چکیده:
تربیت جنسی مجموعه ای از اقدامات تربیتی شامل آموزش آداب، هدایت، مراقبت، و به کارگیری روش های درستی است که موجبات رشد غریزه جنسی انسان را جهت تعالی وی فراهم می نماید تا فرد بتواند قدردان وجود خود باشد و آداب لازم را جهت روابط درست با جنس موافق و مخالف خود فراگیرد. از نظر اسلامی نیز تربیت جنسی به کارگیری شیوه هایی مبتنی بر الزامات فقهی جهت ایجاد رفتارهای جنسی سالم است به گونه ای که انسان، حکم وجوب و حرمت را در مسائل جنسی تشخیص داده و عفت، خلق و خوی او باشد. این تعریف از جهت احکام فقهی وجوب، حرمت و کراهت مستنداتی مانند آیات 5 سوره مومنون و آیات 33، 58 و 59 سوره نور و ادله روایی محکم از معصومین (ع) را در باب رعایت حریم خصوصی، حفظ حیا و جدا نمودن بستر در کودکی و.. دارد. از نظر عقلی نیز دارای پشتوانه ای شدید است چرا که به استناد قاعده ملازمه آنچه عقل قبیح می شمارد شرع نیز حرام و قبیح می داند. لذا نظاره و یا اقدام بر آنچه حرام شرعی و به ضرر انسان است توسط عقل سلیم نیز تایید نمی گردد. به همین دلیل در این جستار به تربیت جنسی و نه آموزش آن به جهت ارتباط تنگاتنگ آن با ارتکاب گناه پرداخته شده و به تعدیل و هدایت آن در مسیر صواب و تاکید بر خویشتن بانی و آگاه سازی از پیامدهای ناگوار آموزش جنسی بر پایه مستندات آن پرداخته شده و در عین حال با سند 2030 که برخلاف فقه اسلامی، تاکید بر آموزش جنسی از کودکی و آزادی روابط حتی با جنس موافق دارد در مقام مقایسه و تطبیق قرار گرفته است.
Upbringing is the base line in each society and life period of each society depends completely on this important issue. Based on this holey saying, “God has equipped human to the power of thinking which can be the best guide in their way of living”, the discussion of sexual training and its jurisprudential and the pros and cons of that, is one of the most important issues that since the beginning of Islam religion. Considering the importance of this fact, the scrutiny of this title has a special place. It is worth noticing that based on the distribution of sexual deviance in today's world, the recognition of practical practices of sexual training along with Islamic jurisprudence and its related issues has to be considered. Thus, each topic expressed through telegraphic rulings which are not, of course, ceremonial matters, but its principles expressed through forms of Obligation and Respect. Hence, in this article, sex trainig is addressed because of the sensitivity of this type of education and its close relationship with the commission of sin and its declaration through the right direction and with use of Quranic documents. In this way, it deals with religious law and its peruse in the form of rational documentation has been matched with 2030 document.
خلاصه ماشینی:
بازشناسي فقهي تربيت جنسي و مطابقت آن با سند ٢٠٣٠ ١ علمي- پژوهشي دکتر سيد علي پور منوچهري * هادي آبانگاه ازگمي ** چکيده تربيت جنسي مجموعه اي از اقدامات تربيتي شامل آموزش آداب، هدايت ، مراقبت و به کارگيري روش هاي درستي است که موجبات رشد غريزه جنسي انسان را جهت تعالي وي فراهم مي نمايد تا فرد بتواند قدردان وجود خود باشد و آداب لازم را جهت روابط درست با جنس موافق و مخالف خود فراگيرد و از نظر اسلامي نيز تربيت جنسي به کارگيري شيوه هايي مبتني بر الزامات فقهي جهت ايجاد رفتارهاي جنسي سالم است به گونه اي که انسان، حکم وجوب و حرمت را در مسائل جنسي تشخيص داده و عفت ، خلق و خوي او باشد.
به همين دليل در اين جستار به تربيت جنسي و نه آموزش آن به جهت ارتباط تنگاتنگ آن با ارتکاب گناه پرداخته شده و به تعديل و هدايت آن در مسير صواب و تاکيد بر خويشتن باني و آگاه سازي از پيامدهاي ناگوار آموزش جنسي بر پايه مستندات آن پرداخته شده و در عين حال با سند ٢٠٣٠ که برخلاف فقه اسلامي، تاکيد بر آموزش جنسي از کودکي و آزادي روابط حتي با جنس موافق دارد در مقام مقايسه و تطبيق قرار گرفته است .
در اين بين آنچه در اين برهه زماني به حساسيت اين موضوع ميافزايد بحث سند جديدالطرح ٢٠٣٠ و قسمت هاي مربوط به آموزش جنسي و تساوي جنسيتي مذکور در سند و در تقابل با بحث تربيت جنسي مورد تاييد اسلام است که با ورود آن به چرخه افکار توسط فضاي مجازي و تبليغات ناصواب که در اين باره بيان ميشود ، سبب تشتت فکري ميگردد و به نوعي تبليغ آزادي روابط نامشروع و دوستي با جنس مخالف را دنبال ميکند.