چکیده:
ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با گرایش به اعتیاد دانشجویان دانشگاه آزاد اردبیل اﻧﺠﺎم گرفت. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اردبیل میباشد که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تحصیل هستند. حجم نمونه براساس جدول مورگان، میباشد که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه محقق ساخته جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها به کمک آزمون همبستگی و رگرسیون چندمتغیری از طریق نرمافزار SPSS صورت گرفت. یافتههای پژوهش نشان میدهد که بین فعالیتهای فوق برنامه با گرایش به اعتیاد دانشجویان رابطه معنادار وجود ندارد. بین قوانین و مقررات در رابطه با اعتیاد با گرایش به اعتیاد دانشجویان رابطه منفی و معنادار وجود دارد. بین اعتماد به نفس دانشجویان با گرایش به اعتیاد آنان رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین بین پیشرفت تحصیلی دانشجویان با گرایش به اعتیاد آنان رابطه منفی و معنادار وجود دارد. قوانین و مقررات در رابطه با اعتیاد، اعتماد به نفس و پیشرفت تحصیلی اثر منفی و معنادار در گرایش به اعتیاد دانشجویان دارد و پیشبینی کننده معکوس آن است. فعالیتهای فوق برنامه اثر معنادار در گرایش به اعتیاد دانشجویان ندارد و پیشبینی کننده معنادار آن نیست.
The study aimed to assess factors associated with the tendency to addiction. The population of this study consisted of all students at the University of Applied Science, Urmia police unit who are studying in the academic year 94-93. The sample size in this study, according to Morgan, 70, who was selected by stratified random sampling method. Data were collected by questionnaire. The findings suggest that the relationship between extracurricular activities with no significant tendency towards addiction. The laws and regulations in relation to drug addiction tendencies and significant negative relationship exist. The confidence of students with significant negative correlation is their tendency to addiction. Negative relationship between academic achievement and their tendency to addiction and meaningful. Laws and regulations related to addiction, self-esteem and academic achievement and a significant negative effect on students' tendency to addiction and its inverse predictor. Extracurricular activities, students do not have a significant effect on the tendency to addiction and not significant predictors.
خلاصه ماشینی:
بنابراین باید به این پرسش پرداخته شود که نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی در گرایش دانشجویان به اعتیاد به مواد مخدر چیست ؟ بر این اساس فرضیه اصلی تحقیق این است که بین فعالیت های فوق برنامه ، اعتماد به نفس ، قوانین و مقررات در رابطه با اعتیاد و پیشرفت تحصیلی با گرایش به اعتیاد در بین دانشجویان رابطه معناداری وجود دارد.
اسدی و پرزور (١٣٩٩) در مقاله بررسی علل گرایش به مصرف مواد مخدر (اعتیاد) در شهر اردبیل نشان دادند که عوامل فردی (سطح تحصیلات ابتدایی افراد وابسته به مواد و دوستان آن ها، بیکاری و داشتن مشاغل کارگری ، پیشنهاد مصرف مواد توسط همکاران محیط کار، شروع مصرف با تریاک)، عوامل خانوادگی (طرد فرد در مشاجرات خانوادگی ، مصرف مواد برای فرار از مشکلات خانوادگی ، مصرف مواد بعد از شکست عشقی ، سابقه اعتیاد در بین اعضای خانواده و عملکرد خانوادگی نامناسب )، عوامل روان شناختی (مصرف مواد برای لذت جویی و خوشگذرانی ، مصرف مواد برای حس کنجکاوی ، گرایش به رفتارهای پرخاشگرانه بالا، ناتوانی و ضعف در ابراز وجود و استرس - های زیاد در سبک زندگی )، عوامل فرهنگی (عدم عضویت و فعالیت در گروه های مذهبی ، پایبندی کمتر به سبک زندگی مذهبی ، ناآگاهی از اثرات و عوارض مواد مخدر، معاشرت با دوستان ناباب ، قبح شکنی مصرف مواد در جامعه ، تبلیغات و کارکرد منفی رسانه ها و استفاده بالا از ماهواره )، عوامل اجتماعی (عدم عضویت و فعالیت در گروه های اجتماعی و احساس محرومیت اجتماعی )، عوامل اقتصادی (بیکاری و وضعیت اقتصادی ضعیف ، احساس محرومیت اقتصادی و فقر) و عوامل جغرافیایی (حاشیه نشینی و بالا بودن میزان بروز جرم و اعتیاد در محل سکونت فرد) در گرایش به اعتیاد افراد وابسته به مواد نقش داشتند.