی و معاونت نیروی انسانی نیروی انتظامی و در بخش دوم شامل تمام کارکنان دانشگاه است. در بخش اول، مطالعه بر روی تمام خبرگان واجد شرایط انجام شد و در بخش دوم، حجم نمونه با استفاده از رابطه کوکران، 144 نفر تعیین شد. برای گردآوری دادهها از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه محققساخته استفاده شد. یافتهها: الگوی سکوت سازمانی در دانشگاه علوم انتظامی امین دارای ابعاد پنجگانه سکوت تدافعی، سکوت اجتماعی، سکوت مطیع، سکوت ارتباطی و سکوت حفاظتی است. بارهای عاملی ابعاد سکوت سازمانی بالاتر از 30/0 و در سطح 95/0 معنادار هستند. نتایج: سکوت تدافعی با مؤلفههای ترس از مدیریت، ناتوانی در حرف زدن، انزوا و گوشهگیری و حفاظت از خود؛ سکوت اجتماعی با مؤلفههای پرهیز از تمارض، همنوایی و حفاظت دیگران از ضرر؛ سکوت مطیع با مؤلفههای پذیرش سلسله مراتب سازمانی، بیحرکتی عمدی، اﻃﺎﻋﺖ از ﺿﻮاﺑﻂ و آﻳﻴﻦﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و ﺗﺼﻮر ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻛﺎراﻳﻰ در ﺳﺎزﻣﺎن؛ بعد سکوت ارتباطی با مؤلفههای امکان برقرای ارتباط بین کارکنان و ارتباطات بین کارکنان و مدیران عالی و بعد سکوت حفاظتی با مؤلفه حفاظت از اطلاعات سازمان مفهومسازی شده است.
Background and Aim: If employees lose their emotional connection with an organization (organizational commitment) and always try to improve the unfavorable conditions, they will always face a situation of organizational silence resulting in absenteeism, underemployment, violation and, ultimately, expulsion are expected of them. Given the importance of dedicated human resources in police work, it is essential that the indigenous pattern of silence be recognized in different organizations. The purpose of this study was to present the pattern of silence among the employees of Amin Police Science University. Method: This study is applied in terms of purpose, and it is also descriptive-analytical survey study. First part of the statistical population included Human Resources Management Experts of Amin Police University and the Deputy of Personnel Affair of Iranian National Police; the second part included the staff of the Amin Police University. In the first part, the study was performed on all eligible experts and in the second part, the sample size was determined using Cochran 144. Survey method and researcher-made questionnaire were used for data collection. Findings and conclusion: The pattern of organizational silence in Amin Police Science University has five dimensions of defensive silence, social silence, submissive silence, communication silence, and protective silence. The factor rates of the organizational silence were greater than 0.30 and significant at the 0.95 level.
خلاصه ماشینی:
تحليل عاملي (ضرايب مسير) ابعاد سکوت سازماني همچنين خروجي نرم افزار نشان داد که اعتبار مرکب ١ مدل اندازه گيري متغيرهاي پنهان پژوهش با توجه به مقدار قابل قبول براي اين شاخص (٠/٧) مناسب و قابل قبول است .
رابطه بين مؤلفه هاي بعد سکوت تدافعي در الگوي سکوت سازماني کارکنان دانشگاه علوم انتظامي امين (ضرايب مسير) نمودار ٤ نشان مي دهد که بارهاي عاملي مؤلفه هاي بعد سکوت تدافعي (ترس از مديريت ، ناتواني در حرف زدن (نداشتن قدرت بيان )، انزوا و گوشه گيري و حفاظت از خود) بالاتر از ٠/٣٠ و در سطح ٠/٩٥ معنادار هستند.
رابطه بين مؤلفه هاي بعد سکوت اجتماعي در الگوي سکوت سازماني کارکنان دانشگاه علوم انتظامي امين (ضرايب مسير) نمودار ٦ نشان مي دهد که بارهاي عاملي مؤلفه هاي بعد سکوت اجتماعي شامل پرهيز از تعارض ، همنوايي (انطباق )، حفاظت ديگران از ضرر بالاتر از ٠/٣٠ هستند که در سطح ٠/٩٥ معنادار است .
همچنين خروجي نرم افزار نشان داد که اعتبار مرکب مدل اندازه گيري متغيرهاي پنهان تحقيق يعني مؤلفه هاي پژوهش به ترتيب برابر ٠/٨٩، ٠/٧١، ٠/٧٣ و ٠/٧٤ است که با توجه به مقدار قابل قبول براي اين شاخص ، (٠/٧) مناسب هستند.
همچنين ، براي بررسي روايي همگراي مدل اندازه گيري مؤلفه هاي پژوهش ، از ميانگين واريانس استخراج شده استفاده شد که مقادير آن به ترتيب برابر ٠/٥٦، ٠/٦٢، ٠/٦٠ و ٠/٦٤ است که با توجه به مقدار قابل قبول براي اين شاخص (٠/٥) مناسب هستند.