چکیده:
یکی از مهمترین دیدگاههای مستشرقان تجدیدنظرطلب، شکلگیری تدریجی اسلام از یک دین توحیدی ابتدایی است که در دوره امویان در قالب اسلام پدیدار میشود. نوو و کورن، در کتاب «چهارراههایی به اسلام: مبادی مذهب تازیان و حکومت ایشان» به تبیین ویژه خود از این دیدگاه بر اساس شواهد باستانشناختی و متون سریانی صدر اسلام پرداختهاند. یکی از محورهای اصلی این دیدگاه شکلگیری تدریجی قرآن تا اواخر سده دوم و اوایل سده سوم هجری است. نوشتار پیشرو به روش تحلیل انتقادی بر پایه نقد منطقی و نقد دادهای و با بهرهگیری از منابع کتابخانهای به ارزیابی این دیدگاه بر اساس متون سریانی صدر اسلام میپردازد. نتایج پژوهش نشان میدهد دیدگاه نوو و کورن درباره پیدایش قرآن مبتنی بر روش علمی در بهرهگیری از متون سریانی مرتبط با دوره نخستین شکلگیری اسلام نیست و تبیین نادرستی از این متون ارائه میدهد. تکیه بر برهان سکوت و عدم توجه به ادله غیرروایی، مانند نسخههای کهن قرآن و برهان تواتر، نادیدهگرفتن روند تدریجی آشنایی سریانیان با دین اسلام و ماهیت جدلی برخی متون سریانی و فهم نادرست از این متون را میتوان از مهمترین اشکالات آنان در استناد به متون سریانی برشمرد. بنابراین، نهتنها متون سریانی صدر اسلام از پیدایش تدریجی قرآن کریم سخن نمیگویند؛ بلکه میتوان آنها را همسو با دیدگاه سنتی اسلامی دانست.
One of the most important views of revisionist orientalists is the gradual formation of Islam from a primitive monotheistic religion that emerged in the form of Islam during the Umayyad period. In the book “Crossroads to Islam: The Basics of the Arabs Religion and Their Government”, Nevo and Koren have given their special explanation from this point of view based on archaeological evidence and Syriac texts of early Islam. One of the main axes of this view is the gradual formation of the Quran until the end of the second century and the beginning of the third century of Hijrah. The following article evaluates this point of view based on the Syriac texts of early Islam using the method of critical analysis based on logical criticism and data criticism and using library resources. The results of the research indicate that Nevo and Koren’s view about the origin of the Quran is not based on the scientific method of using Syriac texts related to the first period of the formation of Islam and provides an incorrect explanation of these texts. Relying on the proof of silence and not paying attention to non-narrative proofs, such as the old versions of the Quran and the proof of massiveness, ignoring the gradual process of Syriac familiarity with Islam and the polemical nature of some Syriac texts and misunderstanding of these texts can be considered as one of their most important problems in references to Syriac texts are listed. Therefore, not only the early Syriac texts of Islam do not speak of the gradual emergence of the Holy Quran, rather they can be considered in line with the traditional Islamic view
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش نشان میدهد دیدگاه نوو و کورن درباره پیدایش قرآن مبتنی بر روش علمی در بهرهگیری از متون سریانی مرتبط با دوره نخستین شکلگیری اسلام نیست و تبیین نادرستی از این متون ارائه میدهد.
3 مقدمه این کتاب به نقد دیدگاه سنتی در تبیین تناقضات روایات اسلامی مربوط به صدر اسلام و دشواریها و اشکالات استناد به گزارشها و شواهد متنی، بهویژه متون متأخر از رویدادها پرداخته، و از سوی دیگر مزایای شواهد غیرمتنی مانند یافتههای باستانشناسی، کتیبهشناسی و سکهشناسی را برشمردهاست (Nevo and Koren, 2003: p.
1 برخی از نوشتههای مستشرقانی که وامدار دیدگاه نوو هستند نیز به فارسی ترجمه شده است که برای نمونه میتوان کتاب آغاز اسلام از اوگاریت به سامریه، نوشته فُلکر پُپ (Volker Popp) را نام برد.
سکوت متون سریانی کهن نسبت به قرآن کریم نوو و کورن تصریح میکنند که بحث درباره قرآن برای قراردادن آن در ساختار دیدگاه ارائه شده در این کتاب انجام شده، و کاملاً مبتنی بر شواهد ارائه شده در بخشهای پیشین است (Nevo and Koren, 2003: p.
جالبترین نکته این متن برای نوو و کورن، پاسخ راهب به این پرسش است که چرا مسیحیان صلیب را میپرستند (یا احترام میکنند) (adore) «درحالیکه او در انجیل خویش به شما چنین دستوری نداده است؟» پاسخ راهب این است: «من هم به این [مسئله] درباره شما میاندیشم، همه قوانین و فرامین شما در قرآنی که محمد [(] به شما تعلیم کرده است، وجود ندارد؛ بلکه برخی [از آنها] را او از قرآن به شما تعلیم کرده، و برخی در سوره بقره و جیجی (gygy) و در توره (twrh) است.