چکیده:
هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین هزینههای تبلیغات و ارزش شرکت با معیار tobin’s Q در شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران است. در این تحقیق دادههای مربوط به 100 شرکت به صورت ترکیبی و برای دورة زمانی 1383تا 1387 و با استفاده از رگرسیونهای تلفیقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. فرضیههای اول و دوم تحقیق به ترتیب به وجود رابطه معنیدار بین نسبت هزینه تبلیغات به داراییها و نسبت هزینه تبلیغات به فروش با ارزش شرکت بر اساس معیار توبین پرداخته است. نتایج تحقیق نشان داد هیچ کدام از فرضیههای تحقیق تأیید نمیشوند. یعنی، بین نسبت هزینه تبلیغات به داراییها و نسبت هزینه تبلیغات به فروش با ارزش شرکت طبق مدل توبین رابطه معنیداری وجود ندارد.
The purpose of the study is investigating the relationship between advertising expenditures and firm value in Tehran Stock Exchange (TSE). In this study, the pool data from 100 companies are analyzed by the use of consolidated regression for the period of 2004-2008. The first hypothesis analyses the relationship between ratio advertising expenditures to total assets and firm value. The second hypothesis investigates the relationship between ratio advertising expenditures to net sales and firm value. The results show that none of the hypotheses are confirmed. In other words, there is no significant relationship between ratio advertising expenditures to total assets and firm value. However, no significant relationship is observed between ratio advertising expenditures to net sales and firm value.
خلاصه ماشینی:
فرضیه های اول و دوم تحقیق به ترتیب به وجود رابطه معنی دار بین نسبت هزینه تبلیغات به دارایی ها و نسبت هزینه تبلیغات به فروش با ارزش شرکت بر اساس معیار توبین پرداخته است .
متغیرهای کنترل با توجه به این که هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر هزینه های تبلیغات روی ارزش دارایی های شرکت است ، بنابراین ، متغیرهای زیر به عنوان متغیرهای کنترل در نظر گرفته شده اند: سودآوری سودآوری ، نرخ بازده دارایی ها تعریف شده و از نسبت سود خالص به متوسط کل دارایی ها به دست می آید (٢٠٠٨ ,Jane&Shawn).
با توجه به نتایج به دست آمده در جدول شماره (٢) از برآورد مدل ، ضریب متغیر نسبت هزینه تبلیغات به دارایی ها برابر با ٣/٤٦- است ، اما، چون P-value محاسبه شده ، بیشتر از سطح خطای ٥% است ، در سطح اطمینان ٩٥% این رابطه بی معنا است .
چون مقدار P-value به دست آمده از مقدار خطای قابل تحمل (٥ درصد) بسیار بیشتر است ، بنابراین ، این گونه نتیجه گیری می شود که ضریب به دست آمده برای این متغیر معنی دار نیست و فرضیه دوم یعنی وجود رابطه بین نسبت هزینه تبلیغات به فروش و ارزش دارایی های شرکت تأیید نمی شود.
فرضیه دوم این تحقیق ، رابطه بین نسبت هزینه تبلیغات به فروش و ارزش دارایی های شرکت را بیان می کند.
• در این تحقیق رابطه هزینه های تبلیغات با ارزش دارایی های شرکت در صنایع مختلف به طور جداگانه ، آزمون شده است .
Han, David Manry,(2004), " The value-relevance of R&D and advertising expenditures: Evidence from Korea", The International Journal of Accounting, 155-173.