چکیده:
ماده 567 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، با یک نوآوری نسبت به قانون سابق، رفتار جدیدی را جرمانگاری کرده است که برمبنای ماده مذکور، این رفتار عبارت از نقض حریم خصوصی جسمانی دیگری و ارتکاب عمدیِ رفتاری فیزیکی علیه جسم او است؛ این رفتار، هرچند ممکن است منجربه آسیب معنوی در مجنیعلیه شود، اما اثری از خود در بدن او باقی نمیگذارد. این جرم وجوه اشتراک قابلتوجهی با یکی از جرایم کامنلا در حقوق انگلستان با عنوان تحمیل نیروی غیرقانونی علیه دیگری (Battery) دارد. بررسی عناصر متشکله این جرم در حقوق انگلستان و تطبیق آنها با ماده مذکور و همچنین مطالعه نقاط اشتراک و افتراق این دو جرم، ابعاد جدیدی از ماده قانونی مورد بحث را در نظام حقوقی کشورمان نشان میدهد که تاکنون موردتوجه قرار نگرفته است. بهعلاوه، بهنظر میرسد که ماهیت ضمانت اجرایی که ماده 567 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 برای ارتکاب رفتار موضوع آن ماده درنظر گرفته است، تنها مجازات نبوده و دارای جنبه جبران خسارت نیز میباشد.
The article 567 of the Iranian Islamic penal code, with an innovation towards the former law, has criminalized a new behavior which is encroaching on other’s bodily privacy and imposing intentional physical force on his body. This behavior, although may lead to spiritual injury in victim, leaves no effect in his body. This crime has considerable unity aspects with a criminal offence in the English legal system entitled "Battery". Scrutiny the elements of this crime in the English legal system and comparing it with the mentioned article and also studying the similarities and differences between these two crimes, shows new aspects of the mentioned article in our country’s legal system; Aspects which has not been considered so far. In addition, it seems that the nature of the legal response that inserted in the article 567 of the Iranian Islamic penal code for committing the matter of the article is not just punishment, but also has aspects of compensation.
خلاصه ماشینی:
با توجه به اين ماده قانوني مذکور و آنچه که به طور خلاصه در مورد تقسيم بنديهاي جرايم غيرمهلک عليه انسان در نظام حقوقي انگلستان بيان شد، رفتار موصوف در ماده ۵۶۷ قانون مجازات اسلامي که در آن تعدي بر تماميت جسماني قرباني صورت ميپذيرد، اما اثري از خود برجاي نميگذارد، مشابه جرم «تحميل نيروي غيرقانوني عليه ديگري» (Battery) در نظام حقوقي انگلستان است ؛ اگرچه اين جرم به همراه جرم «تهاجم » (Assault) در اصل ازجمله جرايم کامن لا٥ هستند، اما از سال ۱۸۶۱ و بر مبناي پرونده دادستاني عليه تيلور و پرونده دادستاني عليه ليتل ٦ به صورت قانون مدون درآمدند (١٧٦ :٢٠١٢ ,Card) و امروزه هر دو جرم که اغلب نيز باهم مطرح ميشوند (٥١٧ :٢٠١٢ ,Loveless)، طبق بخش ۳۹ قانون عدالت کيفري ۱۹۸۸ رسيدگي ميشود که اين بخش بيان ميدارد: «تهاجم و تحميل نيروي غيرقانوني عليه ديگري جرايم اختصاري٧ هستند و شخص ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1.
همچنين همان گونه که در پرونده فاگان ٣ تصريح شده است که اگرچه صرف ترک فعل در مواردي مانند عدم جلوگيري از افتادن کودک از بلندي، براي تحقق جرم تحميل نيروي غيرقانوني عليه ديگري کافي نخواهد بود، اما اگر اين ترک فعل ناشي از وظيفه قانوني يا قراردادي يا وجود رابطه خاص بوده و شخص توانايي مقابله با خطر را داشته است و همچنين ترک فعل او همراه با عنصر معنوي جرم (عمد و بيپروايي) باشد، جرم محقق خواهد شد و مسئوليت کيفري بر تارک فعل بار خواهد شد (١٨٣ :٢٠١٢ ,Card).