چکیده:
گردش شغلی یکی از روشهای توسعه انسانی سازمان است که گردش شغلی میزان بهره وری را افزایش میدهد و فرصتی برای بهبود عملکرد در سازمان است. نقش نیروی انسانی در پیشبرد امور جامعه دارای اهمیتی والاست و موثرترین رکن تحولات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی محسوب میشود. پیشرفتهای اقتصادی و اجتماعی نیز تجهیز نیروی انسانی متعهد، متخصص، ماهر و افزایش مواد تهیه مداوم از مداوم او را اجتنابناپذیر میکند. مقاله حاضر از نوع توصیفی است که با توجه به منابع کتابخانهای و گردآوری نظرات صاحبنظران و با هدف بررسی متغیر گردش شغلی به رشته تحریر در آمده است. نتیجه مقاله نشان میدهد که گردش شغلی از مهمترین عوامل پیشرفت و شکوفایی استعدادها، تواناییها وخلاقیت نیروهای شاغل در سازمان, به شمار میرود و عامل مهمی در پیشرفت سازمان، جامعه پذیری، سازگاری اجتماعی و رضایت شغلی؛ محسوب میگردد. سازمانهایی که از گردش شغلی استفاده میکنند ,صاحب نیروهایی مسیولیت پذیرمی شوند که، موفقیتهای بیشتری برای سازمان کسب کرده که این امر در افزایش عزت نفس و همچنین در باور به تواناییهای افراد تاثیرگذار بوده، لذا افراد مسیولیت پذیر معمولاکارایی بیشتری برای سازمان دارند.
خلاصه ماشینی:
چرخش کار ميتواند خستگي را کاهش داده و انگيزه کارکنان را از طريق فعاليت هاي مختلف افزايش دهد و نيز بقاي سازمان ها را افزايش ميدهد ؛ زيرا کارکنان با طيف وسيعي از مهارت ها آشنا شده و در مديريت کار انعطاف پذيري خواهند داشت (باکوتيک ،١١٨٢٠١٦) گردش شغلي از اهداف سازماني است که در نهايت منجر به بهبود عملکرد کارکنان ميشود و ميتوانند ميتواند به پيشرفت علمي ، فناوري و اقتصادي در جهان ، هماهنگ با نيازهاي جديد جامعه و مشتريان و نيز به بالندگي استعدادها و توان منديهاي منابع انساني بيانجامد .
تمام مسائل و مشکلات فوق منجر شد که مديران سازمان ها براي جلوگيري از کسالت کارکنان در محيط کار بايد براي منطبق شدن با تغييرات محيطي و فناورانه به پاسخ گويي بهتر به نيازهاي ذينفعان و بالا بردن انگيزه کاري کارکنان ،به ابزارهاي غنيسازي و توسعه مشاغل متوسل شدند که از مهم ترين آن ها ميتوان به گردش شغلي اشاره کرد( رمز گويان و همکاران ،١٣٩٢٦١) چرخش شغلي همچنين فرصت کار در وظايف مختلف يا موقعيت هاي مختلف را براي دوره هاي زماني مشخص در يک برنامه ريزي بااستفاده از انتقال هاي جانبي فراهم ميکند تا کارکنان بتوانند به طيف وسيعي از دانش ، مهارت ها و شايستگيها دست يابند و همچنين به عنوان يک روش آموزش جابه جايي و شناسايي جابه جايي و شناخته شده است تا تأثيري بر انگيزه تعهد و مشارکت کارکنان داشته باشد (ادريس صالح ،٢٠١٧:) در دنياي پر رقابت کنوني که سازمان ها ميکوشند تا به بالاترين سطح از کارايي و اثربخشي دست يابند نيروي انساني به عنوان ارزشمندترين منبع سازماني نقش بزرگ و مهمي را دراين راستا ايفا ميکند .