چکیده:
زمینه و هدف: سرقت از دیگران و یا برداشتن اموال آنها بدون اطلاع و رضایت، یکی از جرایم قدیمی است که با شکلگیری مفهوم مالکیت در دوران کهن تاکنون به شکلهای مختلف وجود داشته است. از اینرو مفهوم سرقت مساله تحلیل و بررسی بسیاری از تحقیقات حقوقی و اجتماعی بوده و بدون شک در آینده نیز پژوهشهای گستردهای در مورد آن انجام خواهد شد. بر همین اساس این پژوهش با هدف بررسی نقش اقدامات تعاملی مردم و پلیس در پیشگیری از سرقت منزل در شهر تهران در سال 1400 انجام شده است. روش: این پژوهش بر اساس نوع دادههای جمعآوری و تحلیلشده، پژوهشی کمی است و برای تحلیل دادهها و ارائه نتایج از تکنیک پیمایش استفاده شده است. جمعآوری اطلاعات در این پژوهش از طریق مراجعه مستقیم پژوهشگر به پاسخگویان کارکنان پلیس آگاهی و شهروندان تهرانی و ارائه پرسشنامه به آنها، انجام گرفته و جامعه آماری شامل کارکنان پلیس آگاهی و شهروندان تهرانی هستند که به کمک فرمول حجم نمونه کوکران به تعداد 388 نفر برآورد شده است. یافتهها: یافتههای حاصل از آزمون فرضیات نشان داده که با توجه به ضریب همبستگی پیرسون منفی (**381/0-=r) میتوان این نتیجه گرفت که رابطه معکوسی بین سرقت و اقدامات پیشگیرانه مردمی وجود دارد، همچنین رابطه بین اقدامات پیشگیرانه پلیس و میزان سرقت با توجه به ضرایب پیرسون منفی (**429/0-=r) معکوس و معنیدار است. نتایج: نهایتا با توجه به ضرایب بهدست آمده؛ یعنی سطح معناداری کمتر از 5 درصد (000/0=sig) و ضریب همبستگی پیرسون منفی (**667/0=r) میتوان این نتیجه گرفت که رابطه مستقیم و معناداری بین پیشگیری از سرقت و تعامل بین مردم و پلیس وجود دارد، درنتیجه هرچقدر تعامل بین مردم و پلیس بیشتر باشد، شدت پیشگیری از جرم سرقت نیز افزایش مییابد.
Field and Aims: Stealing from others or taking their property without their knowledge and consent is one of the ancient crimes that has existed in various forms with the formation of the concept of property in ancient times. Hence, the concept of theft is the subject of analysis and review of many legal and social researches, and no doubt, extensive researches will be conducted on it in the future. Accordingly, this study was conducted to investigate the role of interactive measures between the people and the police in preventing burglary in Tehran in 1400.Method: This research is a quantitative research based on the type of data collected and analyzed and the survey technique has been used to analyze the data and present the results. Data collection in this study was done by the researcher directly referring to the respondents of the intelligence police and citizens of Tehran and presenting a questionnaire to them. It is estimated.Findings: Findings from the hypothesis test showed that according to the negative Pearson correlation coefficient (r = -0.381 **), it can be concluded that there is an inverse relationship between theft and public preventive measures, as well as the relationship between police preventive measures and the amount Theft is inverse and significant with respect to negative Pearson coefficients (r = -0.4299 **).Conclusion: Finally, according to the obtained coefficients; That is, a significance level of less than 5% (sig = 0.000) and a negative Pearson correlation coefficient (r = 0.667 **), it can be concluded that there is a direct and significant relationship between theft prevention and interaction between people and police. As a result, the greater the interaction between the public and the police, the greater the intensity of theft prevention.
خلاصه ماشینی:
نقش اقدامات تعاملي مردم و پليس در پيشگيري از سرقت منزل ؛ مورد مطالعه پليس و شهروندان شهر تهران 1 تاريخ دريافت : ١٤٠٠/٠٨/١١ زهره سيدين بروجني 2 تاريخ پذيرش : ١٤٠٠/١٢/٢٠ اميد محمدي نيا نوع مقاله : پژوهشي چکيده زمينه و هدف : سرقت از ديگران و يا برداشتن اموال آنها بدون اطلاع و رضايت ، يکي از جرايم قديمي است که با شکل گيري مفهوم مالکيت در دوران کهن تاکنون به شکل هاي مختلف وجود داشته است .
بر همين اساس اين پژوهش با هدف بررسي نقش اقدامات تعاملي مردم و پليس در پيشگيري از سرقت منزل در شهر تهران در سال ١٤٠٠ انجام شده است .
امروزه مواردي از سرقت منازل و آپارتمان ها وجود دارد که سارقان آن عمدتا حرفه اي نيستند، بلکه اين افراد در خيابـان هـا و کوچـه هـا بـدون هـدف پرسـه ميزنند و هر جا فرصتي باشد و درب خانه يا آپارتماني باز باشد و خطري احساس نشود، وارد خانه شده و وسيله اي در دسترس را به سرقت ميبرند (قربان حسـيني، ١٣٨١، ص ٧١)؛ بنـابراين سـرقت از منزل يکي از شايع ترين گونه هاي سرقت در جوامـع اسـت کـه مالباختـه هـاي زيـادي بـا ايـن قضـيه سروکار دارند.
com/science/article/abs/pii/S0014292121001926 Livingston, Jay (1996) Crime and Criminology, prentice, Hall Inc Matijosaitiene, I; Dambriunas, M.