چکیده:
زمینه و هدف: یکی از مسائل اساسی در حوزه علوم اجتماعی و به طور خاص در جامعه شناسی بحث میزان بروز جرائم شهری بهویژه در حاشیه شهرهاست. عواملی ازجمله عوامل روانشناختی، اجتماعی بیولوژیکی و محیطی در ایجاد اینگونه جرائم نقش دارند. از میان فاکتورهای اجتماعی و روانشناختی محرومیت نسبی ازجمله متغیرهایی است که اهمیت فراوانی دارد. تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش محرومیت نسبی در بروز جرائم در مناطق حاشیه نشین شهر بوشهر انجام شد. روش تحقیق: این تحقیق از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی است. همچنین از نظر ماهیت و روش در دستۀ تحقیقات همبستگی قرار میگیرد و به دلیل اینکه در فاصله زمانی معین انجام شده است، از نظر زمانی مقطعی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل 50.000 نفر از افرادی که در مناطق حاشیه نشین شهر بوشهر سکونت دارند.. نتایج و یافتههای تحقیق: نتایج مطالعه حاضر نشان داد رابطهی مثبت و معناداری بین محرومیت نسبی با بروز جرائم در مناطق حاشیه نشین شهر بوشهر وجود دارد. همچنین بین ابعاد محرومیت نسبی با جرائم در مناطق حاشیه نشین شهر بوشهر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که همه ابعاد محرومیت نسبی بر بروز جرائم اثر معنادار دارند. بر اساس میزان بتای محاسبهشده، بعد محل سکونت با میزان بتای (385/0) بیشترین سهم را در جرائم داشته و بعد عدم امنیت کمترین اثر را در جرائم شهری داشتهاند..
Background and Aim: One of the main issues in the field of social sciences and especially in sociology is the discussion of the incidence of urban crime, especially in the suburbs. Factors such as psychological, social, biological and environmental factors play a role in causing such crimes. Among social and psychological factors, relative deprivation is one of the variables that is very important. The aim of this study was to investigate the role of relative deprivation in crime in the suburbs of Bushehr. Research Method: This research is an applied research in terms of purpose. It is also in the category of correlational research in terms of nature and method, and because it is done in a certain time interval, it is cross-sectional in terms of time. The statistical population of the present study includes 50,000 people who live in the suburbs of Bushehr. Results and Findings: The results of the present study showed a positive and significant relationship between relative deprivation and crime in the suburbs of Bushehr. Also, there is a positive and significant relationship between the dimensions of relative deprivation and crime in the suburbs of Bushehr. The results of regression analysis showed that all dimensions of relative deprivation have a significant effect on the incidence of crime. Based on the calculated beta level, the residence dimension with the beta rate (0.385) had the highest share in crimes and the insecurity dimension had the lowest effect in urban crimes
خلاصه ماشینی:
نتايج و يافته هاي تحقيق : نتايج مطالعه حاضر نشان داد رابطه ي مثبت و معناداري بين محروميت نسبي با بروز جرائم در مناطق حاشيه نشين شهر بوشهر وجود دارد.
تجزيه و تحليل يافته ها فرضيه اصلي : بين محروميت نسبي با خشونت هاي شهري در مناطق حاشيه نشين شهر بوشهر رابطه معنيداري وجود دارد.
فرضيه هاي فرعي بين محروميت فردي- محروميت گروهي- ميزان درآمد- محل سکونت - نوع مسکن - نوع شغل - عدم امنيت - ميزان بهره مندي ساکنان حاشيه نشين از خدمات دولتي با خشونت شهري در مناطق حاشيه نشين شهر بوشهر رابطه معني داري وجود دارد.
ميتوان اذعان کرد بين محروميت فردي- محروميت گروهي- ميزان درآمد- محل سکونت - نوع مسکن - نوع شغل - 13 عدم امنيت - ميزان بهره مندي ساکنان حاشيه نشين از خدمات دولتي با خشونت شهري در مناطق حاشيه نشين شهر بوشهر رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.
نتيجه گيري هدف اصلي اين پژوهش بررسي نقش محروميت نسبي در خشونت هاي شهري مناطق حاشيه نشين شهر بوشهر بود.
نتايج مطالعه حاضر نشان داد رابطه ي مثبت و معناداري بين محروميت نسبي با خشونت هاي شهري در مناطق حاشيه نشين شهر بوشهر وجود دارد.
همچنين بين ابعاد محروميت نسبي (بين محروميت فردي- محروميت گروهي- ميزان درآمد- محل سکونت - 16 نوع مسکن - نوع شغل - عدم امنيت - ميزان بهره مندي ساکنان حاشيه نشين از خدمات دولتي) با خشونت شهري در مناطق حاشيه نشين شهر بوشهر رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.