چکیده:
در این مقاله سعی شده تا ایده هایی برای سازمان دهی و مدیریت پلیس در 5 تا 10 سال آینده برای تحقیق به وسیله ی محققان و کانون ملی دادگستری (دیوان عالی کشور)ارائه شود.کانون دادگستری در چارچوب این موضوع سه تحقیق پژوهشی انجام داد که ما در حوزه ی ساختار، پرسنل، نظارت و تجهیز عمومی پلیس اقدام به فعالیت کردیم.
In this article ideas have been put forward for organization and management of the police in
the next 5 to 10 years by researchers and national institute of justice. Institute of justice has
carried out three researches in this fiels and we took actions in realm of structure, personnel,
supervision and general equipment of the police. The authr has carried out a study on fields of
employment, esucation, structure and organization, management and leadership, use of
technology and police relations. This is net the right place to deeply discuss this matter and I
don’t intend to do so. Although a brief introduction to the previonsly discussed subjects is
provided. I chose these subjects for two reasons.
Firstly, these subjects are interesting academically. Secondly, development of police
management system is scientifically beneficial. In terms of police communication gear,
several intelligent devices, invented in the recent two decades, can be noticed. I might be
criticized for writing about old subjects but I would say that I equally write about new
subjects, moreover old subjects have not been appropriately conclueld.
خلاصه ماشینی:
تعداد پلیس های زن افزایش پیدا کرد، اقلیت های قومی زیاد شد و همچنین به تعداد پلیس هایی که دارای تحصیلات دانشگاهی بودند نیز افزوده شد و این منطقی است که ما انتظار داشته باشیم همین روند برای دهه ی بعدی نیز ادامه پیدا کند، پس این حس را ایجاد می کند که این درگیری در آینده چگونه ادامه پیدا می کند و آیا باید این پدیده را زنگ خطری تلقی کرد یا خیر؟ 3 زنان آبی پوش 1)national institute of justice(NIj) 2 )skogan and Frydl 2004:79-82,137-152 ٣)منظ ور از آبی پوش ، افسران آمریکایی می باشند زیرا لباس فرم آنها به رنگ آبی است .
یک سوال مشخص این است که وضعیت سیستم ٩١١ چگونه پیش رفت ؟ آیا نسبتاً باید ساعات کمتری را برای جواب دادن به تلفن ها اختصاص می دادند و بیشتر وقت خود را بر دیگر کارهای پلیسی می گذاشتند؟اگر کارها شیفت بندی شده باشد همان گونه که اصلاح گران می خواستند،بهتر می شد؟ و این شیفت بندی تا چه میزان می بایست گسترش پیدا می کرد؟ برای مثال چه افسرانی می توانستند شیفتی کار کنند و تا چه پستی کارهای شیفتی مفید بود؟ تنوع زیادی در نحوه خدمت پلیس های شیفتی بر چه اساسی است ؟ چه معیار هایی باعث می شوند که یک پست ، شیفتی باشد و یک پست این گونه نباشد؟ آیا این مسئله ای است که تنها برخی از مدیران خواهان آنند و برخی دیگر نه ؟ یا یک مسئله ی اجرایی است ؟ مطالعه ی این موارد مهم است ، چون در عمل ، هر تغییر کوچکی در اداره ی پلیس حداقل به میزان دو دهه ، به منابع بیشتر نیاز دارد.