چکیده:
خودکشی به خودی خود یک نوع اختلال محسوب نمی شود ولی نتیجه یک یا چند اختلال روانی و یا
به دلیل مشکلات هیجانی و عدم کنترل احساسات می باشد. خودکشی در نوجوانان به دلیل یاس،
احساس پوچی، سرخوردگی از تحصیل و مسائل عاطفی و عشقی است. اما در میان زنان، مهمترین عامل
خودکشی، اختلافات و خشونت های خانوادگی است و در بین مردان وجوانان که معمولا با شیوه های
جنجال برانگیز همراه است در اعتراض به مسائل اجتماعی و اقتصادی، بیکاری و بحران های جامعه
صورت می گیرد.
در این پژوهش با در نظر گرفتن متغیرهای اجتماعی و فرهنگی و با روش پیمایش مقطعی به بررسی
00 ساله ساکن شهر ایذه پرداخته است . - میزان گرایش به خودکشی در بین شهروندان 10
بر اساس نتایج پژوهش جوانان نسبت به میانسالان و بیکاران و محصلان نسبت به شاغلان و مجردها
نسبت به متاهل ها گرایش بیشتری به خودکشی داشته اند. همبستگی متغیرهای اعتقادات و احساس
ناامیدی با گرایش به خودکشی ، به ترتیب منفی و مثبت بوده است. مهمترین متغیر تاثیرگذار بر
گرایش به خودکشی احساس ناامیدی و تاثیر اعتقادات بر گرایش به خودکشی بیشتر غیر مستقیم بوده
است. در نهایت دو متغیر احساس ناامیدی و مجرد بودن توانسته اند بیش از نیمی از واریانس
00 درصد( گرایش به خودکشی پاسخگویان را تبیین کنند.
خلاصه ماشینی:
سوالات اساسي اي که در اين مقاله در پي پاسخگويي به آنها تدوين شده است عبارتند از : -1 ميزان اعتقادات چه رابطه اي با گرايش شهروندان شهر ايذه به خودکشي دارد؟ -2 متغيرهاي سن ، اشتغال ، سواد و وضع تأهل چه رابطه اي با گرايش شهروندان شهر ايذه به خودکشي دارند؟ -3 احساس نااميدي چه رابطه اي با گرايش شهروندان شهر ايذه به خودکشي دارد؟ ادبيات پژوهش محسني تبريزي و همکاران (١٣٨٨) يک پژوهش درباره خودکشي انجام داده اند .
نويسندگان مذکور در اين نوشتار و با تکيه بر روش تحليل آمارهاي موجود در تلاش براي بررسي علل و چرايي مسأله ي اقدام به خودکشي در جامعه ي ايران و بين سالهاي ١٣٨٩تا ١٣٩٣بوده اند که نتايج تحقيق آنها دال بر اين است که سهم متغيرهاي مستقل موردنظر در پژوهش آنها براي تبيين مسأله خودکشي حدود ٨٣% بوده است که بر اين اساس مي توان گفت که تأثير و نقش عامل فشار اجتماعي ازجمله مواردي چون طلاق و...
اما همان طور که نتايج آزمون تحليل مسير نشان مي دهد ( همانند همبستگي جزئي)اعتقادات تنها به صورت غير مستقيم و از طريق کاهش دادن احساس نااميدي پاسخگويان بر ميزان گرايش آنان به خودکشي تأثيرگذار باشد.
نتايج آزمون همبستگي جزئي بيانگر اين بود که احساس نااميدي تأثير بيشتري بر گرايش پاسخگويان به خودکشي داشته است تا ميزان اعتقادات آنان .
نتايج آزمون تحليل مسير نشان داد که از کل متغيرهاي پژوهش تنها دو متغير احساس نااميدي و تجرد به صورت مستقيم گرايش به خودکشي پاسخگويان را تحت تأثير قرار داده اند .
يافته هاي پژوهش مؤيد اين است که اعتقادات و احساس نااميدي بيشترين تأثير را بر گرايش پاسخگويان به خودکشي دارند.