چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نظری مهارتهای ارتباطی-اجتماعی پلیس در حوزه امنیت اقتصادی است. با آنکه مباحث مرتبط با امنیت اقتصادی از جنبههای مختلف مورد مطالعه اندیشمندان در رشتههای اقتصاد، جامعهشناسی اقتصادی و روابط بینالملل قرار گرفته است، هنوز منزلت آن در ادبیات اقتصادی کشور ما چندان شناخته شده نیست. از سوی دیگر، بسیاری از ما در هر زمان و مکانی که باشیم، ناگزیر از ایجاد ارتباط با دیگران هستیم و چنین بهنظر میرسد که نه تنها بخش قابل ملاحظهای از زندگی فردی و اجتماعی ما به ایجاد ارتباط با دیگران میگذرد، بلکه مشکلات ما به سبب ناآگاهی از مهارتهای ارتباطی- اجتماعی افزون و پیچیدهتر میشود. ارتباط مؤثر کارکنان سازمان با ذینفعان از جمله افراد در معرض بزه و بزهدیدگان میتواند بهعنوان عاملی مهم در نیل به اهداف سازمانی مؤثر واقع شود. در این میان، پلیس میتواند نقش مهمی در برقراری امنیت اقتصادی برقرار سازد که در پژوهش حاضر تلاش شده است تا بهصورت نظری به این مسئله پرداخته شود.
The main purpose of this study is a theoretical study of police communication-social skills in the field of economic security. Although issues related to economic security have been studied by scholars from various aspects in the fields of economics, economic sociology and international relations, its status is still not well known in the economic literature of our country. On the other hand, many of us, whenever and wherever we are, have to connect with others, and it seems that not only a significant part of our personal and social life is spent connecting with others, but also Our problems become more complex due to ignorance of social communication skills. In the meantime, the police can play an important role in establishing economic security, which in the present study has tried to address this issue theoretically. One of these groups that plays an important role in creating economic security is the police, who can use social-communication skills to reassure people that everything is under control and efforts are being made to ensure the economic security of the people. To be preserved.
خلاصه ماشینی:
از ســوی دیگــر، بسیاری از ما در هر زمان و مکـانی کـه باشـیم ، نـاگزیر از ایجـاد ارتبـاط بـا دیگـران هسـتیم و چنـین بـه نظـر مـی رسـد کـه نـه تنهـا بخـش قابـل ملاحظـه ای از زنـدگی فـردی و اجتمـاعی مـا بـه ایجـاد ارتبــاط بــا دیگــران مــی گــذرد، بلکــه مشــکلات مــا بــه ســبب ناآگــاهی از مهــارتهــای ارتبــاطی - اجتماعی افزون و پیچیـدهتـر مـیشـود.
از دســتی دیگــر، امنیــت از نیازهــای فطــری بشــر اســت (رنجبــر، ١٣٨٩) و حتی در منابع روایی بـه عنـوان یکـی از دو نعمتـی نـام بـرده شـده اسـت کـه انسـان از آن غافـل اسـت (ابـن بابویـه صـدوق، ١٣٦٢) و هـم در ادبیـات نظـری دانـش اقتصـاد و هــم در میــان مســئولان کشــوری ایــن تجربــه وجــود دارد کــه وجــود امنیــت لازمــه رشـد اقتصـاد و سـازندگی کشـور اسـت .
بر همین اسـاس هنگـامی مـی تـوان گفـت کـه یـک پلـیس راهنمـاییوراننـدگی دارای مهارت های ارتبـاطی-اجتمـاعی اسـت کـه بـه دیگـران احتـرام بگـذارد، الزامـات تعامل با آنها را رعایت کند، رضـایت خـاطر آنهـا را بـر خـود تـرجیح دهـد و بـالاخره ایــن کــه تعـــاملی دوســویه بــا مـــردم برقــرار کنــد.
با جمـع بنـدی مفـاهیم فـوق مـی تـوان بـه ایـن مطلـب رسـید کـه مفهـوم امنیـت اقتصــادی از تعامــل دو حــوزه مطالعــاتی امنیــت ملــی و اقتصــاد حاصــل مــی شــود و حاصل نگاه امنیت ملی به حوزه اقتصاد و سازوکارهای اقتصادی است .
یکــی از ایــن گــروههــا کــه نقــش مهمــی در ایجــاد امنیــت اقتصــادی بــازی می کند، پلیس می باشد کـه بـا اسـتفاده از مهـارت هـای اجتمـاعی-ارتبـاطی مـی توانـد این اطمینان را به مردم دهد که همـه چیـز تحـت کنتـرل بـوده و تـلاش مـی شـود تـا امنبت اقتصادی مردم حفظ شود.