چکیده:
این پژوهش بر آن است تا رابطه سبک مدیریت کلاس با یادگیری خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان
گرا و غیرمداخله گرا و یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان به صورت کلی در نظر گرفته شده است. روش تحقیق
توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. به همین منظور از میان جامعه دانش آموزان متوسطه دوم کمالشهر(۱۹۰۰ نفر)»
تعداد ۳۲۴ نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. همچنین از میان جامعه معلمان این دبیرستانها۷۰ نفر به
این تحقیق برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شده است. یکی پرسشنامه سبک مدیریت کلاس و دیگری
پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی. روایی و پایایی پرسشنامه سبک مدیریت کلاس به ترتیب به میزان ۷۰[ و ۶۸ و روایی
و پایایی پرسشنامه یادگیری خود تنظیمی به میزان 4۷۴ و 7/۹۵ برآورد گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از
روش همبستگی پیرسون » اسپیرمن همراه با نمودار پراکنش و آزمون کلموگرف اسمیرنف و آزمون [ و ۸10۷۵ و تحلیل
رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از تحلیل داده هاءفرضیه تحقیق مبنی بر وجود رابطه
میان سبک مدیریت کلاس با یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی تایید گردید. هم چنین نتایج نشان میدهندء
رابطه میان این متغیرها معکوس می باشدء بدین معنی که هرچه نمرات سبک مدیریت کلاس کاهش می یابد نمرات
یادگیری خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان افزایش می یابد. در واقع هرچه سبک مدیریت تعامل گرا تر باشد
یادگیری خودتنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بیشتر خواهد بود
خلاصه ماشینی:
بررسي رابطه سبك مديريت كلاس با يادگيري خود تنظيمي و پيشرفت تحصيلي دانشآموزان متوسطه دوم , , , , ويدا شاهميرزالو 1 , , تاریخ دریافت: 01/10/1401 تاریخ پذیرش: 05/11/1401, , , کد مقاله: 78832, چکـیده این پژوهش بر آن است تا رابطه سبک مدیریت کلاس با یادگیری خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی در بین دانش آموزان دبیرستان متوسطه دوم را بررسی نماید.
هم چنين نتايج نشان ميدهند، رابطه میان این متغیرها معکوس می باشد، بدین معنی که هرچه نمرات سبک مدیریت کلاس کاهش می یابد نمرات یادگیری خود تنظیمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان افزایش می یابد.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که با آموزش راهبردهای یادگیری خود تنظیمی به دانش آموزان می توان پیشرفت تحصیلی آنان را افزایش داد.
تجزيه و تحليل داده ها نشان می دهد که ضرايب همبستگی آزمون پیرسون و اسپیرمن بین دو متغیر سبک مدیریت کلاس با یادگیری خود تنظیمی به ترتیب برابر 269/0 و 306/0 و با p- مقدار (معنی داری) به ترتیب برابر 024/0 و 010/0 و کوچکتر از سطح معنی داری هستند، لذا در اين سطح فرض یعنی عدم وجود رابطه رد می شود و در نتيجه بین یادگیری خود تنظیمی با پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطه وجود دارد.
برای بررسی رابطه بین متغیر ملاک (پیشرفت تحصیلی) و متغیرهای پیش بین (مدیریت کلاس معلمان و یادگیری خودتنظیمی) از رگرسیون چند متغیره به روش پسرو دختر (BackWard) استفاده شده است.
نتایج حاصل از تحلیل های آماری در این پژوهش نشان داد که بین سبک مدیریت کلاس با یادگیری خود تنظیمی رابطه وجود دارد.