چکیده:
در تمامی نظام های آموزش مدرسه رکن اصلی تعلیم و تربیت میباشد و معلمان نیز مربی و الگوهای با نفوذ تعلیم و تربیت هستند؛ بنابراین شغل معلمی یکی از حساس ترین و پرمسئولیت ترین شغل های جامعه محسوب میشود. آموزش و پرورش ، مهمترین نهادی است ، که وظیفه ی تعلیم و تربیت افراد در هر جامعه ای را بر عهده دارد. سازنده گرایی روشی است که افراد توسط آن مطالب را با جذابیت فراوان یاد میگیرند و همچنین معلمان نیز بهره وری و رضایتمندی بیشتری از رویکرد سازنده - گرایی دارند، استقبال بسیاری هم از جانب معلمان و هم شاگردان به این نظریه و رویکرد مشاهده گردیده است ؛ یکی از این نظریه ها، نظریه سازنده گرایی اجتماعی است . سازنده گرایی اجتماعی یک دیدگاه روان شناختی- فلسفی است که بر فعال بودن یادگیرنده در ساحت دانش و نقش اساسی اجتماع در ساخت و تبین تعلیم و تربیت و مستقیما از نظریه تحول ویگوتسکی گرفته شده است . ویگوتسکی بر نقش اجتماع در رشد فردی تاکید میورزد و ریشه بسیاری از افکار و تحقیقات بسیاری از نظریه پردازان سازنده گرایی اجتماعی به نظریات وی باز می گردد. این مقاله که با روش توصیفی و تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است بر آن است که به واکاوی نظریه سازنده گرایی اجتماعی و دلالت های آن در تعلیم و تربیت بپردازد.
In all school education systems, the main pillar of education is teachers and teachers are also educators and influential models of education, so teaching job is one of the most sensitive and responsible jobs in society. Education is the most important institution that is responsible for the education of individuals in any society. Constructivism is a method by which people learn the content with great attraction and also teachers have more productivity and satisfaction of constructivism approach, many welcomed by both teachers and students to this theory and approach has been observed, one of these theories is social constructivism theory. Social constructivism is a psychological-philosophical perspective that focuses on the activeness of the learner in the field of knowledge and the fundamental role of society in the construction and refinement of education and is derived directly from the Vygotsky theory of transformation. Vygotsky emphasizes the role of society in individual development and the root of many thoughts and researches of many social constructive theorists goes back to his theories. This paper, which has been done by descriptive and analytical method based on library studies, tries to explore the theory of social constructivism and its implications in education .
خلاصه ماشینی:
واکاوي نظريه سازنده گرايي اجتماعي و دلالت هاي آن در تعليم و تربيت فريدون يزداني١، جليل فرنگي پور٢ ١ استاديار گروه علمي علوم تربيتي، دانشگاه پيام نور، همدان ، ايران ٢ دانشجوي کارشناسي ارشد تاريخ و فلسفه آموزش و پرورش ، دانشگاه پيام نور خوي، معلم مقطع ابتدايي شهرستان آبادان چکيده در تمامي نظام هاي آموزش مدرسه رکن اصلي تعليم و تربيت ميباشد و معلمان نيز مربي و الگوهاي با نفوذ تعليم و تربيت هستند؛ بنابراين شغل معلمي يکي از حساس ترين و پرمسئوليت ترين شغل هاي جامعه محسوب ميشود.
سازنده گرايي اجتماعي يک ديدگاه روان شناختي- فلسفي است که بر فعال بودن يادگيرنده در ساحت دانش و نقش اساسي اجتماع در ساخت و تبين تعليم و تربيت و مستقيما از نظريه تحول ويگوتسکي گرفته شده است .
اين مقاله که با روش توصيفي و تحليلي و بر مبناي مطالعات کتابخانه اي صورت گرفته است بر آن است که به واکاوي نظريه سازنده گرايي اجتماعي و دلالت هاي آن در تعليم و تربيت بپردازد.
اين مقاله که با روش توصيفي و تحليلي و بر مبناي مطالعات کتابخانه اي تدوين شده است برآن است که ضمن تعاريفي از سازنده گرايي و انواع آن به بررسي و واکاوي نظريه سازنده گرايي اجتماعي و دلالت هاي آن در تعليم و تربيت در سيستم آموزش بپردازد.
جستار حاضر به منظور واکاوي نظريه سازنده گرايي اجتماعي و دلالت هاي آن در تعليم و تربيت انجام گرفته است .