چکیده:
زمینه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر شش هفته تمرینات اختصاصی والیبال روی سطوح تمرینی مختلف بر لاکتات خون و کوفتگی عضلانی متعاقب یک جلسه فعالیت ورزشی حاد در پسران والیبالیست بود.مواد و روشها: سی و شش پسر والیبالیست (میانگین سنی، 82/0 ± 11/16 سال ؛ قد، 85/4 ± 174 سانتیمتر) به صورت تصادفی در سه گروه12 نفری تمرینی بتن، کفپوش و ماسه قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون لاکتات خون با دستگاه لاکتومتر، قبل و بلافاصله فعالیت ورزشی حاد (۱۰ × ۱۰ پرش عمودی با یک دقیقه استراحت بین هر نوبت) و میزان کوفتگی عضلات بازکننده زانو بلافاصله، ۲۴ و ۴۸ ساعت پس از انجام یک جلسه فعالیت حاد با مقیاس آنالوگ بصری (VAS) اندازهگیری شد. بعد از شش هفته تمرینات اختصاصی والیبال روی سطوح تمرینی بتن، کفپوش و ماسه مرحله پس آزمون همانند مرحله پیش آزمون اجرا شد. دادههای جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس دو طرفه با اندازهگیری مکرر، تحلیل واریانس یک طرفه، تعقیبی بونفرونی و توکی با سطح معنیداری 05/0 > P تحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که شش هفته تمرینات اختصاصی والیبال باعث کاهش معنیدار سطح استراحتی لاکتات در گروههای تمرینی کفپوش و ماسه در مقایسه با گروه بتن و هم چنین گروه ماسه در مقایسه با کفپوش شد (01/0 = P). سطح لاکتات دو گروه ماسه و کفپوش در مقایسه با بتن در پاسخ به دومین فعالیت حاد کاهش معنیداری داشت (01/0 = P)، اما بین کاهش لاکتات گروه ماسه و کفپوش تفاوت معنیداری مشاهده نشد (87/0 = P). در میزان کوفتگی عضلانی بلافاصله و 48 ساعت پس از یک جلسه فعالیت ورزشی حاد در بین سه گروه تفاوت معنیداری مشاهده نشد (45/0 = P).، ولی در میزان کوفتگی عضلانی 24 ساعت پس از یک جلسه فعالیت ورزشی حاد، بین گروه بتن و ماسه کاهش معنیداری مشاهده شد (01/0 = P)، اما بین گروه بتن و کفپوش (06/0 = P) و کفپوش و ماسه تفاوت معنیداری مشاهده نشد.نتیجهگیری: شش هفته تمرینات اختصاصی والیبال بر روی سطوح ماسه و کفپوش در مقایسه با سطح بتن باعث کاهش لاکتات ولی تمرین در سطح ماسه باعث کوفتگی عضلانی کمتری نسبت به سطوح کفپوش و بتن در پاسخ به یک جلسه فعالیت حاد در بازیکنان والیبال شد.
Background and purpose: The purpose of the present study was to investigate the effect of six weeks training on different training Surfaces on some selected fitness factors and blood lactate response and muscle soreness in volleyball boys.Materials and methods: Thirty-six boy volleyball players were purposeful and random assigned to three equal groups of concrete, floor and san. At the pre-test phase and at the floor surface, blood lactate with lactometer before and immediately after acute exercise and knee extensor muscle soreness were measured immediately, 24 and 48 hours after acute exercise with visual analogue scale. Results: The results showed significant decrease in lactate resting levels between the floor and sand groups compared to concrete and between the sand group as compared to the floor group (P=0.01). Lactate significantly decreased in response to the second acute exercise between the floor and sand groups compared to concrete (P=0.01). There was no significant difference between the three groups in muscle soreness immediately and 48 hours after a session of acute exercise (P=0.45). However, there was a significant difference between the concrete and sand groups in the reduction of muscle soreness 24 hours after an acute exercise session (P=0.01).Conclusions: Six weeks of training on sand and floor surfaces compared to concrete surface decreased blood lactate and reduced muscle soreness in response to an acute exercise. As a result, it is better for teachers and coaches of physical education classrooms held in gymnasiums and, where possible, by constructing playgrounds with sandy surfaces.
خلاصه ماشینی:
از آنجايي که تمرينات اختصاصي واليبال با در نظر گرفتن شدت و سرعت بالايي که دارند نياز به سطحي از زمين دارند که کمترين آسيب ديدگي و بهترين نتيجه و نيز بهترين عملکرد ريکاوري بعد از تمرين را داشته باشد، به نظر مي رسد سطوح ماسه به علت خاصيت جذب ضربه ، باعث مصرف انرژي بيشتر در مقايسه با سطوح ديگر مي - شود، از اين رو هدف محقق ، در اين تحقيق بررسي تاثير تمرينات اختصاصي واليبال روي سطوح مختلف تمريني (بتن ، کفپوش و ماسه ) بر شاخص هاي لاکتات خون و کوفتگي عضلاني متعاقب يک جلسه فعاليت ورزشي حاد در پسران واليباليست است .
در مجموع ، شش هفته تمرينات اختصاصي واليبال بر روي سطوح ماسه و کفپوش در مقايسه با سطح بتن ، باعث کاهش معنيدار پاسخ لاکتات پس از يک جلسه فعاليت ورزشي حاد در پسران واليباليست شد (نمودار ١).
شش هفته تمرينات اختصاصي واليبال باعث کاهش معنيدار در ميزان کوفتگي عضلاني ٤٨ ساعت پس از يک جلسه فعاليت ورزشي حاد در هر سه گروه تمريني بتن ، کفپوش و ماسه (٠/٠١ = P) شد.
شش هفته تمرينات اختصاصي واليبال باعث کاهش معنيدار در ميزان کوفتگي عضلاني ٤٨ ساعت پس از يک جلسه فعاليت ورزشي حاد در هر سه گروه تمريني بتن ، کفپوش و ماسه (٠/٠١ = P) شد.
اما در مورد کوفتگي عضلاني يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد شش هفته تمرينات اختصاصي واليبال روي سطوح تمريني (بتن ، کفپوش ، ماسه ) بر ميزان کوفتگي عضلاني بلافاصله پس از يک جلسه فعاليت ورزشي حاد، در افراد سه گروه تمريني و همچنين بين سه گروه تمريني تاثير معنيداري ندارد.