چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر طراحی سازمانی بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی هوش سازمانی در شهرداری اردبیل انجام گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری دادهها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل نیروهای قراردادی مناطق پنجگانه شهرداری اردبیل به تعداد 600 نفر میباشد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 234 نفر بهعنوان نمونه آماری در نظرگرفته شدند. روش نمونهگیری در پژوهش حاضر، روش نمونهگیری تصادفی طبقهای میباشد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامههای استاندارد استفاده گردیده است. برای تجزیه و تحلیل فرضیههای تحقیق از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار آموس استفاده شده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که در مرحله اول آزمون بارون و کنی ضریب رگرسیونی طراحی سازمانی روی عملکرد سازمانی 705/0 میباشد و ضریب رگرسیونی طراحی سازمانی بر هوش سازمانی نیز برابر 407/0 میباشد در مرحله دوم ضریب رگرسیونی طراحی سازمانی روی عملکرد سازمانی از 446/0 به 428/0 تنزیل پیدا کرد، بنابراین با ورود متغیر میانجی (هوش سازمانی) به معادله، اثر متغیر برونزاد یا مستقل از گام اول به گام دوم کاهش پیدا کند میانجی گری احراز میشود که در نتیجه میتوان ادعا نمود متغیر هوش سازمانی در تاثیر طراحی سازمانی بر عملکرد سازمانی نقش میانجی دارد.
The present study was conducted with the aim of investigating the impact of organizational design on organizational performance with the mediating role of organizational intelligence in Ardabil Municipality. This is a correlational research in terms of applied purpose and in terms of data collection method. The statistical population in the present study includes the lands of the five districts of Ardabil municipality with the number of 600 people. According to Cochran's formula, 234 people were considered as a statistical sample. The sampling method in this study is stratified random sampling. Standard questionnaires were used to collect information. To analyze the research hypotheses, structural equation models have been used using software. The findings of the research show that in the first stage of Barron's test, the regression coefficient of organizational design on organizational performance is 0.705 and the regression coefficient of organizational design on organizational intelligence is 0.407. In the second stage, the regression coefficient of organizational design on performance is 0. Organization decreased from 0.446 to 0.428, therefore, with the entry of the mediating variable (organizational intelligence) into the equation, the effect of the exogenous or independent variable decreased from the first step to the second step. Organizational intelligence plays a mediating role in organizational design on organizational performance.
خلاصه ماشینی:
با توجه به موضوع در تحقيق حاضر به دنبال پاسخ به اين سوال هستيم که ميزان تاثير طراحي سازماني بر عملکرد سازماني با نقش ميانجي هوش سازماني در شهرداري اردبيل چقدر است ؟ ٢-ادبيات نظري و پيشينه مطالعاتي ١-٢-طراحي سازماني در مطالعات سازماني ، سازمان ها با دو عدم قطعيت متفاوت ؛ عدم قطعيت عيني و عدم قطعيت ادراکي در محيط مواجه هستند.
خلاقيت موجود در فرآيند طراحي باعث شده است که برخي از اين رشته به عنوان «معماري سازماني » مطرح نمايند (گاترمن ١، ٢٠١٥) ساختار يک شرکت به عنوان يک عامل اصلي سازماني به عنوان يک عامل مهم موثر بر پذيرش نوآوري هاي اداري و طراحي سيستم هاي کنترل مديريت گزارش شده است و همچنين از آنجايي که عدم تقارن اطلاعات در ساختار سازماني پيچيده تر بيشتر است ، نياز به در نظر گرفتن پيچيدگي ساختارهاي سازماني هنگام تجزيه و تحليل محرکهاي اجراي موفقيت آميز عملکرد وجود دارد (نووتني ٢ و همکاران ، ٢٠٢٢).
هوش سازماني مجموعه اي از توانايي هاي ذهني مورد نياز براي توليد اطلاعات مورد نياز است که در يک سازمان خاص وجود دارد و مي تواند به عنوان يک ظرفيت استراتژيک در نظر گرفته شود.
روش نمونه گيري و ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش براي گردآوري داده هاي مورد نياز تحقيق از ابزار پرسشنامه استفاده شده است .
همان طور که ذکر شد هدف تحقيق حاضر، تعيين نقش ميانجي هوش سازماني در تاثير طراحي سازماني بر عملکرد سازماني ميباشد، براي نيل به اين هدف از مدل معادلات ساختاري استفاده شده است که خروجي نهايي مدل با استفاده از نرم افزار آموس مي باشد.