چکیده:
هدف از پژوهش حاضر تعیین بیشینهخواهی بر اساس متغیرهای بخشش، قدردانی و وابستگی در متأهلین بوده است. روش پژوهش حاضر توصیفی، از نوع همبستگی، از انواع روشهای پیشبینی بوده است. جامعۀ آماری پژوهش دربرگیرندۀ متأهلین ساکن شهر تهران بوده است. برای این منظور، 220 نفر به روش نمونهگیری غیرتصادفی در دسترس و داوطلبانه انتخـاب شـدند و بـه پرسشنامۀ بیشینهخواهی شوارتز و همکاران، (M S، ۲۰۰۲)، پرسشنامۀ بخشش احتشامزاده و همکاران (IFI-25، 1389)، پرسشنامۀ قدردانی مککالوف و همکاران (GQ -6، 2002) و پرسشنامۀ وابستگی بین فردی هیرشفلید و همکاران (BDI، 1997) پاسخ دادند. نتایج بهدستآمده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که مؤلفههای بخشش، قدردانی، و وابستگی، در مجموع 55/31 درصد بیشینهخواهی را در سطح معناداری 001/0>p پیشبینی میکنند. مؤلفههای بخشش با ضریب بتای برابر با 189/0، در سطح ۰۱/۰ معنادار است. با این حال، ضریب بتای قدردانی برابر با 044/0- محاسبه شده که معنادار نیست و ضریب بتای وابستگی نیز برابر با 435/0 است که در سطح ۰۱/۰ معنادار است. نتایج نشان میدهد متغیرهای بخشش، قدردانی و وابستگی بیشینهخواهی را پیشبینی میکنند.
The purpose of this research is to measure morbid perfectionism (maximization) based on research on forgiveness, gratitude and dependency in married people. The method was a description of the correlation type among the types of prediction methods. The statistical population of the research includes the married people of Tehran, in 2022. For this purpose, 220 people were selected by non-random sampling method, available and voluntarily, and they answered to the Maximization Questionnaire of Schwartz et al., 2002 (MS), Forgiveness Questionnaire of Ehtshamzadeh et al. 2009 (IFI-25), Gratitude Questionnaire of McCullough et al. 2002 (GQ-6) and Interpersonal Dependence Questionnaire of Hirschfield et al. 1997 (BDI). The results obtained from the multiple regression analysis showed that the components of forgiveness, gratitude, and dependence predict a total of 31.55% of maximization at a significance level of p<0.001. Forgiveness components with a beta coefficient equal to 0.189 are significant at the 0.01 level. However, the beta coefficient of appreciation is equal to -0.044, which is not significant, and the beta coefficient of dependence is equal to 0.435, which is significant at the level of 0.01. The results show that the variables of forgiveness, appreciation and dependency predict maximization.
خلاصه ماشینی:
مؤلفه هاي قدرداني ، بخشش خود و ديگران ، مي تواند سلامت روان شناختي کارکنان را پيش بيني کند (يازرلو، هاشمي ، باشقره و همکاران ، ٢٠١٩).
متغيرهاي زيادي از بعد روان شناختي با رضايت از زندگي مورد توجه قرار گرفته است ، اما در اغلب پژوهش هاي انجام شده چهار متغير بخشش ، قدرداني ، اميد و بهزيستي ذهني بيشترين سهم را در اين خصوص نشان مي دهند (عيسي زادگان ، سلمان پور و همکاران ، ١٣٩٥).
با گسترش قدرداني ، به عنوان سبک و رويکرد زندگي ، تعاملات و روابط افراد با يکديگر شکل سازگارانه تري پيدا مي کند، افراد منابع حمايتي بيشتري دريافت مي کنند و مهارت هاي بالاتري به دست مي آورند که سبب افزايش اميد و شادي در بين زوجين مي گردد (آذرگون ، کجباف و قمراني ، ١٣٩٧).
بر اين اساس ، مي توان نتيجه گرفت که بين بخشش و بيشينه خواهي در افراد متأهل رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد.
بر اين اساس ، مي توان نتيجه گرفت که بين وابستگي و بيشينه خواهي در افراد متأهل رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد.
نتايج به دست آمده حاکي از آن بود که بين مؤلفه هاي وابستگي و بيشينه خواهي در افراد متأهل رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد.
طبق نتايج به دست آمده در اين پژوهش ، بين بخشش و بيشينه خواهي در افراد متأهل رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد.
مطابق نتايج به دست آمده در اين پژوهش ، بين قدرداني و بيشينه خواهي در افراد متأهل رابطۀ مثبت و معناداري وجود ندارد.
(2015), Personality traits and exercise dependence: Exploring the role of narcissism and perfectionism, International Journal of Sport and Exercise Psychology, 12(4), 368-381.