چکیده:
جایگاه ارتش در مقابله با انقلاب ها و حفظ نظام های استبدادی یا عکس آن پیوستن به انقلابیون و سقوط نظام های استبدادی ، از موضوعات مهم در پژوهش های مرتبط با انقلاب است از پایان جنگ جهانی دوم ، در برخی از کشورهای خاورمیانه شاهد افزایش نفوذ ارتش در امور غیرنظامی، استفاده از زور به عنوان ابزار تسلط و قدرت سیاسی، اهمیت ارزش های نظامی، رشد نقش تشکیلات نظامی در امور ملی و بین المللی ، و افزایش نهادها و سازمان های شبه نظامی مربوطه بوده ایم . هدف از پژوهش حاضر شناخت و تبیین جایگاه ارتش در انقلاب اسلامی ایران و تحولات ٢٠١١ مصر میباشد. در این راستا این مقاله در تلاش پاسخ به این پرسش است که تفاوت عملکرد ارتش در انقلاب اسلامی ایران و تحولات ٢٠١١ مصر در چیست ؟ در مبانی نظری نقش ارتش در سیاست مورد بحث و تفسیر قرار میگیرد ابزار پژوهش کتابخانه و اینترنت مورداستفاده قرارگرفته و یافته ها نشان میدهد که در ایران وجود رهبری حضرت امام (ره )و چگونگی تعامل ایشان با ارتش و هم ذات پنداری فرهنگی –مذهبی بدنه ارتش و مردم سبب همراهی ارتش با انقلابیون شد درحالیکه در مصر، ارتش خود رهبری مرحله انتقالی را بر عهده داشت و محبوبیت مردمی و زاویه داشتن و جدا بودن ساختار نهادینه ارتش از سیاست های مبارک اجازه نقش آفرینی مستقل به ارتش را داد. از دیگر تفاوت های ماهوی ارتش در ایران و مصر میتوان به کارکرد تعریف شده برای ارتش و نوع وابستگی آن در ایران و مصر اشاره نمود.
خلاصه ماشینی:
بررسي تطبيقي تفاوت جايگاه ارتش در پيروزي انقلاب اسلامي ايران و در تحولات ٢٠١١ مصر محمد نقي منوچهري کارشناس ارشد علوم سياسي چکيده جايگاه ارتش در مقابله با انقلاب ها و حفظ نظام هاي استبدادي يا عکس آن پيوستن به انقلابيون و سقوط نظام هاي استبدادي ، از موضوعات مهم در پژوهش هاي مرتبط با انقلاب است از پايان جنگ جهاني دوم ، در برخي از کشورهاي خاورميانه شاهد افزايش نفوذ ارتش در امور غيرنظامي، استفاده از زور به عنوان ابزار تسلط و قدرت سياسي، اهميت ارزش هاي نظامي، رشد نقش تشکيلات نظامي در امور ملي و بين المللي ، و افزايش نهادها و سازمان هاي شبه نظامي مربوطه بوده ايم .
در اين راستا اين مقاله در تلاش پاسخ به اين پرسش است که تفاوت عملکرد ارتش در انقلاب اسلامي ايران و تحولات ٢٠١١ مصر در چيست ؟ در مباني نظري نقش ارتش در سياست مورد بحث و تفسير قرار ميگيرد ابزار پژوهش کتابخانه و اينترنت مورداستفاده قرارگرفته و يافته ها نشان ميدهد که در ايران وجود رهبري حضرت امام (ره )و چگونگي تعامل ايشان با ارتش و هم ذات پنداري فرهنگي –مذهبي بدنه ارتش و مردم سبب همراهي ارتش با انقلابيون شد درحاليکه در مصر، ارتش خود رهبري مرحله انتقالي را بر عهده داشت و محبوبيت مردمي و زاويه داشتن و جدا بودن ساختار نهادينه ارتش از سياست هاي مبارک اجازه نقش آفريني مستقل به ارتش را داد.