چکیده:
مقدمه: آسپروزین یک هورمون پروتئینی است که بهطور عمده توسط سلولهای چربی ترشح و وارد جریان خون میشود. در پژوهش حاضر تأثیر 8 هفته تمرین تداومی بر سطوح سرمی آسپروزین، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای چاق بررسی شد. روش پژوهش: در این زمینه، 32 سر رت نر نژاد ویستار (با میانگین وزن 7 ± 23/180 گرم) بهصورت تصادفی به چهار گروه کنترل سالم (8 سر)، کنترل چاق (8 سر)، تمرین سالم (8 سر) و تمرین چاق (8 سر) تقسیم شدند. گروه تمرین تداومی، 8 هفته پروتکل تمرین را اجرا کردند و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی، رتها بیهوش و کشته شدند. متغیرهای موردنظر در رتها (سطوح سرمی آسپروزین، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین) اندازهگیری شد. برای تجزیهوتحلیل آماری دادهها از آزمون کروسکال والیس در سطح معناداری، 05/0≥P استفاده شد. یافتهها: بین میانگین سطوح سرمی آسپروزین (p<0/001)، انسولین (p<0/001)، گلوکز ناشتا (p<0/001) و مقاومت به انسولین (p<0/001)، گروههای کنترل سالم، کنترل چاق، تمرین سالم و تمرین چاق، تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجهگیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، بهنظر میرسد چاقی تأثیر معناداری در افزایش سطوح آسپروزین و تمرین تداومی تأثیر معناداری در کاهش سطوح آسپروزین دارد. بنابراین تمرین تداومی میتواند بهعنوان راهبردی مهم در جهت کاهش سطوح آسپروزین و وزن استفاده شود.
Introduction: Asprosin is a protein hormone that is mainly secreted by fat cells and enters the bloodstream. In the present study, the effect of 8-week continuous training was investigated on serum levels of asprosin, insulin, and insulin resistance index in obese rats.Methods: For this, 32 male Wistar rats (mean weight=180/23±7 grams) were randomly divided into four groups of Healthy Control (N=8), Obese Control (N=8), Healthy Training (N=8), and Obese Training (N=8). The continuous training group performed the training protocol for 8 weeks, and 48 hours after the end of the last training session, the rats were anesthetized and euthanized. The variables of interest (serum levels of asprosin, level of glucose, insulin, and insulin resistance index) were measured in rats. Data analysis was performed using the Kruskal–Wallis test at the significance level of α=0.05.Results: There was a significant difference among mean serum levels of asprosin (pConclusion: Based on the results of the present study, it seems that obesity has a significant effect on increasing asprosin levels and continuous exercise has a significant effect on reducing asprosin levels. Therefore, continuous training can be used as an important strategy to reduce asprosin levels and weight.
خلاصه ماشینی:
با توجه به شیوع چاقی و عوارض حاصل از آن ، پژوهش حاضر درصدد پاسخگویی به این پرسش است که آیا استفاده از پروتکل تمرینی تداومی تأثیری بر میزان ترشح هورمون آسپروزین ، میزان انسولین و مقاومت به انسولین دارد یا نه ؟ بنابراین ، در این تحقیق تأثیر ٨ هفته تمرین تداومی بر میزان ترشح هورمون آسپروزین ، انسولین و مقاومت به انسولین رت های نر چاق بررسی شد.
نتایج آزمون کروسکال والیس جهت مقایسۀ گروه ها و میانگین و انحراف استاندارد آسپروزین ، انسولین ، گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین در گروه های پژوهش بحث و نتیجه گیری نتایج این تحقیق نشان داد چاق کردن رت ها، ترشح آسپروزین را به طور معناداری افزایش داده است .
با توجه به یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که یکی از دلایل افزایش سطح گلوکز خون و متعاقب آن افزایش ترشح انسولین در افراد چاق ، ترشح بیشتر از حد طبیعی هورمون آسپروزین است .
به همین دلیل این تحقیق به بررسی تأثیر تمرین تداومی بر بیان سطوح سرمی آسپروزین و در پی آن بررسی میزان انسولین و گلوکز خون نیز پرداخته است .
با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد ٨ هفته تمرین تداومی بر سطوح آسپروزین ، گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در رت های چاق مؤثر است .
Visfatin in overweight/obesity, type 2 diabetes mellitus, insulin resistance, metabolic syndrome and cardiovascular diseases: A meta-analysis and systemic review.
Effect of 12 weeks aerobic exercise on visfatin level and insulin resistance in obese women.