چکیده:
زمینه و هدف: در حال حاضر بین پژوهشگران حوزه سلامت این توافق وجود دارد که افزایش وزن در افراد در نتیجه تعامل بین فاکتورهای زیستی و روانی است. با وجود این، پژوهشها به مسائل روانشناختی افراد چاق بیشتر به عنوان پیامدهای چاقی به این مسائل نگاه کردهاند تا این که به بررسی نقش پیشبینی کنندگی مسائل روانشناسی در بروز چاقی و اضافهوزن بپردازند؛ لذا پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش طرحواره درمانی بر کمالگرایی و ترس از صمیمیت زنان مبتلا به چاقی شهر تهران در سال 1399 انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان مبتلا به چاقی مراجعه کننده به کلینیک تغذیه و رژیم درمانی شهر تهران تشکیل دادند که از بین آنها، 40 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در یک گروه آزمایش (هر گروه 20 نفر) و یک گروه کنترل (20 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش طرحواره درمانی 12 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه کمالگرایی (تری شورت و همکاران، 1995)، و پرسشنامه ترس از صمیمیت (دسکاتنر و تلن، 1991) بودند. تجزیهوتحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر) انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد آموزش طرحواره درمانی بر مولفه های کمالگرایی (کمالگرایی مثبت و کمالگرایی منفی) زنان مبتلا به چاقی تاثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد آموزش طرحواره درمانی بر مولفه های ترس از صمیمیت (ترس از صمیمیت در رابطه با همسر و ترس از صمیمیت در رابطه با دیگران) زنان مبتلا به چاقی تاثیر دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اثربخشی آموزش طرحواره درمانی بر کمالگرایی و ترس از صمیمیت در زنان مبتلا به چاقی بود. بنابراین، درمانگران می توانند از روش مذکور برای ارتقای سلامت روان در زنان مبتلا به چاقی استفاده نمایند.
The aim of this study was to evaluate the effectiveness of schema therapy training on perfectionism and fear of intimacy in women with obesity in Tehran in 1399. The research method is quasi-experimental with pre-test-post-test design with control and follow-up groups. The statistical population of the study consisted of all obese women referred to the nutrition and diet therapy clinic in Tehran, from which 40 people were selected by purposive sampling method and randomly in an experimental group (20 people in each group) and one The control group (20 people) was assigned. The experimental group underwent 12 sessions of 60 minutes and the control group remained on the waiting list. The instruments used in the present study included the Perfectionism (Terry Short et al., 1995), and the Fear of Intimacy Questionnaire (Deskatner and Tellen, 1991). Analysis of information obtained from the questionnaire was performed in two parts: descriptive and inferential (analysis of variance with repeated measures). The results showed that schema therapy training has an effect on the components of perfectionism (positive perfectionism and negative perfectionism) in women with obesity. The results also showed that schema therapy training has an effect on the components of fear of intimacy (fear of intimacy in relation to the spouse and fear of intimacy in relation to others) of women with obesity. The results showed the effectiveness of schema therapy training on perfectionism and fear of intimacy in obese women. Therefore, therapists can use this method to promote mental health in women with obesity.