چکیده:
سابقه و هدف: هدف این مقاله بررسی انسان در مبانی تعلیم و تربیت اسلام از دیدگاه علامه شهیدمطهری است. جامعیت و همه جانبه بودن قوانین اسلامی آنچنان است که اگر کسی آن وا بشناسد معترف خواهد شد که از حد و موز فکر بشر خارج است. معارف اسلامی برای همه امور قانون و آداب آورده است و در همه ابعاد زندگی انسان نظر داده است و اطمینان داریم که اسلام در بر دارنده پاسخ به نیازهای مردم است. مواد و روشها:. مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی است و پس از بررسی مفاهیم با ارائه نتایج به پیشنهادات کاربردی پرداخته شده است. روش تحقیق حاضر توصیفی و روش گردآوری اطلاعات آن» کتابخانهای است. بدین صورت که از منابع کتابخانهای نظیر: کتاب» مقاله, منابع خارجی و... و آموختههای محقق استفاده شده است. یافتهها: از نظر این پژوهش از نظر عقلی اگر وضع حاکم بر فطرت با فطرت همسو نباشدء استعدادهای عالی آدمی رشد نمیکند. محیط غیرعقلانی نمیتواند عقل را رشد دهد و محیط غیرمعنوی نمیتواند معنویت را در انسان پرورش دهد. «اگر انسان دارای یک سلسله فطریات باشد قطعا تربیت باید با درنظر گرفتن همان فطریات صورت گیرد. چون تربیت یعنی رشد و پرورش دادن و این براساس قبول کردن یک سلسله استعدادها و به تعبیر امروزیها یک سلسله ویژگیهای انسان است. نتیجهگیری: از مباحث ایراد شده نتیجه گرفته میشود که در وجود انسان از سوی خداوند متعال ویژگیهایی قرار داده شده است که او را از سایر موجودات متمایز میکند؛ خردورزی, حقیقتجویی» زیباگراییء عدالتطلبیء خداگرایی و سایر ویژگیهای ذاتی از جمله این استعدادهای فطری را تشکیل میدهند. مجموعه وضعیت زندگی آدمی باید به گونهای سامان یابد که این ویژگیهاء که به مثابه بذرهایی است که در زمین خلقت انسان وجود داردء رشد کند. تعلیم و تربیت در بین مجموعه آموری که زندگی آدمی را شکل میدهد» مهمترین و اثرگذارترین عامل است و باید با استعدادهای عالی فطری هماهنگ باشد. لزوم این هماهنگی به طور کامل مورد تایید عقل است.