چکیده:
کجروی اجتماعی پدیدهای است ناگزیر، که رویارویی در برابر آن با اندیشهورزی و تدابیر نهادینة عدالت کیفری و مساعدت نهادهای مدنی میسر خواهد شد. بحران بزهکاری و پایداری در رفتارهای مجرمانه، اتفاقی یکباره و بدون گذار از مراحل مختلف نبوده بلکه مسبوق به علل و مؤلفههایی است که در مسیری طولانی قابلرشد و تحول است. این نگره که بزهکارِ حرفهای امروز، بزهکارِ پیشرس دیروز است، مبنایی برای مطالعه در رهیافتهای علمی است که از آن در قالب رهیافتهای رشدمدار در روانشناسی و جرمشناسی نام میبرند. در این منظر بزهکاریِ کودکان و نوجوانان مستلزم نگاهی افتراقی و برخورد علمی ویژه است تا بتوان با پذیرش این امر که بزهکاری پدیدهای پویا و پایا است، نهتنها به غربالگری کودکان و نوجوانانِ در معرض کجروی، برای شناسایی زودهنگام آنان نائل شد بلکه با قرار دادن ایشان در برنامه های پیشگیرانه از تبدیل آنان در گذر زمان به اَبَر بزهکار پیشگیری کرد.
“Confrontation with the persistence of delinquency in the shadow of progressive criminology”AbstractInstitutional measures of criminal justice and the assistance of civil establishments only along with thoughtfulness can address an unescapable phenomenon such as social deviance. The crisis of delinquency and persistence in criminal behavior is not a one-time incident without transition from different periods, but it is preceded by causes and components that can grow and evolve in the fullness of time. This attitude that today’s professional criminal is the yesterday’s precocious accomplice is the backbone for studying scientific approaches which are cited in the practice of growth-oriented approaches in psychology and criminology. In this perspective, the delinquency of children and adolescents requires a distinguishing yet special scientific approach, so that by accepting that delinquency is a dynamic and stable phenomenon, not only early detection will become probable through screening children and teenagers exposed to delinquency, but also by putting them in preventive programs, they can be prevented from turning into super-delinquents over time. Based on this, the following article is qualitative in terms of descriptive-analytical method, which, in addition to identifying the risk factors in the emergence of persistent delinquency among children and adolescents, expresses solutions to confront this phenomenon.
خلاصه ماشینی:
به نظر مي رسد که نگرش قانون گذار ايران در اين قانون بر مبناي رويکردهاي پيشگيري رشدمدار استوار ١ ماده ٣ قانون حمايت از اطفال و نوجوانان مصوب ١٣٩٩: موارد زير درصورتي که طفل يا نوجوان را در معرض بزه ديدگي يا ورود آسيب به سلامت جسمي، رواني، اجتماعي، اخلاقي ، امنيت و يا وضعيت آموزشي وي قرار دهد، وضعيت مخاطره آميز محسوب شده و موجب مداخله و حمايت قانوني از طفل و نوجوان مي شود: الف ) بيسرپرستي طفل و نوجوان و يا بي توجهي و سهل انگاري در انجام وظايف قانوني و شرعي نسبت به آنان از سوي هر شخصي که مکلف به آن است ؛ ب ) ابتلاي هر يک از والدين ، اولياء يا سرپرستان قانوني به بيماري يا اختلال هاي رفتاري، رواني يا شخصيتي و يا بيماريهاي جسمي واگير صعب العلاج به تشخيص پزشکي قانوني؛ پ ) زنداني شدن هر يک از والدين ، اولياء يا سرپرستان قانوني؛ ت ) ابتلا هر يک از والدين ، اولياء يا سرپرستان قانوني به اعتيادهاي زيان آور نظير مواد مخدر و روان گردان يا قمار؛ ث ) قوادي و يا دائر يا اداره کردن مراکز فساد و فحشا توسط هر يک از والدين ، اولياء يا سرپرستان قانوني و يا اشتهار آن ها به فساد اخلاق و فحشا؛ ج ) خشونت مستمر والدين ، اولياء، سرپرستان قانوني و يا ساير اعضاي خانواده نسبت به يکديگر؛ چ ) عدم اقدام براي ثبت واقعه ولادت يا عدم اخذ اسناد سجلي يا هويتي براي طفل يا نوجوان بدون عذر موجه ؛ ح ) بازماندن طفل و نوجوان از تحصيل ؛ خ ) طردشدن طفل و نوجوان از سوي خانواده ؛ د) کم تواني جسمي يا ذهني طفل و نوجوان ، ابتلاي وي به بيماري هاي خاص يا اختلال هويت جنسي؛ ذ) نقض قوانين جزائي توسط طفل يا ارتکاب جرم توسط نوجوان و يا استفاده از آن ها در فعاليت هاي مجرمانه ، وارد شدن يا واردکردن طفل و نوجوان در فعاليت هايي نظير تکديگري و قاچاق و همچنين اعتياد آنان به مواد مخدر، روان گردان يا مشروبات الکلي ؛ ر) هرگونه وضعيت زيان بار ناشي از فقر شديد، آوارگي ، پناهندگي ، مهاجرت يا بي تابعيتي ؛ ۹۰ ز) فرار مکرر از خانه يا مدرسه و ترک تحصيل از سوي طفل يا نوجوان ؛ ژ) سوء رفتار نسبت به طفل و نوجوان و يا بهره کشي از او.