چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حمایت اجتماعی ادراک شده و سازگاری اجتماعی مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم شهر دزفول در سال 1398 انجام شده است. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل همۀ مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم در شهر دزفول بود و نمونه پژوهش 30 نفر از این مادران بودند که به شیوه نمونهگیری هدفمند و با توجه به ملاکهای ورود انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در هشت جلسه 90 دقیقهای مداخله را دریافت کردند و گروه کنترل در فهرست انتظار ماندند. ابزار اندازهگیری مورد استفاده در پژوهش، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت، دالم، زیمت و فارلی، 1988) وپرسشنامه سازگاری اجتماعی (بل، 1962) بود. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل کوواریانس یکمتغیره و چندمتغیره استفاده شده است. نتایج نشان داد که تفاوتی معنادار میان دو گروه در حمایت اجتماعی ادراک شده و سازگاری اجتماعی در مرحله پسآزمون وجود دارد (0/001 > p). نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حمایت اجتماعی ادراک شده و سازگاری اجتماعی تأثیر مثبت دارد. از آنجایی که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد با استفاده از استعارهها و تأکید بر ارزشها به افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده و سازگاری اجتماعی مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم میانجامد، پیشنهاد میشود که در برنامهریزیها برای افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده و سازگاری اجتماعی مادران کودکان با اختلال طیف اوتیسم، از این روش استفاده شود.
This study was undertaken to examine the effectiveness of group acceptance and commitment therapy upon perceived social support and social adjustment of mothers of children diagnosed with autism in Dezful in 2019. This quasi-experimental research had a pretest-posttest control group design. The statistical population of the study comprised all mothers of children with autism spectrum disorder in Dezful from among whom 30 individuals were selected through purposive sampling method and based on inclusion criteria. The subjects were randomly put into two groups of experimental (N=15) and control (N=15). The experimental group received the intervention in eight 90-minute sessions and the control group remained on the waiting list. The research instruments included Multidimensional Scale of Perceived Social Support (Zimet, Dahlem, Zimet & Farley, 1988) and the Adjustment Inventory (Bell, 1962). Data were analyzed using ANCOVA and MANCOVA. Results showed that there was a significant difference between the two groups in perceived social support and social adjustment at the posttest stage (p