چکیده:
مناطق روستایی با توجه به ارایه ترکیبی از جاذبههای گردشگری طبیعی و فرهنگی ناشی از ویژگیهای جغرافیایی و شیوههای زندگی به عنوان مقاصد گردشگری ارزان برای گذران اوقات فراغت و تفریح شناخته میشود. توسعه گردشگری روستایی از دیدگاه بیشتر محققان به عنوان ابزاری بازآفرینی و احیای مجدد اقتصادی- اجتماعی مناطق روستایی برای نیل به توسعه پایدار مطرح است. افزایش تعداد گردشگران ورودی به مناطق روستایی، به بروز نیازها و تقاضاهای جدید در مناطق گردشگرپذیر روستایی منجر شده است که ارایه مزایای رقابتی نقش مهمی در وفاداری گردشگران، رضایت و حمایت مجدد از مقاصد میشود. تحقیق حاضر با هدف نقش حمل ونقل در رقابتپذیری اقتصادی مقاصد گردشگری روستایی میباشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده و ماهیت آن توصیفی- تحلیلی مبتنی بر گردآوری دادهها با استفاده از روشهای میدانی (مشاهده و تکمیل پرسشنامه) است. بدین منظور در سطح تحلیل روستا، با توجه دارای سکنه بودن 9 روستا از روش تمامشماری استفاده شده است. در سطح تحلیل خانوار از 1312 مورد، با استفاده از فرمول کوکران تعداد 297 خانوار به عنوان نمونه انتخاب شده و پرسشنامه با استفاده از روش نمونهگیری سیستماتیک تکمیل شده است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری از قبیل t تک نمونهای، تحلیل خوشهای، همبستگی پیرسون و کروسکال والیس استفاده شده است. نتایج نشان داد که از بین سه شاخص رقابتپذیری مورد مطالعه (جاذبههای مقصد، خدمات پایه و زمینههای گردشگری)، شاخص جاذبههای گردشگری با میانگین عددی 98/ 3 بیشترین تاثیر را دارد. همچنین، با توجه به میزان ضریب همبستگی 837/ 0 بین شاخصهای رقابتپذیری گردشگری و توسعه اقتصاد روستاهای هدف گردشگری رابطه همبستگی معناداری در سطح 99 درصد وجود دارد. علاوه بر این، نتیجه آزمون کروسکال والیس نشان داد که تفاوت معناداری در بین روستاهای هدف در شاخصهای رقابتپذیری و توسعه اقتصادی وجود دارد که نقش عوامل جغرافیایی از قبیل اقلیم، ناهمواریها و تنوع جاذبههای گردشگری در این تفاوت قابل توجه است
Rural areas are known as cheap tourist destinations for leisure and recreation due to the combination of natural and cultural tourist attractions resulting from geographical features and lifestyles. Rural tourism development is considered by most researchers as a tool for regeneration and socio-economic revitalization of rural areas to achieve sustainable development. Increasing the number of incoming tourists to rural areas has led to new needs and demands in rural tourist areas, which provide competitive advantages, play an important role in tourist loyalty, satisfaction and re-support of destinations. The present study aims to investigate the role of transportation in the economic competitiveness of rural tourism destinations. The present study is of applied type and its nature is descriptive-analytical based on data collection using field methods (observation and completion of a questionnaire. At the household analysis level, out of 1312 cases, 297 households were selected as a sample using the Cochran's formula and the questionnaire was completed using systematic sampling method. To analyze the data, statistical tests such as t Single sample, cluster analysis, Pearson correlation and Kruskal-Wallis were used. The results showed that among the three competitiveness indices studied (destination attractions, basic services and tourism areas), the tourist attraction index with the average Numerical 3.98 has the greatest effect. Also, according to the correlation coefficient of 0.837, there is a significant correlation between tourism competitiveness indicators and economic development of tourism target villages at the level of 99 %.In addition, the result of Kruskal test Wallis showed a significant difference between the target villages in terms of competitiveness and economic development There is a significant role for geographical factors such as climate, roughness and diversity of tourist attractions in this difference. An Analysis of Factors Affecting the Economic Sustainability of Rural Tourism Destinations, Case Study: Tourism Target Villages of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad Provinces
خلاصه ماشینی:
علاوه بر این ، نتیجه آزمون کروسکال والیس نشان داد که تفاوت معناداری در بین روستاهای هدف در شاخص های رقابت پذیری و توسعه اقتصادی وجود دارد که نقش عوامل جغرافیایی از قبیل اقلیم ، ناهمواریها و تنوع جاذبه های گردشگری در این تفاوت قابل توجه است .
بنابراین ، یک استراتژی توسعه روستایی موفق در زمینه گردشگری بایستی پیوند ویژه ای با منابع و جاذبه های مقصد داشته باشد، به طوری که این استراتژی بایستی اولویت های خود را بر روی حفظ منابع با ارزش ، بهبود مستمر خدمات ، تنوع فعالیت ها و همچنین استفاده از اصول پایداری در مدیریت محیط زیست استوار سازد(٣٨٨ :٢٠١٦ ,.
, 2017: 252 افزایش تعداد گردشگران ورودی به مناطق روستایی بدلایل مختلف ، منجر به بروز نیازها و تقاضاهای جدید در مناطق گردشگرپذیر روستایی شده و به افزایش میزان تقاضا نسبت به کالاها، خدمات و امکانات موجود منجر میشود( Rezvani; ٢٠١٢:٩٨ ,et al ٢٠١٤:٣٦ ,Einali ) در این فرآیند ارتقاء توان رقابت پذیری مقاصد گردشگری روستایی با بهره گیری از منابع موجود و جذب گردشگران نقش حیاتی در توسعه اجتماعی- اقتصادی نواحی روستایی میتواند برعهده گیرد.
به عقیده جارابکووا و همکاران (٢٠١٦)، توسعه گردشگری روستایی بایستی در راستای نیل به هدف پایداری در ابعاد اجتماعی- اقتصادی در قالب برنامه های بلند مدت منطقه ای مورد توجه برنامه ریزان قرار گیرد که در این فرآیند، مطابق جدول (١) بایستی به ابزارهای مالی و غیر مالی در راستای جذب گردشگران و ایجاد رضایت مندی و افزایش وفاداری مجهز شده باشد( et ́bkovaJara ١٢٥ :٢٠١٦ ,al) که تأثیر بسزایی در رقابت پذیری و ارتقاء مزیت های رقابتی مقاصد روستایی برجا میگذارد( Einali et .