چکیده:
هدف از این پژوهش بررسی قواعد حاکم بر انتقال حق مالکیت فکری است. کپیرایت یا حق تکثیر به مقولة حقوقی مالکیت فکری یا مالکیت غیرمادی یا به تعبیری مالکیت معنوی تعلق دارد و لزوما تنها به آثار فکری نظیر آثار ادبی هنری تعلق ندارد بلکه بعنوان مثال به اجراهای هنری و اختراعات فنی و علائم تجاری که ناشی از فعالیتهای فکری نیستند نیز اطلاق میگردد. اهمیت این موضوع، با توجه به سادگی دسترسی عموم به تولیدات فکری متعلق به دیگران و کپی برداری غیرقانونی و نشر آن بدون در نظر گرفتن مقررات مربوط به کپیرایت بسیار زیاد است. حق تکثیر و انتشار محصولات فکری، از شروط اولیه برخورداری از منافع آن به شمار میرود. نقض کپیرایت، علاوه بر محروم کردن صاحب آن از منافع مادی، سبب از بین رفتن روحیة خلاقیت و تزلزل فرهنگ جامعه میشود. حقوق مرتبط نیز شامل مجموعهای از حقوق است که به اجراکنندگان، تولیدکنندگان صفحات صوتی و پخش اعطا میشود. در بعضی از کشورها نظیر ایالات متحده آمریکا و بریتانیا، این حقوق به طور ساده در کپیرایت ادغام شدهاند.
محقق در این پژوهش به صورت کتابخانهای و میدانی و توصیفی به بررسی مبحث مورد نظر پرداخته است.
نتایج حاکی از آن است که: تلاشهایی ملی و بینالمللی در جهت حمایت از حق مولف در محیط دیجیتال صورت گرفته است و با توجه به نقش اساسی تامینکنندگان خدمات ارتباطی در مبادله و جریان دادهها در فضای اینترنت، به بررسی وضعیت موارد عدم مسئولیت این دسته از فعالان ارتباطات الکترونیکی در اسناد بینالمللی و قوانین ملی برخی کشورها و حقوق ایران خواهیم پرداخت.
خلاصه ماشینی:
نتايج حاکي از آن است که : تلاش هايي ملي و بين المللي در جهت حمايت از حق مؤلف در محيط ديجيتال صورت گرفته است و با توجه به نقش اساسي تأمين کنندگان خدمات ارتباطي در مبادله و جريان داده ها در فضاي اينترنت ، به بررسي وضعيت موارد عدم مسئوليت اين دسته از فعالان ارتباطات الکترونيکي در اسناد بين المللي و قوانين ملي برخي کشورها و حقوق ايران خواهيم پرداخت .
(محمودي، ١٣٩١) با وجود اينکه ارائه يک تعريف دقيق از مالکيت فکري چندان هم ساده نيست بسياري از مردم تا حدودي با اين عبارت و مفهوم آن آشنا هستند، در هنگام خريد يک کتاب و يا هنگام خريد يک دستگاه الکترونيکي اين نکته مورد پذيرش قرار گرفته است که نويسنده کتاب يا مخترع دستگاه ، مالک اوليه و اصلي ايده و فکر خود هستند.
ايزدي و همکاران (١٣٩٣) در پژوهش خود با عنوان "انتقال حقوق مالکيت فکري در حوزه ادبي ـ هنري (حق مؤلف ) در فقه اماميه و حقوق ايران " به بررسي اين موضوع پرداخته اند.
به دنبال آن اعلام گرديده که کنوانسيون به روي کشورهاي عضو سازمان ملل متحد باز است ، با لحاظ اين شرط که کشور متقاضي، عضو کنوانسيون جهاني راجع به کپيرايت (کنوانسيون ژنو ١٩٥٢) و يا عضو اتحاديۀ بين المللي براي حمايت از آثار ادبي و هنري (برن ) باشد.