چکیده:
با بررسی نمادها در هر فرهنگی می توان به باورداشتها، عقاید، و شبکههای ارتباطی آن مردم دست یافت.می توان رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و روانی اقوام گوناگون را معناشناسی و تحلیل کرد. این بدان معناست که نمادها تجلی حس تعلق و احساس وابستگی فرهنگی مردم در هر منطقه خاص است و هر روز در زندگی آنها تکرار می شوند و درک خاصی از هویت را تقویت می کنند.این پژوهش با رویکرد توصیفی – تحلیلی و همچنین با استفاده از روش مشاهده ای با هدف تحلیل مردم شناختی تعریف صاحبنظران مردمشناسی و کاربرد نمادها در برخی از رسوم مردم تنکابن انجام شده است. مردم تنکابن مانند بسیاری از دیگر مناطق سرزمین ایران از رسوم گوناگون و نمادهای مختلف بهره میبرند. برخی از این آئینها مانند برکت مرغانه، تشخیص کلهپاچه، عدد صد برای شکارچیان، و کفش دوزک در مراسم مختلف مردم این سامان هر یک بیانگر پاره ای از اعتقادات و باورداشتهای مردمان این سامان است. یافته های این پژوهش نشان دهندهی آن است که نمادها در این آئینها بیشتر برای گریز از ابهام آینده کارکرد دارند.
By examining the symbols in each culture, one can get to the beliefs, opinions, and communication networks of those people. It is possible to understand and analyze the cultural, social, economic, and psychological behaviors of various ethnic groups. This means that the symbols are the manifestation of the sense of belonging and the sense of cultural dependence of the people in each particular region and they are repeated every day in their lives and strengthen a certain understanding of identity. This research with a descriptive-analytical approach and also using the An observation has been made with the aim of anthropological analysis of the definition of anthropological experts and the use of symbols in some customs of the Tonkabon people. Like many other regions of Iran, the people of Tonkabon use different customs and symbols. Some of these rituals, such as the blessing of the chickens, the identification of the head, the number one hundred for hunters, and the shoes of the duzek in various ceremonies of the people of this system, each of them express a part of the beliefs and beliefs of the people of this system. The findings of this research show that the symbols in these rituals are mostly used to avoid the ambiguity of the future.
خلاصه ماشینی:
این بدان معناست که نمادها تجلی حس تعلق و احساس وابستگی فرهنگی مردم در هر منطقه خاص است و هر روز در زندگی آنها تکرار میشوند و درک خاصی از هویت را تقویت میکنند.
این پژوهش با رویکرد توصیفی – تحلیلی و همچنین با استفاده از روش مشاهدهای با هدف تحلیل مردمشناختی تعریف صاحبنظران مردمشناسی و کاربرد نمادها در برخی از رسوم و سبک زندگی مردم تنکابن انجام شده است.
برخی از این آیینها مانند برکت مرغانه، تشخیص کلهپاچه، عدد صد برای شکارچیان، و کفشدوزک در مراسم مختلف مردم این سامان هر یک بیانگر پارهای از دانشجوی دکتری مردمشناسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکز.
همچنین بررسی این نمادها نشاندهنده چند خصلت فرهنگی مهم در سبک زندگی مردم تنکابن است که زمینه را برای رشد فالگیری فراهم آورده است.
مسئله اصلی این پژوهش، بررسی و تحلیل نمادها در آیینها و نقش آنها در سبک زندگی مردم در شهر تنکابن است.
بر این اساس، به نظر میآید، نشانهها و رمزها منحصر به کلمات و واژگان نیستند، زبان رمزآلود و نمادین گیاهان، رنگها، اصوات در طول تاریخ و در جوامع بشری نقشآفرین بودهاند؛ ازاینرو، نمادها در زندگی بشر محصور در کالایی خاص نیست، بلکه نماد ممکن است مفهوم، رنگ، مراسم، زمان، مکان، عدد، شعار، رمـز، وِرد، پرچم و یا شعار باشد.
(همان، 110) برای اینکه کارکرد مشارکتی نمادها را متوجه شویم، کافی است که به این کنش اجتماعی در سطح خرد توجه کنیم که در بسیاری از اعیاد و مراسم خانوادگی از نماد مشارکت استفاده میکنند.