چکیده:
امروزه سینما و تلویزیون موثرترین وسیله بیان تصویری است که بیش از سایر هنرها توانسته است تخیل مخاطب کودک را در دست گیرد .همچنین بازآفرینیِ منابع فولکلوریک که از لحاظ ساختاری و محتوایی با ویژگیهای کودکان مطابق هستند، رشد «ادبیات عامیانه» و «ادبیات دراماتیک» را همزمان تأمین میکند. فیلمنامه نویسی که از افسانهها سود میبرد؛ ظرفیتهای نمایشی فیلم را بررسی میکند و با «تشخیص» این ظرفیتها، عناصری را «حذف»، «اضافه» و «تلفیق» میکند تا انتقال از ادبیات به درام صورت پذیرد. می دانیم که ادبیات نمایشی نوعی از هنر است که در آن هنرمند با استفاده از حرکات و اجرای خود به بیان آن می پردازد و از آن به عنوان دیالوگ در اجرا بهره می گیرد. این نوع از ادبیات در واقع از زمان یونان باستان مورد استفاده قرار می گرفت که به تدریج گسترش پیدا کرد . این مقاله، میکوشد که با معرفی این عناصر در فیلمنامه و تطابق چارچوب افسانههای عامیانه (با تأکید بر افسانهی هزار و یکشب) با ساختار فیلمنامه، به چگونگی پرداختِ اثری نمایشی با مخاطب کودک بپردازد. در این رابطه، نظریههای دِرام ارسطویی و ساختارشناسی پِراپ مورد مطالعه قرار گرفته و با تحلیلِ ارتباط بین افسانه، فیلمنامه و مخاطب، و با ارائهی نمونهی موردیِ افسانهی هزار و یکشب، تلاش شده تا الگویی منطقی از روندِ فیلمنامهی کودک ارائه شود.
Today, cinema and television are the most effective means of visual expression, which have been able to attract the imagination of children more than other arts. Also, the re-creation of folklore resources, structurally and content compatible with children's characteristics, provides the growth of "folk literature" and "dramatic literature" simultaneously. A screenwriter, who uses the folktales, investigates the capacity of material of film and evaluates this capability based on principles of dramatic. A screenwriter who benefits from legends; It examines the dramatic capacities of the film and by "recognizing" these capacities, it "removes", "adds" and "integrates" elements to make the transition from literature to drama. We know that dramatic literature is a type of art in which the artist expresses it by using his movements and performance and uses it as a dialogue in the performance. This type of literature was actually used since ancient Greece, which gradually spread. This article, by introducing these elements in the script and matching the framework of folk tales (With emphasis on the myth of One Thousand and One Nights) with the screenplay structure, will deal with how to make a play with a child audience. Thus, the principles for drama according to Aristotle and Vladimir Propp's morphological theory was studied and tried to analyze the relationship among folktale, screenplay and children’s audience, providing cases from One Thousand and One Nights folktales, so that children’s rational model’s script is provided.
خلاصه ماشینی:
گردآوري مطالب در اين مقاله به صورت اسنادي و کتابخانه اي، صورت گرفته است ؛ و با تحليل افسانه هاي هزار و يک شب که به عنوان مهم ترين دانشنامه افسانه هاي عاميانه ملل شرقي مطرح اند و داراي عناصر دراماتيک غني و قابل اقتباس براي فيلمنامه هستند، تلاش شده تا مؤلفه هاي ذکر شده در اين پژوهش و امکان بهره برداري از آن ها، در فيلم نامه فيلم کودکان مورد بررسي قرار گيرد.
آنچه مشخص است اين است که صحنه آرايي و آواز متعلق به اجرا است که در اينجا تنها به حوزه متن پرداخته شده است ؛ بنابراين ، امروزه اجزاء فرمي [صورت گرا] فيلمنامه به عنوان يک متن دراماتيک به سه جز محدود ميشود: ساختار (بنا به تعريف ارسطو، داستان )، شخصيت پردازي (بنا به تعريف ارسطو، اخلاق ) و گفتگو (بنا به تعريف ارسطو، فکر) که اين همان تقسيم بندي وجوه شکلي فيلمنامه از نظر پژوهش حاضر است که با تطابق اين عناصر با ويژگيهاي ساختاري افسانه ها و ويژگيهاي روان شناختي کودک در هر مرحله سني از ديد پياژه ، سعي در تبيين روشي مطلوب براي نوشتن هر چه مؤثرتر فيلمنامه براي کودکان ، با رويکرد بازآفريني افسانه ها دارد.
در اين مورد فقط يک شيوه براي رسيدن به ثروت وجود دارد: الف ١-٢: با کمک ياريگر- عامل جادو: موقعيت ابتدايي: قهرمان به سختي امرار معاش ميکند (صياد که فقير است ).