چکیده:
حاکمیت محیطی موضوع نوشتههای علمی متعددی بوده است و این مفهوم در حال حاضر به طور محکم هم در بینالمللی تثبیت شده است. و قوانین داخلی با این حال، تصمیمات زیست محیطی مدیران به طور مداوم به چالش کشیده می شود، که نشان می دهد تصمیمات آنها همیشه به حکمرانی زیست محیطی خوب منجر نمی شود. حکمرانی خوب زیست محیطی برای دستیابی به توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست ضروری است. این ابزار مهمی برای کاهش تنش ها در داخل و بین کشورها در استفاده از منابع طبیعی است، بنابراین به ایجاد اعتماد و اطمینان در همه سطوح و در نتیجه تقویت امنیت کمک می کند. هدف سازمان امنیت و همکاری اروپا با ترویج حکمرانی خوب محیطی، حمایت از کشورهای شرکت کننده در تقویت مقامات ملی و توانمندسازی جامعه مدنی است.
حکمرانی خوب زیست محیطی برای دستیابی به توسعه پایدار و حفاظت از محیط زیست ضروری است. این ابزار مهمی برای کاهش تنش ها در بین کشورها در استفاده از منابع طبیعی است. هدف سازمان امنیت و همکاری اروپا با ترویج حکمرانی خوب محیطی، حمایت از کشورهای شرکت کننده در تقویت مقامات ملی و توانمندسازی جامعه مدنی است.این مقاله به دنبال تحلیل تصمیمگیری حکمرانی خوب در زمینه زیستمحیطی از طریق درک و تفسیر رابطه بین حکمرانی زیستمحیطی خوب است. در تلاش برای درک روشی که دادگاه های ما تصمیمات محیط زیستی مقامات را ارزیابی می کنند، قوانین مورد اخیر را به طور انتقادی ارزیابی می کند.سوال اصلی این است که توسعه پایدار چه نقشی در اطلاع رسانی تصمیمات برای حکمرانی خوب زیست محیطی ایفا می کند.
Environmental governance has been the subject of numerous scholarly writings, and this concept is now firmly entrenched internationally. And domestic law, however, is constantly challenged by managers' environmental decisions, which shows that their decisions do not always lead to good environmental governance. Good environmental governance is essential for sustainable development and environmental protection. It is an important tool for reducing tensions within and between countries in the use of natural resources, thus helping to build trust and confidence at all levels and thus strengthen security. The goal of the Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE) is to promote good environmental governance, support participating countries in strengthening national authorities and empowering civil society.
Good environmental governance is essential for sustainable development and environmental protection. This is an important tool for reducing tensions between countries in the use of natural resources. The OSCE aims to promote good environmental governance, support participating countries in strengthening national authorities and empowering civil society. This article seeks to analyze good environmental governance decision-making by understanding and interpreting the relationship between good environmental governance. In an effort to understand how our courts evaluate authorities' environmental decisions, it critically evaluates recent laws. The key question is what role does sustainable development play in informing decisions about good environmental governance? .
خلاصه ماشینی:
با همه اين ضوابط بين المللي و تلاشهاي دفتر برنامه ريزي محيط زيست ملل متحد (UNEP)، جهان نه تنها قادر به کاهش اثرات مخرب انساني بر محيط زيست در چند سال گذشته نبوده است بلکه مسائل حاد جديدي مانند آلودگي شديد جو، کاهش تنوع زيستي ، تخريب لايه ازن ، پديده گلخانه اي گرم شدن کره زمين و بروز تغييرات جدي در سيستم هاي اقليمي نيز به مشکلات پيشين افزوده شده است (ثابتي ، ١٣٨٠: ٩-١٤) حاکميت محيطي خوب بخشي از تعهدات سياسي سازمان امنيت و همکاري اروپا بوده است که از قانون نهايي هلسينکي در سال ١٩٧٥ شروع شده است .
توجه جدي به مفهوم حقوق بشر در عرصه بين المللي از قرن نوزدهم نمودهاي عيني يافت ( سليمي ، ١٣٧٩: ٥٧) تأثير هم زمان سه دسته از عوامل در فرآيند نظم اقتصادي جهان از اوايل دهه ١٩٨٠ منجر به پيدايش رويکرد نگرش نوين به فرايند توسعه گرديد که بر مبناي توجه محوري به انسان و حفظ محيط زيست و جلوگيري از تخريب آن تعريف ميشود اين عوامل عبارتند از: ١- نتايج بد اجراي سياستهاي اقتصادي جهاني از قبيل سياست تعديل ساختاري که خود براي مقابله با بحران اقتصادي جهاني در دهه ١٩٨٠ تدوين شده بود و در آن آشکارا زمينه هاي اجتماعي ، فرهنگي و سياسي حاکم بود وضعيت ملتهاي در حال توسعه ناديده گرفته ميشد.