چکیده:
برخی از اخبار"“من بلغ” " قاعدهی تسامح در ادلهی سنن استنباط کرده و برخی دیگر به دلیل عدم صحت این قاعده، اخبار مذکور را موضوعه دانستهاند. به نظر نگارندگان؛ غفلت از فضای صدور روایات “من بلغ”سبب نزاع در مفاد این اخبار شده است. اولین بار روایات “من بلغ” در شیعه از زبان صادقین (علیهما السلام) بیان شده است. در این زمان، اختلاف حدیث یکی ازگفتمانهای جدی و مهم بود. از این رو؛ اخبار"“من بلغ” "به عنوان راهبردی از سوی صادقین (علیهما السلام) در آن عصر است؛ بدین معنا که با توجه به شدت اختلاف احادیث (شامل جعل و آسیبهای حدیثی) در آن عصر ممکن است مردم به روایتی غیر صحیح عمل نموده باشند. در چنین شرایطی امام فرمودند که فرد پاداش عمل خود را دریافت خواهد نمود. از این رو؛ روایات مذکور تنها صبغهی کلامی دارد. البته روایات "“من بلغ”" برای زمانهای بعد از صادقین و تا زمان حاضر نیز کارایی لازم را دارد.
Some of my news inferred the rule of tolerance in the arguments of the Sunnah, and others falsified the news due to the inaccuracy of this rule.In the time of Imam Baqir (pbuh) the discourse of narrating hadith and in the time of Imam Sadegh (pbuh) the discourse of disputing hadith was one of the serious and important discourses. In the time of Imam Baqir (pbuh) the discourse of narrating hadith and in the time of Imam Sadegh (pbuh) the discourse of disputing hadith was one of the serious and important discourses. ...In such circumstances, the Imam said that the person has received the reward for his action. Therefore, the mentioned narrations have only a theological aspect and refer to the atmosphere of the truthful (pbuh) and forgery in the time of the Messenger of God (pbuh) and the custom of quoting the prophetic tradition in the time of the truthful (pbuh). Of course, my narrations have the necessary efficiency for the times after Sadeqin and until now
خلاصه ماشینی:
از این رو، اخبار «من بلغ» به عنوان راهبردی از سوی صادقین۷ در آن عصر است؛ بدین معنا که با توجه به شدت اختلاف احادیث (شامل جعل و آسیبهای حدیثی) در آن عصر ممکن است مردم به روایتی غیر صحیح عمل نموده باشند.
3. فضای صادقین۷ از آنجایی که روایات «من بلغ» در منابع شیعی برای اولین بار و تنها از سوی صادقین)ع( بیان شده است، دانستن فضای آن عصر و جریانهای آن زمان مخاطب را به فهم بهتر احادیث یاری مینماید و این همان نکته مهمی است که در سایر مقالات و کتب از آن غفلت شده است و سبب عدم فهم صحیح دلالت روایات «من بلغ» شده و باعث شده عدهای از یک سو از آن قاعده «تسامح در ادلة سنن» را استخراج نمایند و از سوی دیگر، عدهای برای مخالفت با قاعده مذکور روایات «من بلغ» را جعلی بپندارند؛ در صورتی که بهتر بود با مبنای مخالفت با تسامح در ادله سنن درباره روایات «من بلغ» ارائه نظر ننمایند و بلکه سعی در فهم صحیح روایات «من بلغ» با تکیه بردانش علوم حدیث نمایند.
دلالت احتمالی دیگر که میتوان برای اخبار «من بلغ» بیان نمود، این است که ازآن جایی که در دو روایت از پنج روایت «من بلغ»، قید «عن النبی» ندارد و فرد هر حدیثیرا از هر فردی بشنود و عمل کند، ثوابش را دریافت مینماید، احادیثی از غیر معصوم نیز میتواند در دایره عملکرد روایات «من بلغ» قرار گیرد؛ بدین معنا که افرادی در صورت عدم علم به حجت خدا و عدم شناخت امام، از پیشوایان فقهی سایر فرق و یا از اهل رأی و قیاس پیروی نمایند و بر اساس فتاوای آنان عمل کنند و در همان عصر صادقین۷ و یا بعد متوجه اشتباه خود شوند، لذا روایات «من بلغ» ناظر بر اعمال گذشته مردم است و احتمالاً امام چنین پیشبینی را نمودند که مردم بعداً متوجه خطای خود در پیروی از گروههای مختلف آن زمان شوند.