چکیده:
مجتمعهای مسکونی در عصر حاضر به گونهای طراحی میشوند که میزان تبادلات اجتماعی در آنها کاهش پیدا کرده است. یکی از عواملی که نقش تعاملات اجتماعی را در مجتمعهای مسکونی کم رنگ کرده است، مسئله امنیت محیطی میباشد. بدین جهت در این پژوهش به بررسی نقش تعاملات اجتماعی در ایجاد امنیت محیطی، در مجتمعهای مسکونی پرداخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر روش پیمایشی- همبستگی میباشد. این پژوهش در ابتدا به بررسی مبانی نظری و دیدگاههای صاحبنظران در زمینههای تعاملات اجتماعی و امنیت محیطی پرداخته است. سپس شاخصهای تأثیرگذار استخراج و با استفاده از مدل مفهومی پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفته شده است. جامعه آماری در این پژوهش از میان مجتمعهای مسکونی شهر تهران در نظر گرفته شده است که با توجه به مشخصهها و مؤلفههای طرح مطالعاتی و گستردگی جامعه آماری، مجتمع مسکونی اکباتان به عنوان بخش کوچکتر جامعه آماری در نظر گرفته شد و در نهایت، با تحلیل اطلاعات بهدست آمده، فرضیهی پروژه مورد آزمون قرارگرفت. با توجه به اطلاعات بهدست آمده مشخص گردید که بین تعاملات اجتماعی و امنیت محیطی در مجتمع مسکونی رابطه معناداری وجود دارد.
Nowadays, residential complexes are designed in such a way that the amount of social exchanges in them has decreased. One of the factors that has diminished the role of social interactions in residential complexes is the issue of environmental security. Therefore, in this research, the role of social interactions in creating environmental security in residential complexes has been investigated. The research method in this study is based on the survey-correlation method. The statistical population in this research was sampled from among the residential complexes of Tehran. Ekbatan residential complex was considered as the smaller part of the statistical population and finally, by analyzing the obtained information, the hypothesis related to the project was tested. According to the obtained information, it was found that there is a significant relationship between social interactions and environmental security in the residential complex.
خلاصه ماشینی:
بنابراين هدف اين پژوهش در مرحله اول شناخت رابطه معنادار بين تعاملات اجتماعي و ميزان امنيت در مجتمع هاي مسکوني و عناصر تقويت کننده آن است و سپس ايجاد فضاهاي جمعي و تعاملات اجتماعي در فضاهاي مشترک مجموعه هاي مسکوني که در به وجود آمدن امنيت در مجتمع هاي مسکوني نقش داشته باشند و نيز شناسايي مهم ترين عامل مفهوم تعاملات اجتماعي در مجتمع هاي مسکوني و سپس راهکارهايي را براي طراحي فضاهاي اجتماع پذير با در نظر گرفتن امنيت محيطي در مجتمع هاي مسکوني ارائه ميدهد.
در همين راستا پژوهش حاضر در پي بررسي اين سؤال است که آيا بين تعاملات اجتماعي و ميزان امنيت محيطي در مجتمع هاي مسکوني رابطه معناداري وجود دارد؟ و اينکه آيا ايجاد فضاهاي جمعي و تعاملات اجتماعي در فضاهاي مشترک مجموعه هاي مسکوني، در به وجود آمدن امنيت در مجتمع هاي مسکوني نقش دارند؟ ٢-سوابق پژوهش : کتاب فضاي شهري، حيات اجتماعي، توسط خاني و همکاران نگارش شده است که به بررسي ارتباط ميان فضاي شهري و وجود تعاملات اجتماعي ميپردازد.
مقاله بررسي عوامل مؤثر بر ارتقاء تعاملات اجتماعي در ميان ساکنان محله مسکوني (نمونه موردي: محله درکه - تهران)، که توسط قنبران و جعفري صورت گرفته است و در مجله علمي- پژوهشي انجمن علمي معماري و شهرسازي ايران، در سال ٩٣ چاپ گرديده است .
مقاله تأثير امنيت بر اجتماع پذيري فضاهاي باز مجتمع هاي مسکوني در منطقه ٢ شهر ايلام که توسط نثاري و همکاران تهيه شده و در مجله مطالعات محيطي هفت حصار در سال ١٣٩٥ چاپ گرديده است .
مقاله واکاوي نقش حصار و دروازه در امنيت بخشي به مجتمع هاي مسکوني، نمونه موردي: مجتمع هاي مسکوني شهر همدان، توسط جلاليان و همکاران صورت گرفته و در مجله معماري و شهرسازي در سال ١٣٩٦ چاپ شده است .