چکیده:
مقامات عرفانی یکی از مهمترین حرکات کمالی انسان به سمت جوهره هستی خلقت و خدا شناسی ره جویان این طریقت بوده است. یکی ازمهمترین مسائل پیش روی این پژوهش بررسی رویکرد عرفانی امام محمد غزالی و امام خمینی درارتباط با مقامات عرفانی بویژه مقامات(توبه، صبر، رضا، ورع و توکل)بوده است. یافته های پژوهش حاضرمبین آن است این دو عالم بزرگ،با صبغه فلسفی، اخلاقی و عرفانی و نیزرویکردی قرآنی و روایی به تببین مقامات عرفانی مذکور پرداخته اند هر چند که دربرخی موارد و بویژه درجزئیات با تفاوت های همراه باشد. روش گردآوری اطلاعات دراین پژوهش، کتابخانه ای و روش پردازش، توصیفی و تحلیلی بوده است .بعد از بررسی آرا و دیدگاههای عرفانی امام محمد غزالی و امام خمینی، روشن می شود که آرای این دو عالم درخصوص مقامات عرفانی مورد مقایسه علیرغم نزدیکی در برخی موارد با تفاوت دیدگاهی و بویژه نقد امام خمینی برآثار و دیدگاه های امام محمد غزالی همراه است و با توجه به فاصله زمانی طولانی بین دوره زمانی حیات امام محمد غزالی و حضرت امام خمینی و به دلیل استمرار و توسعه رویکردهای عرفانی توسط عرفای دیگر و بهره مندی و توسعه دیدگاه های عرفانی امام خمینی تحت تاثیر آنان، ایشان توانسته است دیدگاه های جامع تری رانسبت به عرفای قبل از خود نسبت به این مقامات عرفانی ارائه دهد.
خلاصه ماشینی:
بررسي مقامات عرفاني (توبه ، صبر، رضا، ورع و توکل ) درآثار امام خميني (ره )و امام محمد غزالي 1 جمال صالح زاده 2 سيد جاسم پژوهنده 3 علي يار حسيني چکيده مقامات عرفاني يکي از مهمترين حرکات کمالي انسان به سمت جوهره هستي خلقت و خـدا شناسي ره جويان اين طريقت بوده است .
غزالي اين حقايق و سيره عرفـاني خود را در قالب کتب بسياري درآورد که از مهمترين آنها در باب مسائل عرفاني واخلاقـي کتابهاي احياء علوم الدين و کيمياي سعادت نام برد که در اينجا به بعضـي از مسـائل آن در باب مقامات عرفاني از منظر ايشان پرداخته مي شود از ديگر سو حضـرت امـام خمينـي(ره ) نيز به عنوان بزرگترين عارف عصر خويش که علاوه بر سـيره فقهـي و دينـي خـود نگـاهي عالمانه اي در حوزه عرفان داشته اند و آثار وتاليفات زيادي در اين حوزه به رشـته تحريـر درآوردند و ديدگاه هاي عرفان را به خوبي به حوزه هاي ديگري چون سياست گـره زدنـد و در ارتباط با عرفاي قبل خوب با مطالعاتي گسـترده و موشـکافي بـه نقـد برخـي ديـدگاه هاي عرفاي قبل خود همچون امام محمد غزالي پرداخته اند.
در ايـن ميـان فاصله زماني بسيار زياد بين امام محمد غزالي –قرن پنجم - و امام خميني(ره ) درقرن حاضـر سبب شده است که دراين پژوهش به نوعي سير رو به رشد پرداختن به آموزه هـاي عرفـاني را ملاحطه کرده و به نوعي از نوآوري ها و جذابيت هاي اين پـژوهش بشـمار مـي آيـد.