چکیده:
در این مقاله، بررسی استعاره شناختی در معارف بهاءولد، مرصادالعباد نجمالدین رازی، و انسانکامل عزیزالدین نسفی مورد توجه قرار میگیرد. استعاره شناختی یک روش ذهنی است که از طریق تشبیه و تصویرسازی مفاهیم و ایدهها، به تفسیر و درک عمیقتر معارف و حقایق دینی کمک میکند. در این بررسی، مفاهیم مختلف مستخرج از متون بهاءولد، مرصادالعباد و عزیزالدین نسفی شامل انسان، عالم هستی، روح، نفس، عقل، دل، معرفت، انبیا، پادشاهان و عالمان مورد تحلیل و بررسی قرار میگیرند. سپس، نگاشتهای استعاره شناختی هر کدام از این مفاهیم در آثار مذکور مورد بررسی قرار میگیرند. نتیجهگیری از این بررسی نشان میدهد که در آثار بهاءولد، مرصادالعباد و عزیزالدین نسفی، استعاره شناختی به عنوان یک روش ذهنی برای توجیه و تفسیر مفاهیم دینی به کار گرفته شده است. این استعارهها با استفاده از تشبیه و تصویرسازی، خوانندگان را به درک عمیقتری از معارف و حقایق دینی هدایت میکنند. علاوه بر این، استعارهها به عنوان یک ابزار زبانی زیبا و جذاب، به آثار نویسندگان جذابیت و شفافیت بیشتری میبخشند. استعاره شناختی در معارف بهاءولد، مرصادالعباد و عزیزالدین نسفی به عنوان یک الگوی تفسیری و فلسفی، درک عمیقتری از ابعاد معنوی و فلسفی دینی را ممکن میسازد. با استفاده از استعاره شناختی، این نویسندگان توانستهاند مفاهیم پیچیده و عمیق دینی را به شیوهای قابل فهم و قابل تصور بیاورند. استعارهها در این آثار با ارتباط دادن مفاهیم آبستره به تصاویر قابل لمس و محسوس، مخاطب را به دنیایی از ارتباطات و زبان غنی و زیبا هدایت میکنند.
به وسیله استعاره شناختی، نویسندگان بهاءولد، مرصادالعباد و عزیزالدین نسفی توانستهاند ارتباط بین بشر و خداوند، بین ابعاد مختلف انسانیت و بین هستی و حقیقت را بازتاب دهند. این استعارهها درک و فهم عمیقتری از واقعیتهای دینی و انسانی را به مخاطبان ارائه میدهند و ایشان را به سوی تجربهی دینی و روحانیت بیشتر هدایت میکنند. بنابراین، بررسی استعاره شناختی در معارف بهاءولد، مرصادالعباد نجمالدین رازی، و انسانکامل عزیزالدین نسفی نشان میدهد که استعارهها به عنوان یک ابزار ذهنی و زبانی قدرتمند، در تفسیر و درک عمیقتر مفاهیم دینی موثر هستند. آنها به مخاطبان کمک میکنند تا در دستیابی به معرفت و فهم عمیقتر از حقیقتهای دینی، به سمت تحقق انسان کامل و بهبود جهان حرکت کنند. استعاره شناختی در این معارف، یک پلی است که به ما کمک میکند تا در آرمان بزرگ تحقق معرفت و ارتقاء روحانیت پیشرفت کنیم.