چکیده:
ماهیت حقوقی وجوهی که طبق مقررات به وراث قانونی مستخدم متوفی پرداخت میشود، از حیث محسوب نشدن آنها بهعنوان جزئی از ماترک متوفی و در نتیجه، خروج از شمول احکام مربوط به ارث یا تلقی آنها بهعنوان جزء ماترک و درنهایت تبعیت از مقررات ارث و آثار مترتب بر آن، محل بحث است. در این مقاله به این سؤال پاسخ داده میشود که کدامیک از وجوه پرداختی به بازماندگان مستخدمِ متوفی ماهیتاً جزء ماترک نبوده، از شمول احکام مربوط به ارث خارج است و بر اساس مقررات قانون استخدام کشوری به صورت مساوی و برحسب ضوابط قانون تأمین اجتماعی به نسبتِ مقرر به بازماندگان واجد شرایط متوفی تعلق میگیرد و کدامیک از آنها ماهیتاً جزء ماترک محسوب شده، برابر مقررات ارث بین وراث تقسیم میگردد. یافتههای پژوهش نشان میدهدکه بخشی از وجوه پرداختی به بازماندگان متوفی مانند حقوق وظیفه، پاداش پایان خدمت و وجه بیمۀ عمر، جزء ماترک نبوده و خارج از احکام مربوط به ارث است و بر اساس قوانین مربوط بهطور مساوی یا به نسبتِ مقرر به بازماندگان واجد شرایط متوفی تعلق میگیرد. بخشی از وجوه پرداختی نیز مانند وجوه مربوط به مطالبات مالی مستخدم در ایام خدمت و حیات وی، شامل وجوه اضافه کار، تشویقی، کارانه، حق مأموریت و وجوه مرخصیهای استحقاقی ذخیرهشده، ماهیتاً ترکه و تابع احکام خاص ارث بوده و برابر مقررات ارث بین وراث تقسیم میگردد که این موضوع در مقالۀ حاضر با استفاده از منابع کتابخانهای و اسنادی و با روش توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار میگیرد.
The legal nature of the funds paid to the legal heirs of the deceased employee in accordance with the regulations, in terms of not considering them as part of the deceased's estate and consequently excluding the provisions related to inheritance or considering them as part of the deceased's estate and consequently following the inheritance rules and the effects on it are debatable in terms of the ability to seize against the debt of the deceased employee. In this article, the answer to the question of which of the funds paid to the survivors of the deceased employee is not inherently part of the estate and is excluded from the provisions related to inheritance and according to the rules, equally or as predicted belongs to the eligible survivors of the deceased and which of them is inherently part the deceased's estate and divided according to the rules of inheritance, is expressed. Research findings show that part of the payments to the survivors of the deceased employee, such as salary, end of service reward and life insurance, which is not part of the deceased employee's estate is excluded from the provisions related to inheritance and according to the relevant laws, equally belongs to the surviving eligible survivors. Part of the payments, like the funds related to the financial demands of the employee during his / her service and life, includes overtime, incentive funds, productivity rewards, mission fee and reserved leave of absence funds, is inherently estate and subject to special inheritance provisions. This issue is examined in the present article using library and documentary sources and by descriptive and analytical methods.
خلاصه ماشینی:
در اين مقاله به اين سؤال پاسخ داده ميشود که کدام يک از وجوه پرداختي به بازماندگان مستخدم متوفي ماهيتا جزء ماترک نبوده ، از شمول احکام مربوط به ارث خارج است و بر اساس مقررات قانون استخدام کشوري به صورت مساوي و برحسب ضوابط قانون تأمين اجتماعي به نسبت مقرر به بازماندگان واجد شرايط متوفي تعلق ميگيرد و کدام يک از آنها ماهيتا جزء ماترک محسوب شده ، برابر مقررات ارث بين وراث تقسيم ميگردد.
سؤال اين است که وجوهي که با رعايت شرايط مقرر به وراث قانوني تعيين شده در مادة ٨٦ قانون استخدام کشوري و مواد ٨١ و ٨٢ قانون تأمين اجتماعي پرداخت ميشود، آيا ماهيتا جزء ماترک متوفي و تابع احکام ارث است ؟ وجوه پرداختي به چه نسبتي بايد بين بازماندگان تقسيم شود؟ محسوب شدن وجوه پرداختي به بازماندگان متوفي به عنوان جزئي از ماترک متوفي اين نتيجه را در پي دارد که تقسيم آن بين ورثه طبق احکام ارث صورت گرفته ، در برابر ديون متوفي قابل توقيف خواهد بود.
لذا طبق ملاک ارائه شده براي تشخيص ماترک از غير ماترک، بايد گفت که اگر بعد از فوت کارمند، وجوه و حقوق مربوط به کارمندي وي مستقيما در مالکيت ورثه قرار نگيرد، بلکه حتي يک لحظه قبل از فوت در مالکيت کارمند مستقر شده يا به عنوان طلب زمان حيات کارمند يا کارگر متوفي محسوب شود، در اين صورت ، ماهيتا جزء ماترک و متعلق به ورثۀ قانوني و حين الفوت است و بايد طبق مقررات ارث به ورثۀ وي پرداخت شود٦ و تقسيم بين آنها به نسبت متفاوت صورت گيرد.