چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی مداخله روانشناسی مثبتنگر بر شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن مرکز شبانهروزی مهرآنای شهر زاهدان بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش جمعآوری اطلاعات از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ بیماران روانی مزمن زن مرکز شبانهروزی مهرآنای شهر زاهدان در سال 1400-1399 است که از میان آنها 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه در انتظار درمان) به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل پرسشنامههای شادکامی آکسفورد (OHI) و مقیاس تفکر مثبت (PTS) بود. مداخلۀ روانشناسی مثبتنگر در هشت جلسه (جلسۀ 5/1 ساعته) به مدت سه هفته برای گروه آزمایش برگزار شد. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها، از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS21 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد مداخلۀ روانشناسی مثبتنگر موجب افزایش شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل با سطح معناداری 001/0 میشود؛ بنابراین توجه به اهمیت مداخلۀ روانشناسی مثبتنگر بر شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن یکی از ضرورتهای پژوهش محسوب میشود و میتوان از مداخلۀ روانشناسی مثبتنگر بهعنوان بخشی از برنامههای توانمندسازی بیماران روانی مزمن استفاده کرد و برگزاری دورههایی در این زمینه توصیه میشود.
The aim of the current study was to determine the effectiveness of positive psychology intervention on happiness and positive thinking among chronically mentally ill people in Mehrana Boarding Center in Zahedan. The research method was applied in terms of objective and data collection method as semi-experimental type with a pre-test-post-test design with a control group. The statistical population includes all female chronically mentally ill patients of Mehrana boarding center in Zahedan city in 2020-2021, of which 30 subjects (15 subjects in the experimental group and 15 subjects in the group waiting for treatment) were selected according to the available sampling method. Instruments used in the study included the Oxford Happiness Questionnaire (OHI) and the Positive Thinking Scale (PT). The positive psychology intervention was delivered in 8 sessions (1.5 hours) over 3 weeks for the experimental group. Descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (multivariate covariate analysis) were used to analyze the data. Data analysis was performed using SPSS-21 software. The results of the study showed that the intervention of positive psychology increased the feeling of happiness and positive thinking in chronically mentally ill patients in the experimental group compared to the control group with a significance level of 0.001. Therefore, paying attention to the importance of positive psychology intervention on happiness and positive thinking in chronically mentally ill is considered as one of the necessities of research and it is possible to use positive psychology intervention as a part of empowerment programs for chronically mentally ill and hold a course in this field is recommended.
خلاصه ماشینی:
The results of ٢١was performed using SPSSبیماران روانی مزمن در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بـا سـطح the study showed that the intervention of positiveمعناداری ٠/٠٠١ می شود؛ بنابراین توجه به اهمیت مداخلۀ روان شناسی psychology increased the feeling of happiness andمثبت نگر بر شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانـی مـزمن یکـی از positive thinking in chronically mentally ill patients inضـرورت هـای پـژوهش محسـوب مـی شـود و مـی تـوان از مداخلـۀ the experimental group compared to the control groupروان شناسی مثبت نگر به عنـوان بخشـی از برنامـه هـای توانمندسـازی ofp.
از طرف دیگر در روان شناسی مثبت گرا فرض بر این است که توانمندیهایی در انسان وجود دارد که میتواند سپری علیه بیماریهای روانی باشد (ابراهیمی، ارجمندنیا و افروز، ١٣٩٦)؛ بیماران روانی مزمنی که در کنترل احساسات ، افکار، رفتار و انجام کارهای روزانۀ خود مشکل دارند و با هزینه های مستقیم و غیرمستقیمی که دارند، نه تنها خانواده بلکه جامعه را نیز با فشار مالی قابل توجهی روبه رو میکنند.
با توجه به مطالب فوق ، هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخلۀ روان شناسی مثبت نگر بر شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن مرکز شبانه روزی مهرآنای شهرستان زاهدان است .
پژوهش پیش رو در پی اثبات این فرضیه است که مداخلۀ روان شناسی مثبت نگر بر افزایش شادکامی و بر تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن مؤثر است .
نتایج حاکی از اثربخشی مداخلۀ روان شناسی مثبت نگر بر افزایش شادکامی و تفکر مثبت در بیماران روانی مزمن زن بود.